วันนี้ผมเผลอนอยด์แฟน และผมอยากบอกแฟนว่า

ผมอยากขอโทษที่ผมอาจจะหลุดอารมณ์นอยด์ใส่คุณไปบ้าง
ตอนคุณขึ้นรถผม ผมไม่ได้ตั้งใจเลยครับ

ผมรู้ว่าคุณรู้สึกผิดที่คุณเลิกงานช้า คุณขอโทษแล้ว
ผมอาจจะดูนอยด์ ๆ ไปบ้าง
เจ้านายคุณสั่งงานตอนห้าโมงครึ่ง ทำให้คุณต้องทำงานต่อจนสองทุ่ม
ผมทราบว่ามันเป็นเรื่องงาน และไม่เคยนึกจะโกรธคุณเลย
เพราะถ้าเจ้านายสั่งให้ผมทำเคสดีลกับลูกค้าใหม่ตอนเย็น ผมคงต้องทำเช่นกัน
แล้วถ้าคุณมาโกรธผม ผมก็คงเสียใจเหมือนกัน ว่าทำไมคุณไม่เข้าใจผมเลย

ผมเลิกงาน จากสาทร เดินทางโดยรถไฟฟ้ากลับบ้านที่ประชาชื่น
ผมเอารถออกจากบ้านห้าโมงครึ่งเพื่อไปรับคุณที่รามอินทรา
ขับรถเย็นวันศุกร์มันลำบากครับ เส้นวิภาวดีลาดพร้าวรถมันติด
ผมถึงที่ทำงานคุณหกโมงครึ่ง และรอคุณอีกชั่วโมงครึ่ง
เราได้กินข้าวด้วยกันที่ CDC ได้แค่ชมกว่า ๆ  
แล้วผมก็มาส่งบ้านคุณที่ดอนเมือง กว่าผมจะถึงบ้านก็ห้าทุ่ม

โปรดให้อภัยกับอารมณ์ของผม ณ ตอนนั้น
ในใจผมไม่เคยอยากหงุดหงิดใส่คุณเลยแม้เพียงนิดเดียว
และความเป็นจริงผมก็ไม่ได้โกรธ
แต่ผมแค่ทนกับความรู้สึกทางกายภาพไม่ไหว
เพราะความเหนื่อย เพราะความหิว
ผมใช้เวลาเดินทางนาน และมารอคุณนานเป็นชั่วโมง

ผมยังอยากทำให้คุณเหมือนเดิมนะ
แทกซี่มันไม่ปลอดภัยเท่ารถที่ผมขับหรอก
ผมอาจจะขับเร็วไปบ้าง ผมขอโทษ
คราวหน้าผมจะขับให้ช้าลง
คุณจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงผม

คราวหน้าพอขึ้นรถแล้ว เอามือมาจับมือผมหน่อยนะครับ
ไม่ต้องรอให้ผมเอามือไปจับมือคุณก่อนนะ
การสัมผัสมันสื่อได้ดีกว่าคำพูดนะ คนดี

รักนะครับ