สวัสดีค่าาา ก็วันนี้ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ ติดลมจากคลับฟรายเดย์มา ที่จริงแล้วหนู(ขอใช้คำนี้นะค่ะเพราะอายุ18ค่ะ)เพิ่งจะมารู้มุมมองของความรักหลายๆด้านจากรายการนี้นะค่ะ หนูคิดอะไรได้หลายๆอย่างเลยค่ะ ความรักมันไม่ได้สวยงามเสมอไปแล้วมันก็ไม่ได้แย่เสมอไปด้วยเหมือนกัน หนูเพิ่งรู้ว่ามีคนแบบนี้แบบนั้นอยู่บนโลกนี้ด้วย555555 เหมือนตอนรักแท้แพ้ความต่างที่เก้ากับโฟกัสเล่นอ่าค่ะ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีผู้ชายแบบเก้าอยู่บนโลกนี้ด้วย ความรักของพี่ๆเพื่อนๆล่ะค่ะเป็นยังไง(อย่ามองว่าหนูเผือกนะค่ะถึงหนูจะอายุแค่18ปีแต่หนูก็เข้าใจมันนะค่ะ) เอาเป็นว่ามาแลกประสบการณ์กันดีกว่าค่ะ ถือว่าเป็นบทเรียนให้หนูด้วยเพื่อเอาไปใช้ในชีวิตประจำวัน
เรื่องราวของหนูก็คือหนูเคยชอบผช.คนนึงค่ะตั้งแต่ป.5ล่ะ(อ่านไม่ผิดหรอกค่ะป.5จริงๆ)คือตอนนั้นหนูย้ายรร.มาจากกรุงเทพค่ะและหนูก็มาเจอเค้าแต่เค้าไม่ได้อะไรกับหนูหรอกนะค่ะเพราะเค้ามีคนที่เค้าชอบมากๆอยู่แล้วตอนนั้นเองก็มีคนมาชอบหนูเยอะแยะเลยค่ะไม่ใช่เพราะว่าสวยหรืออะไรหรอกนะคะแต่เป็นเพราะว่าหนูเป็นเด็กใหม่มากกว่า หนูกับเค้ามีโอกาสได้คุยกันบ้างค่ะแต่ว่าน่อยมากแต่ทำไมหนูก็ชอบเขาอยู่อย่างงั้นและเราก็จบจากรร.นั้นไปกันแต่มันก็บังเอิญเราสอบม.1ที่รร.เดียวกัน ตอนนี้หนูเริ่มตัดใจล่ะเพราะมันไม่มีประโยชน์อะไรหนูกับเค้าหมือนคนไม่รู้จักกัน1ปีเต็มเขามีแฟนเป็นเพื่อนสนิมของหนูตอนนั้นพวกเราอยู่ม.2ค่ะแต่คบได้ไม่นานดขาก็เลิกกัน หลังจากนั้นเขาก็มาคุยกับหนูมามุขแบบแซวแล้วก็ทักห่อนจากนั้นก็คุยทางเฟสแล้วสุดท้ายก็โทรค่ะ เราใช้เวลาคุยกันไม่นานรอกค่ะเพราะหนูลอบเขาเป็นทุนอยู่แล้วเราเลยตกลงเป็นแฟนกันตอนม.3ค่ะ ทุกอย่างราบรื่นดีตลอดเวลาที่คบกันจนกระทั่ง1อาทิตย์ก่อนวันครบรอบ1ปี เขาเปลี่ยนไปค่ะ หนูเลยเชคทุกอย่างที่จะเชคได้เพราะหนูถามอะไรเขาไปเขาไม่ตอบเลยแถมยังหลบหน้าไม่ยอมมาเจอหนีตลอดจนหนูรู้ความจริงว่าเขาคบซ้อนค่ะ หนูกับเขาเลยต้องเลิกกันทั้งๆที่ยังรักและเขาก็ไปคบกับคนนั้นอย่างเปิดเผยทันที สวนหนูหรอค่ะทำใจคนเดียวค่ะไม่มีใครปลอบไม่มีใครสนใจ หลังจากวันนี่นเดือนกว่าๆก็มีคนใหม่ๆเข้ามานะค่ะแต่หนูเป๋นคนรักปล้วรักฝังใจกว่าจะขุดมันทิ้งไปได้เนีเยก็คงนาน ส่วนตอนนี้ผ่านมาแล้ว7ปีที่เรารู้จักกัน3ปีที่เราเลิกกันหนูก็ยังไม่ลืมเค้าเลยค่ะ ที่ไม่ลืมไม่ใช่เค้ามันดีจนลืมไม่ลงแต่ที่ไม่ลืมเพราะยังไม่เจอคนที่ดีกว่ามาแทนที่เขาได้ค่ะ หลังจากนี้ไปอีก1ปี2ปีหรือ3ปีหวังว่าหนูคงไม่ต้องจำอดีตร้ายๆอีกนะคะ
มุมมองความรักจากคลับฟรายเดย์
เรื่องราวของหนูก็คือหนูเคยชอบผช.คนนึงค่ะตั้งแต่ป.5ล่ะ(อ่านไม่ผิดหรอกค่ะป.5จริงๆ)คือตอนนั้นหนูย้ายรร.มาจากกรุงเทพค่ะและหนูก็มาเจอเค้าแต่เค้าไม่ได้อะไรกับหนูหรอกนะค่ะเพราะเค้ามีคนที่เค้าชอบมากๆอยู่แล้วตอนนั้นเองก็มีคนมาชอบหนูเยอะแยะเลยค่ะไม่ใช่เพราะว่าสวยหรืออะไรหรอกนะคะแต่เป็นเพราะว่าหนูเป็นเด็กใหม่มากกว่า หนูกับเค้ามีโอกาสได้คุยกันบ้างค่ะแต่ว่าน่อยมากแต่ทำไมหนูก็ชอบเขาอยู่อย่างงั้นและเราก็จบจากรร.นั้นไปกันแต่มันก็บังเอิญเราสอบม.1ที่รร.เดียวกัน ตอนนี้หนูเริ่มตัดใจล่ะเพราะมันไม่มีประโยชน์อะไรหนูกับเค้าหมือนคนไม่รู้จักกัน1ปีเต็มเขามีแฟนเป็นเพื่อนสนิมของหนูตอนนั้นพวกเราอยู่ม.2ค่ะแต่คบได้ไม่นานดขาก็เลิกกัน หลังจากนั้นเขาก็มาคุยกับหนูมามุขแบบแซวแล้วก็ทักห่อนจากนั้นก็คุยทางเฟสแล้วสุดท้ายก็โทรค่ะ เราใช้เวลาคุยกันไม่นานรอกค่ะเพราะหนูลอบเขาเป็นทุนอยู่แล้วเราเลยตกลงเป็นแฟนกันตอนม.3ค่ะ ทุกอย่างราบรื่นดีตลอดเวลาที่คบกันจนกระทั่ง1อาทิตย์ก่อนวันครบรอบ1ปี เขาเปลี่ยนไปค่ะ หนูเลยเชคทุกอย่างที่จะเชคได้เพราะหนูถามอะไรเขาไปเขาไม่ตอบเลยแถมยังหลบหน้าไม่ยอมมาเจอหนีตลอดจนหนูรู้ความจริงว่าเขาคบซ้อนค่ะ หนูกับเขาเลยต้องเลิกกันทั้งๆที่ยังรักและเขาก็ไปคบกับคนนั้นอย่างเปิดเผยทันที สวนหนูหรอค่ะทำใจคนเดียวค่ะไม่มีใครปลอบไม่มีใครสนใจ หลังจากวันนี่นเดือนกว่าๆก็มีคนใหม่ๆเข้ามานะค่ะแต่หนูเป๋นคนรักปล้วรักฝังใจกว่าจะขุดมันทิ้งไปได้เนีเยก็คงนาน ส่วนตอนนี้ผ่านมาแล้ว7ปีที่เรารู้จักกัน3ปีที่เราเลิกกันหนูก็ยังไม่ลืมเค้าเลยค่ะ ที่ไม่ลืมไม่ใช่เค้ามันดีจนลืมไม่ลงแต่ที่ไม่ลืมเพราะยังไม่เจอคนที่ดีกว่ามาแทนที่เขาได้ค่ะ หลังจากนี้ไปอีก1ปี2ปีหรือ3ปีหวังว่าหนูคงไม่ต้องจำอดีตร้ายๆอีกนะคะ