แฟนผมอายุ33 เป็นลูกคนเล็ก เคยมีแฟนเป็นทอมมาก่อนที่จะมาคบผม เราอยู่ด้วยกันมาแล้ว 3 ปีกว่า
      แฟนผมหงุดหงิดง่ายมาก หงิดหงิดได้ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับผมนะ รึหงุดหงิดเรื่องไม่เกี่ยวกับผม ก็มาลงมาหาเรื่องผม เรื่องเล็กๆก็ทำให้เกิดเรื่องใหญ่ได้ ชอบพูดจาเหน็บ เรื่องแฟนเก่า เหวี่ยงข้าวของ ทุบตีเรา ไม่มีเหตุผล ไม่ฟังเหตุผลอะไรเลย ชอบพูดดูถูกเรา ตอนหงุดหงิดบอกคบกับเรามีแต่ตกต่ำ ไม่มีอนาคต เบื่อ ไม่อยากอยู่ด้วย  และทุกครั้งที่หงุดหงิดเค้าจะปวดหัว นอนไม่หลับ เครียด นอนร้องให้

     ยกตัวอย่างเช่นผมกลับบ้านไปหาพ่อ มารับเค้าช้า 30 นาทีเพราะรถติด เค้าหงุดหงิดขอเลิกเลยคิดดู , อย่างขับรถพาไปเที่ยวต่างจังหวัดใกล้ถึงแล้ว จู่ๆบอกว่ากลับห้องเหอะ ไม่อยากเที่ยวละ ผมนี่อึ้งเลย เพราะว่าระหว่างทางเค้าจะคิดถึงเรื่องงาน เรื่องแฟนก่าผม เรื่องความเป็นอยู่ เป็นเหตุผลให้หงุดหงิด (ขับรถไป ร้อยกว่าโล)
    ผมดูแลเค้าอย่างดีงานบ้านไม่ต้องทำ เคยให้ทำแล้วหงุดหงิดผมเลยตัดสินใจทำเองดีกว่า  
    ผมไม่กินเหล้า ไม่สูบ ไม่เที่ยว มีเงินก็ให้เค้าตลอด เค้าหยุดงานเสาร์ อาทิตย์ ผมหยุดวันอาทิตย์วันเดียว ก็ต้องพาออกไปเที่ยวทุกอาทิตย์ ถ้าไม่พาไปจะหงุดหงิด หาเรื่องผมทุกครั้ง           การกินอาหารยากมาก ต้องกินอาหารร้านที่ดูโอเค ร้านก๋วยเตี๋ยวข้างถนนก็กินไม่ค่อยได้ พื้นเพเค้าก็ไม่ได้รวยนะ  
   ตอนดีๆ บอกรักเรา พูดกับเราว่าอย่าทิ้งนู๋นะ ถามรักนู๋คนเดียวมั้ยตลอด เวลาผมทำงานกลับดึกจะโทรตามให้รีบกลับนะ คิดถึง

   ผมเคยแยกกันอยู่ แต่เราก็ดสงสารเค้าไม่ได้ จะหาอะไรกินที่ใหน ซักผ้า รีดผ้า อยู่ยังไงคนเดียว ไปใหนก็ขึ้นรถเมล์ไม่เป็น คิดแล้วอดใจไม่ได้ต้องกลับมาหาเค้า พอกลับมาเค้าร้องให้วิ่งมาหาเรา แล้วใหว้ขอโทษ บอกว่าจะไม่ทำอีก  แต่มันก็เกิดขึ้นอีก
   ผมตัดสินใจไม่ถูกคับว่าจะแก้ไขปัญหาอย่างไร  เปลี่ยนชื่อก็แล้ว พาสวดมนต์ก็แล้ว ตามใจก็แล้ว
   ขอคำแนะนำหน่อยนะครับ