หัวข้อเรื่องของ จขกท. อาจดูโง่นะคะ แต่มาฟังเรื่องของเราที่อยากได้เหตุผลดีๆก่อนละกันค่ะ
ปล.เนื่องจากกระทู้นี้เป็นกระทู้แรก อาจเขียนคำตกหล่น ใช้ภาษาผิดพลาดไปบ้างต้องขออภัยเพื่อนๆด้วยนะคะ
เริ่มเรื่องเลยละกันนะคะ ประมาน4-5เดือนก่อน เราติดไปเที่ยวมากค่ะ ไม่ไปก็ขอให้ไปนั่งตามร้านเหล้าก็ได้ แต่ด้วยความเป็นผู้หญิงไงคะ ส่วนใหญ่ก็ไม่เน้นดื่มหรอก เน้นเที่ยวซะมากกว่า จะสรุปแบบ4-5 เดือนผ่านมา เฉลี่ยที่ไปทั้งดื่มและเที่ยวผับประมาน 4-5 ครั้งต่อสัปดาห์ละกันค่ะ เป็นปริมานที่เยอะมากๆเลยใช่มั๊ยคะ เราอยู่บ้านค่ะ มีแม่และน้องอีก2คน ก็เมาแบบเละๆมาก็หลายรอบ คิดย้อนไปก็ทั้งเสียใจและโง่มากค่ะ เราไม่ได้ใช้เงินแม่นะคะ เราเลี้ยงตัวเองโดยการขายของในเน็ตค่ะ รายได้ก็พอเลี้ยงตัวเองสบายๆเลย แต่พอมาคบกับผู้ชายคนนี้เราห่างกัน 1 ปี พี่เค้าเรียนจบแล้ว ตอนนี้ก็ทำธุรกิจส่วนตัวบ้านเค้าเปิดสปา&ฟิตเน็ตค่ะ รองานประจำที่จะเริ่มในเร็วๆนี้คือเป็นพนักงานแบงค์เอกชนแห่งหนึ่งค่ะ พี่เค้าเป็นคนไม่ชอบเที่ยวเลย 1 เดือนแรกก็ปรับกันพอสมควร เราก็ยังแอบไป แม่ก็จนเหนื่อยพูด จนเค้าจับได้แล้วจับได้อีกและให้โอกาสหลายครั้งมากๆสุดท้ายเค้าก็ทนไม่ไหวค่ะ จะเลิกกับเราเด็ดขาด เราก็จะเป็นจะตายค่ะ คนที่อยู่ข้างเราคือแม่และครอบครัวทำให้ตอนนั้นฉุดคิดขึ้นได้เลย ว่าเราโตขนาดนี้ทำไมถึงไม่เคยเห็นความสำคัญกับแม่ ไม่เชื่อฟังแม่เลย หลังจากนั้นเราบอกกับแม่ว่าเราจะเลิกเที่ยว เลิกดื่มค่ะ นานๆทีถึงไป แม่เราก็เข้าใจวัยรุ่น แม่บอกนานๆทีค่อยไปนะลูก และแฟนเราก็มาโทรหาเราและกลับมาคบกันใหม่ค่ะ มีข้อตกลงคือ ไปเดือนละ 1 ครั้งพอ และไปคือมีเค้าไปด้วย เราตกลงและโอเคอยู่แล้วเพราะเราอยากไปเที่ยวเพื่อความบันเทิงไม่ได้อยากไปจุดประสงค์อื่นค่ะ ประมาน1เดือนเราก็หยุดได้ทุกอย่างจริงๆ เราขอเค้าไปเที่ยวนานๆที่เพื่อนเราชวนเราก็ขอค่ะ คำตอบคือไม่! ทำไมต้องชอบไป อยู่กับพี่ไม่มีความสุขเลยเหรอ เราก็บอกเดือนละครั้งไงไหนบอกจะพาไป เค้าก็บอกควรปรึกษากันล่วงหน้า บอกกันล่วงหน้าสิ แต่ต้องเข้าใจนะคะ คือเราอายุเลยนิติภาวะกันหมดแล้ว เพื่อนเราก็อยู่หอ เค้าไม่นั่งนัดวันกัยไปเที่ยว คืออยากไปก็คือไป ถ้าเราบอกแม่ แม่เราเห็นนานๆทีแกก็จะไม่ว่าอะไร บอกแต่อย่ากินยอะนะ ไปกับเพื่อนคนไหน ประมานนี้ แกไว้ใจเราค่ะ เพราะเราก็ไม่ใช่เด็กเลวร้ายอะไร ก็ทุกครั้งที่ขอก็ทะเลาะกันค่ะ เราก็บอกเหตุผลไปว่า ที่ไปเที่ยคือไปเพราะพี่จะดูแลเราเราอยากไปเราก็ขอให้พี่ไปด้วย แต่ก็ไม่เข้าใจกันค่ะ ข้อตกลงใหม่คือ ไม่เอาเดือนละครั้งแล้วเอาเป็นนานๆทีไป โอเคค่ะ เราก็ยอม ค้าแค่บอกว่าที่ตรงนั้นมันไม่ดีทำไมถึงอยากไป ชอบไปนัก เราเลยงงว่านานๆไปทีไปเที่ยว ไปผ่อนคลายในแบบเรา มันเป็นเรื่องเลวร้ายมากเหรอคะ และเราก็มห้เค้าไปด้วยนะ ไม่ได้ไปเองเลย และสิ่งที่เราปฎิบัติตัว ปรับตัวเองให้เป็นแฟนที่ดี ทำหน้าที่ หลายๆเรื่องเราไม่ชอบเราก็คิดว่าถ้าได้อยู่กับเค้าก็พอแล้ว เค้ากับบอกว่าทำไมเค้าไม่ไปละ ทำไมเค้าไม่อยากเที่ยว อยากกินแบบเรา (เค้าไม่ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ ไม่ชอบเที่ยว) เราเลยบอกด้วยเหตผลว่าสิ่งที่เราขอเรารู้ว่าไม่ใช่สิ่งที่ดี แต่เราไม่ได้ขอไปทุกวัน เราทำทุกอย่างให้ดีขึ้น เราไม่สามารถเอาความชอบของใครมาตัดสินของใครได้ การไปเที่ยวนานๆครั้งของเราก็ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน เราบังทำหน้าที่ดีทุกอย่าง แค่การผ่อนคลายเราคือการไปดื่ม สังสรรคบ้าง เท่านั้นเอง เค้าก็ทำท่าไม่พอใจและบอกนานๆครั้งค่อยไปค่ะ คาวนี่ผ่านไปจะ2เดือนพอดีเพื่อนเรากลับมาจากบ้านเพื่อจะรอเปิดภาคเรียนก็ชวนกันเที่ยวตามประสาไม่เจอกันนาน เราก็ขอค่ะ ตอนนั้น4 ทุ่มก็บอกวันนี้ไปเที่ยวป่ะ คำตอบเหมือนเดิมและทะเลาะกันแบบเดิม และตอนี้คือไม่ให้ไปเลย ห้ามเลยเลิกเที่ยว ดื่ม เด็ดขาด ความรู้สึกเรามันไม่ใช่เรื่องเที่ยวละ มันเป็นเรื่องการที่เค้าไม่ชอบอะไร ถึงมีเหตผลก็ไม่อยู่ดี ซึ่งพูดอย่างเดียวว่าไม่ดี นี่คือนานๆครั้งนะคะ ขอให้พาไปด้วยกัน คือเค้าไม่ไปและไม่ปล่อยเราไปด้วย อยู่กันคนละบ้านนะคะ ไม่ได้แยู่ด้วยกัน
เราขอถามเพื่อนๆค่ะว่าการเป็นแบบเราคือเลวมากมั๊ย หรือขอเหตุผลดีๆให้เราเข้าใจในตัวแฟนเราหน่อยค่ะ
อยากทราบเหตุผลที่ทำไมการเที่ยว(ผับ) ดื่มแอลกอฮอร์ถึงเป็นสิ่งที่ไม่ดีคะ
ปล.เนื่องจากกระทู้นี้เป็นกระทู้แรก อาจเขียนคำตกหล่น ใช้ภาษาผิดพลาดไปบ้างต้องขออภัยเพื่อนๆด้วยนะคะ
เริ่มเรื่องเลยละกันนะคะ ประมาน4-5เดือนก่อน เราติดไปเที่ยวมากค่ะ ไม่ไปก็ขอให้ไปนั่งตามร้านเหล้าก็ได้ แต่ด้วยความเป็นผู้หญิงไงคะ ส่วนใหญ่ก็ไม่เน้นดื่มหรอก เน้นเที่ยวซะมากกว่า จะสรุปแบบ4-5 เดือนผ่านมา เฉลี่ยที่ไปทั้งดื่มและเที่ยวผับประมาน 4-5 ครั้งต่อสัปดาห์ละกันค่ะ เป็นปริมานที่เยอะมากๆเลยใช่มั๊ยคะ เราอยู่บ้านค่ะ มีแม่และน้องอีก2คน ก็เมาแบบเละๆมาก็หลายรอบ คิดย้อนไปก็ทั้งเสียใจและโง่มากค่ะ เราไม่ได้ใช้เงินแม่นะคะ เราเลี้ยงตัวเองโดยการขายของในเน็ตค่ะ รายได้ก็พอเลี้ยงตัวเองสบายๆเลย แต่พอมาคบกับผู้ชายคนนี้เราห่างกัน 1 ปี พี่เค้าเรียนจบแล้ว ตอนนี้ก็ทำธุรกิจส่วนตัวบ้านเค้าเปิดสปา&ฟิตเน็ตค่ะ รองานประจำที่จะเริ่มในเร็วๆนี้คือเป็นพนักงานแบงค์เอกชนแห่งหนึ่งค่ะ พี่เค้าเป็นคนไม่ชอบเที่ยวเลย 1 เดือนแรกก็ปรับกันพอสมควร เราก็ยังแอบไป แม่ก็จนเหนื่อยพูด จนเค้าจับได้แล้วจับได้อีกและให้โอกาสหลายครั้งมากๆสุดท้ายเค้าก็ทนไม่ไหวค่ะ จะเลิกกับเราเด็ดขาด เราก็จะเป็นจะตายค่ะ คนที่อยู่ข้างเราคือแม่และครอบครัวทำให้ตอนนั้นฉุดคิดขึ้นได้เลย ว่าเราโตขนาดนี้ทำไมถึงไม่เคยเห็นความสำคัญกับแม่ ไม่เชื่อฟังแม่เลย หลังจากนั้นเราบอกกับแม่ว่าเราจะเลิกเที่ยว เลิกดื่มค่ะ นานๆทีถึงไป แม่เราก็เข้าใจวัยรุ่น แม่บอกนานๆทีค่อยไปนะลูก และแฟนเราก็มาโทรหาเราและกลับมาคบกันใหม่ค่ะ มีข้อตกลงคือ ไปเดือนละ 1 ครั้งพอ และไปคือมีเค้าไปด้วย เราตกลงและโอเคอยู่แล้วเพราะเราอยากไปเที่ยวเพื่อความบันเทิงไม่ได้อยากไปจุดประสงค์อื่นค่ะ ประมาน1เดือนเราก็หยุดได้ทุกอย่างจริงๆ เราขอเค้าไปเที่ยวนานๆที่เพื่อนเราชวนเราก็ขอค่ะ คำตอบคือไม่! ทำไมต้องชอบไป อยู่กับพี่ไม่มีความสุขเลยเหรอ เราก็บอกเดือนละครั้งไงไหนบอกจะพาไป เค้าก็บอกควรปรึกษากันล่วงหน้า บอกกันล่วงหน้าสิ แต่ต้องเข้าใจนะคะ คือเราอายุเลยนิติภาวะกันหมดแล้ว เพื่อนเราก็อยู่หอ เค้าไม่นั่งนัดวันกัยไปเที่ยว คืออยากไปก็คือไป ถ้าเราบอกแม่ แม่เราเห็นนานๆทีแกก็จะไม่ว่าอะไร บอกแต่อย่ากินยอะนะ ไปกับเพื่อนคนไหน ประมานนี้ แกไว้ใจเราค่ะ เพราะเราก็ไม่ใช่เด็กเลวร้ายอะไร ก็ทุกครั้งที่ขอก็ทะเลาะกันค่ะ เราก็บอกเหตุผลไปว่า ที่ไปเที่ยคือไปเพราะพี่จะดูแลเราเราอยากไปเราก็ขอให้พี่ไปด้วย แต่ก็ไม่เข้าใจกันค่ะ ข้อตกลงใหม่คือ ไม่เอาเดือนละครั้งแล้วเอาเป็นนานๆทีไป โอเคค่ะ เราก็ยอม ค้าแค่บอกว่าที่ตรงนั้นมันไม่ดีทำไมถึงอยากไป ชอบไปนัก เราเลยงงว่านานๆไปทีไปเที่ยว ไปผ่อนคลายในแบบเรา มันเป็นเรื่องเลวร้ายมากเหรอคะ และเราก็มห้เค้าไปด้วยนะ ไม่ได้ไปเองเลย และสิ่งที่เราปฎิบัติตัว ปรับตัวเองให้เป็นแฟนที่ดี ทำหน้าที่ หลายๆเรื่องเราไม่ชอบเราก็คิดว่าถ้าได้อยู่กับเค้าก็พอแล้ว เค้ากับบอกว่าทำไมเค้าไม่ไปละ ทำไมเค้าไม่อยากเที่ยว อยากกินแบบเรา (เค้าไม่ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ ไม่ชอบเที่ยว) เราเลยบอกด้วยเหตผลว่าสิ่งที่เราขอเรารู้ว่าไม่ใช่สิ่งที่ดี แต่เราไม่ได้ขอไปทุกวัน เราทำทุกอย่างให้ดีขึ้น เราไม่สามารถเอาความชอบของใครมาตัดสินของใครได้ การไปเที่ยวนานๆครั้งของเราก็ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน เราบังทำหน้าที่ดีทุกอย่าง แค่การผ่อนคลายเราคือการไปดื่ม สังสรรคบ้าง เท่านั้นเอง เค้าก็ทำท่าไม่พอใจและบอกนานๆครั้งค่อยไปค่ะ คาวนี่ผ่านไปจะ2เดือนพอดีเพื่อนเรากลับมาจากบ้านเพื่อจะรอเปิดภาคเรียนก็ชวนกันเที่ยวตามประสาไม่เจอกันนาน เราก็ขอค่ะ ตอนนั้น4 ทุ่มก็บอกวันนี้ไปเที่ยวป่ะ คำตอบเหมือนเดิมและทะเลาะกันแบบเดิม และตอนี้คือไม่ให้ไปเลย ห้ามเลยเลิกเที่ยว ดื่ม เด็ดขาด ความรู้สึกเรามันไม่ใช่เรื่องเที่ยวละ มันเป็นเรื่องการที่เค้าไม่ชอบอะไร ถึงมีเหตผลก็ไม่อยู่ดี ซึ่งพูดอย่างเดียวว่าไม่ดี นี่คือนานๆครั้งนะคะ ขอให้พาไปด้วยกัน คือเค้าไม่ไปและไม่ปล่อยเราไปด้วย อยู่กันคนละบ้านนะคะ ไม่ได้แยู่ด้วยกัน
เราขอถามเพื่อนๆค่ะว่าการเป็นแบบเราคือเลวมากมั๊ย หรือขอเหตุผลดีๆให้เราเข้าใจในตัวแฟนเราหน่อยค่ะ