....ชีวืต....ติดเล....

กราบสวัสดีครับ ลุงป้า น้าอา เพื่อนพี่น้อง ชาว ก้นครัว ที่มีใจรักในเรื่องอาหาร
กลับมาพบกันอีกครั้ง ทุกๆท่าน สบายดีกันนะครับ
สำหรับ ตะโก ก็มีความสุขตามประสา คน(ผี)ทะเล อดมื้อ กินมื้อ น่าเวทนา ยามมีก็ได้อิ่ม ยามจนก็ต้องอด ชีวิตชาวเล
ก็มักเป็นเช่นนี้  วันนี้ตะโกว่าง ทะเลมีคลื่นใหญ่ เรือจอดทอดสมอ ไม่ได้จับปูจับปลา  ก็หันมาจับคอม ทักทายพี่น้องสะหน่อย พอหายคิสถุง

ในยามที่ทะเลโกรธ ทุกๆปลายปี ในทะเลมีแต่คลื่นลม และฝนกระหน่ำตลอดช่วง2-3 เดือน มีเว้นระยะการโกรธ ก็ต่อเมื่อ พายุหรือดีเปรสชั่นผ่านไป
ว่ากันว่า พอฝนและลมสงบ ฟ้าเปิดพอมีแดดบ้าง เรือที่ออกไปทำการประมงคือเรือหาง ซึ่งจะวางอวนกุ้ง จะไม่วางอวนปลาหรืออวนปู
เพราะว่า เป็นช่วงที่มีเข้าสู่ฤดูของกุ้งชนิดนี้  ใช่แล้วครับ มันคือ กุ้งแม่หวัด หรือ แชบ๊วยที่มาจากธรรมชาติ ปราศจากฟอมาลีน

ตะโก เชื่อว่า กุ้งทะเลต่างๆที่วางขายในตลาดเมืองฟ้าอมร มีความสดที่แตกต่างจาก กุ้งที่ขึ้นจากทะเลด้วยการประมงที่ใช้อวนดัก
หากจะว่ากันถึงเรื่องการจับกุ้ง วันทั้งวันคงคุยไม่จบแน่ๆ

ต่อจากเรื่อง กุ้ง เราไปต่อกันเรื่องปู กันครับ