ดูแล้ว ฟิลิปปินส์ปล่อยให้เราเล่นได้ตามเกมมากเกินไป เรียกว่า ไทยเรา ปล่อยของได้เต็มที่ เคาะสั้น แทงทะลุช่อง วิ่งตามช่อง จัดกันเต็มๆ
ถ้าว่าตามโอกาส สกอร์จะออกมาชนิด 5-6-7 ลูกก็ยังได้เลย
ที่น่าติ ก็คือจังหวะจบ แปลก บางจังหวะยากกว่าแท้ๆ แต่จบจนได้ ครั้นพอขึ้นไปได้ทั้งแผง มีทั้งโอกาสและเวลา แตะหลบประตูก็มี หลุดไปเป็นคู่ก็มี หลุดสามหลุดสี่ มีหมด แต่ 0 ประตู จากจังหวะเหล่านี้
ก็นั่นล่ะครับ ถ้าเกมนี้ผลเราออกเสมอ (และตกรอบ) ภาพเหล่านี้มันจะหลอกหลอนเรามาก และจะจำแม่นขึ้นใจเลย ผิดกับตอนนี้ที่เราได้ฉลอง ฉากพวกนี้ก็เลยจางๆ ไป
อีกเรื่อง ก็ความผิดพลาดเล็กๆ น้อยๆ ที่ตรงกลาง ไม่รู้จะเรียกยังไงดี บางทีเหมือนกั๊กจังหวะ หรือฝืน ครองบอลนานเกิน จริงๆ มันไม่ได้เยอะมากมาย และยิ่งด้วยสกอร์ที่เราถล่มขาดเลยยิ่งมองแทบไม่เห็น
...แต่ ก็ควรจะเห็น และเก็บมาแก้ไข
มงคลวันนี้เรียกฟาล์วได้เยอะ ป่วนฝั่งขวาได้ดี แต่มีบ้างทีฝืนๆ เล่นไปบ้าง อีกคนที่เหมือนกันแต่ดูจะชัดกว่าคือ ชัปปุยส์ มีจังหวะนึงที่เกือบร้ายแรง พยายามโยกหลอกที่กลางสนาม ในตำแหน่งยืนตอนนั้นเป็นกองกลางตัวสุดท้ายก่อนแผงหลัง แล้วพลาดโดนดัก แต่รอดตัวไป และมีที่เสียจังหวะฝืนๆ บีบๆ ที่แคบๆ อีกประปราย
ดัสกร เคยโดนด่าอย่างไร ถ้าเกมวันนี้ผลไม่เป็นแบบนี้ ชัปปุยส์ ก็อาจโดนเหมือนกัน
มันเป็นสิ่งที่ดูบอลนานๆ แล้วจะรู้จักกับคำว่า "ละเอียด"
ใครๆ ก็คงเคยดู สเปน ช่วงที่รุ่งเรือง (ซึ่งจริงๆ ทุกทีมในช่วงพีคๆ ก็เหมือนกัน) คือ ความผิดพลาดจากตัวเองเพียวๆ มันน้อยครั้งมาก มากจนน่าตกใจ มันเหมือนพวกนี้มีตาหลัง เหมือนเล่นวินนิ่ง รู้ไปหมดว่าจะหันไปทางไหน ส่งให้ใคร ก็แปลกดีนะครับ เกมระดับเดียวกัน ทีมพวกนี้ เรามานั่งนับบอลเสียแบบที่ไม่โดนบีบเองได้เลย มันน้อยมาก
แม้แต่ตำแหน่งที่ว่ากันว่า พลาดๆ ไป ส่งเสียบ้างอะไรบ้างคนก็คงไม่ค่อยด่า เพราะต้องโดนรุมโดนโดดเดี่ยวเป็นธรรมชาติ คือ กองหน้า แต่เอาจริงๆ แล้ว แม้แต่กองหน้าที่ดีก็ยังเสียบอลยากมาก เล่น "ละเอียด" มากจริงๆ
...ใจเย็น อย่าเพิ่งฆ่าผม ผมก็ไม่ได้จะฝ่ากระแสมาตำหนิอะไรทีมชาติ เพราะผมก็ฟินพอๆ กับทุกท่านนั่นล่ะครับ แค่ว่า ผมมันพวกเตรียมพร้อมสำหรับ worst case scenario เสมอ เหตุการณ์ที่เลวร้ายที่สุดเกิดขึ้นได้เสมอ
โดย "มาตรฐานอาเซียน" ระดับความละเอียดของเราตอนนี้ เราเป็นแชมป์ได้ครับ นี่คือความเห็นผมนะ และไม่ใช่เป็นแชมป์แบบ ลุ้นๆ ดวงๆ ชนะ 1-0 แบบลูกผีลูกคน หรือหวังให้ฝ่ายพลาดให้เอง แต่ชนะแบบ "Outperform" ชนะแบบ "convincing" แบบบดชนะด้วยฟอร์ม ด้วยทักษะ เอาชนะแบบเบ็ดเสร็จเด็ดขาดนั่นล่ะครับ
เพียงแต่แค่มองเห็นแล้วก็เลยคิดนึกย้อนไปว่าทำไมเราถึงยังแพ้ เกาหลีใต้ (ต่อให้ตัดเรื่องการตัดสินไป ฟอร์มเราก็ไม่ได้ดีแบบที่เล่นในอาเซียนนี่) ทำไม เราถึงยัง "ก้าวข้าม" ขึ้นเป็น "ระดับทวีป" ไม่ได้เสียที ขออภัย ที่รอบชิงยังไม่มาเลย ผมก็เพ้อเจ้อไปเสียแล้ว อาจเพราะไม่ได้หวังกับทีมชาติมานานมั้ง
วิเคราะห์ทีมชาติชุดนี้
หลัง เน้นเล่นปลอดภัย อย่าว่าแต่ 50-50 เผลอๆ ให้ 70-30 ก็ยังจะไม่เสี่ยง ไม่เสียดายบอล เตะทิ้งออกข้าง เคลียโด่งได้สนิทใจ
กลาง บอลจะมาปั้นที่กลางได้ ก็คืออีกฝ่ายเสียจากแดนหลังเรา หรือกลางเราดักได้เอง แล้วแทบจะทันทีที่ตรงกลางไทยได้บอล จะเห็นอย่างน้อย 2 คนพร้อมวิ่งทะลุช่องไปแล้ว มีคนรอรับบอลแล้ว แค่ให้ควอเตอร์แบ็คจัดเนี้ยบๆ เท่านั้นเอง และทำแบบนี้มาตลอด ทุกนัด
แต่แน่นอน มันเป็นไปไม่ได้ที่จะทะลุช่องได้กันทุกที ดังนั้น การครองบอล ลำเลียงบอล จึงเป็นอีกปัจจัยสำคัญในเกมรุก และเราทำได้ดีเช่นกัน บอลจากเท้าสู่เท้า เล่นกันเป็นสามเหลี่ยม
อีกเรื่อง คือ การเล่นกับที่กว้าง และการเปลี่ยนแกน ปกติเรื่องแบบนี้ต้องใช้มิดฟิล์ดที่วางบอลแม่นๆ ตักข้ามฝั่งจังหวะเดียวไม่ให้ฝ่ายตรงข้ามมาปิดให้เสียจังหวะ ของเราชุดนี้ไม่ค่อยเห็นหรอก แต่จะเล่นแบบ 2 จังหวะ คือไปแปะไว้ตรงกลาง 1 ทีแล้วป้ายออกไปเลย แต่ว่าก็ไม่ได้ช้า
และที่สำคัญ คือ มี attacking run ขยักที่ 2 คือ วิ่งอ้อมหลัง เพราะถ้าคนแรกถูกปิดแล้ว เค้าจะวิ่งแลบไม่ได้ ก็ต้องลงมารับบอล คนข้างหลังก็เลยต้องมาทำหน้าที่ "วิ่งแลบ" แทน
ถ้าทำได้ ปกติเราจะเล่นไม่มากจังหวะ เกมระดับนี้ ความคมระดับนี้ เราได้บอลเรื่อยๆ อยู่ และไม่ซีเรียสเวลาเสีย บอลกลับคืนมาเร็ว
ถ้าบอลไปอยู่ที่กองหลัง ไม่ว่าสาเหตุอะไร อย่างแรกเลยคือ จะส่งให้กองกลางปั้นเกมขึ้นไป *แต่* จะยินดีและทำเป็นอัตโนมัติเลย ถ้าโดนบีบ โดนปิด ส่งให้กลางไม่ได้ จะตักทิ้งไปหน้าเลย ได้ก็ดีไม่ได้ก็ค่อยไปไล่บี้เอา ซึ่งพูดตรงๆ ว่าก็หวังผลไม่ค่อยได้ เก็บบอลโด่งจากหลังได้น้อยมาก
เราจะได้บอลจากการดัก ไล่บี้เยอะ
แต่การคายบอลง่ายๆ แบบนี้ ทำให้เรายังอยู่คนละขั้นกับพวกระดับทวีป
แต่ถามใจผม ณ วันนี้ วินาทีนี้ ผมก็ไม่ขอให้ซิโก้ปรับเปลี่ยนอะไรหรอก เน้นผล ไม่พลาดเอง(ที่แดนหลัง) ส่วนแนวรุกทำได้ดีเกือบหมดอยู่แล้ว
สิ่งที่จะทำให้เราขึ้นไปยืนรวมๆ กับพวก ญี่ปุ่น, เกาหลี, ออสเตรเลีย ได้คือ
วันนี้ ต้องนับเป็น 1 แล้วต้องนับเป็น 2 เป็น 3 เป็น 4 ไปเรื่อยๆ คือ พัฒนาโดยยืนพื้นจากสิ่งที่มีวันนี้ ที่มาผ่านๆ มาเราเหมือนมี 1 แล้ว อาจจะไปได้สัก 2 แล้วก็ล้มครืน เทกระดาน เริ่มนับกันใหม่ ไม่รู้เรานับ 1 ใหม่มากี่รอบแล้ว
ซีเกมส์ ต้องมีพัฒนา คัดบอลโลก เอเชี่ยนเกมส์ ซูซูกิคัพสมัยหน้า ฟอร์มต้องพัฒนาขึ้น โดยยืนพื้นจากรากฐาน ณ วันนี้
ไม่ใช่เริ่มใหม่อีก ไม่งั้น ไทย ไม่มีวันไปถึงระดับทวีป ลุ้นไปบอลโลก
ทำซ้ำๆ ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ อีกหน่อย เปอร์เซ็นต์ทุกอย่างมันจะดีขึ้น ความคม การจับบอล ความเข้าใจในเกม ความมั่นใจ
เกมระดับทวีปหรือระดับโลก เราจะได้เห็นกองหลังเคี่ยวๆ คายบอลสะเปะสะปะยาก ไม่ว่าเปอร์เซ็นต์ผ่านบอล หรือทักษะการคอนโครลบอล เล่นเอากองกลางระดับอาเซียนอย่างเราอาย
อย่างของเรา อย่างที่บอก กองหลังจะเน้นเล่นปลอดภัย ส่วนภาพรวมทักษะของทั้งทีม บอลระยะไม่เกิน 1/3, 1/4 ของสนามเรามักจะเอาอยู่ แต่ถ้าเกินกว่านั้นจะแย่ละ บอลระยะครึ่งสนาม จับบอลยัง 50/50 หลายๆ ทีจับห่างเป็นฟุต รายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้เองที่เราต้องพัฒนาต่อไป
ตอนนี้ เป็นบันไดที่ดี มีคุณภาพ สวยงาม เอนเตอร์เทน ซึ่งผมว่าแฟนบอลก็ชอบมาก ดังนั้น ก็ขอให้บันไดนี้มันมีแต่ยิ่งสูงและสูงขึ้นๆ ไปอีก โดยช่างไม้ดีๆ อย่าง ซิโก้
ส่วนตอนนี้ ก็ขันน็อตเล็กๆ น้อยๆ เฉพาะหน้าไปก่อน อะไรที่พลาดไป เสียสมาธิหรือขาดสัญชาติญานความเป็นเพชรฆาตไปบ้างจากเกมนี้ ก็ขอให้แก้ไข เพราะเราไม่รู้เลยว่าเกมในรอบชิงเราจะได้ส่องกันเยอะๆ แบบนี้หรือไม่
เมื่อมีโอกาส ต้องจบให้ได้ มันเป็นเรื่องของมืออาชีพ ไม่มีคำว่าสงสารหรือเล่นสนุกๆ
เอาใจช่วยและเชื่อมั่นลึกๆ ว่าเราน่าจะนำแชมป์มาเป็นของขวัญปีใหม่ให้คนไทยได้
:: ไทย 3-0 ฟิลิปปินส์ - ดีมากแล้วนะ แต่ยังดีได้อีก ::
ถ้าว่าตามโอกาส สกอร์จะออกมาชนิด 5-6-7 ลูกก็ยังได้เลย
ที่น่าติ ก็คือจังหวะจบ แปลก บางจังหวะยากกว่าแท้ๆ แต่จบจนได้ ครั้นพอขึ้นไปได้ทั้งแผง มีทั้งโอกาสและเวลา แตะหลบประตูก็มี หลุดไปเป็นคู่ก็มี หลุดสามหลุดสี่ มีหมด แต่ 0 ประตู จากจังหวะเหล่านี้
ก็นั่นล่ะครับ ถ้าเกมนี้ผลเราออกเสมอ (และตกรอบ) ภาพเหล่านี้มันจะหลอกหลอนเรามาก และจะจำแม่นขึ้นใจเลย ผิดกับตอนนี้ที่เราได้ฉลอง ฉากพวกนี้ก็เลยจางๆ ไป
อีกเรื่อง ก็ความผิดพลาดเล็กๆ น้อยๆ ที่ตรงกลาง ไม่รู้จะเรียกยังไงดี บางทีเหมือนกั๊กจังหวะ หรือฝืน ครองบอลนานเกิน จริงๆ มันไม่ได้เยอะมากมาย และยิ่งด้วยสกอร์ที่เราถล่มขาดเลยยิ่งมองแทบไม่เห็น
...แต่ ก็ควรจะเห็น และเก็บมาแก้ไข
มงคลวันนี้เรียกฟาล์วได้เยอะ ป่วนฝั่งขวาได้ดี แต่มีบ้างทีฝืนๆ เล่นไปบ้าง อีกคนที่เหมือนกันแต่ดูจะชัดกว่าคือ ชัปปุยส์ มีจังหวะนึงที่เกือบร้ายแรง พยายามโยกหลอกที่กลางสนาม ในตำแหน่งยืนตอนนั้นเป็นกองกลางตัวสุดท้ายก่อนแผงหลัง แล้วพลาดโดนดัก แต่รอดตัวไป และมีที่เสียจังหวะฝืนๆ บีบๆ ที่แคบๆ อีกประปราย
ดัสกร เคยโดนด่าอย่างไร ถ้าเกมวันนี้ผลไม่เป็นแบบนี้ ชัปปุยส์ ก็อาจโดนเหมือนกัน
มันเป็นสิ่งที่ดูบอลนานๆ แล้วจะรู้จักกับคำว่า "ละเอียด"
ใครๆ ก็คงเคยดู สเปน ช่วงที่รุ่งเรือง (ซึ่งจริงๆ ทุกทีมในช่วงพีคๆ ก็เหมือนกัน) คือ ความผิดพลาดจากตัวเองเพียวๆ มันน้อยครั้งมาก มากจนน่าตกใจ มันเหมือนพวกนี้มีตาหลัง เหมือนเล่นวินนิ่ง รู้ไปหมดว่าจะหันไปทางไหน ส่งให้ใคร ก็แปลกดีนะครับ เกมระดับเดียวกัน ทีมพวกนี้ เรามานั่งนับบอลเสียแบบที่ไม่โดนบีบเองได้เลย มันน้อยมาก
แม้แต่ตำแหน่งที่ว่ากันว่า พลาดๆ ไป ส่งเสียบ้างอะไรบ้างคนก็คงไม่ค่อยด่า เพราะต้องโดนรุมโดนโดดเดี่ยวเป็นธรรมชาติ คือ กองหน้า แต่เอาจริงๆ แล้ว แม้แต่กองหน้าที่ดีก็ยังเสียบอลยากมาก เล่น "ละเอียด" มากจริงๆ
...ใจเย็น อย่าเพิ่งฆ่าผม ผมก็ไม่ได้จะฝ่ากระแสมาตำหนิอะไรทีมชาติ เพราะผมก็ฟินพอๆ กับทุกท่านนั่นล่ะครับ แค่ว่า ผมมันพวกเตรียมพร้อมสำหรับ worst case scenario เสมอ เหตุการณ์ที่เลวร้ายที่สุดเกิดขึ้นได้เสมอ
โดย "มาตรฐานอาเซียน" ระดับความละเอียดของเราตอนนี้ เราเป็นแชมป์ได้ครับ นี่คือความเห็นผมนะ และไม่ใช่เป็นแชมป์แบบ ลุ้นๆ ดวงๆ ชนะ 1-0 แบบลูกผีลูกคน หรือหวังให้ฝ่ายพลาดให้เอง แต่ชนะแบบ "Outperform" ชนะแบบ "convincing" แบบบดชนะด้วยฟอร์ม ด้วยทักษะ เอาชนะแบบเบ็ดเสร็จเด็ดขาดนั่นล่ะครับ
เพียงแต่แค่มองเห็นแล้วก็เลยคิดนึกย้อนไปว่าทำไมเราถึงยังแพ้ เกาหลีใต้ (ต่อให้ตัดเรื่องการตัดสินไป ฟอร์มเราก็ไม่ได้ดีแบบที่เล่นในอาเซียนนี่) ทำไม เราถึงยัง "ก้าวข้าม" ขึ้นเป็น "ระดับทวีป" ไม่ได้เสียที ขออภัย ที่รอบชิงยังไม่มาเลย ผมก็เพ้อเจ้อไปเสียแล้ว อาจเพราะไม่ได้หวังกับทีมชาติมานานมั้ง
วิเคราะห์ทีมชาติชุดนี้
หลัง เน้นเล่นปลอดภัย อย่าว่าแต่ 50-50 เผลอๆ ให้ 70-30 ก็ยังจะไม่เสี่ยง ไม่เสียดายบอล เตะทิ้งออกข้าง เคลียโด่งได้สนิทใจ
กลาง บอลจะมาปั้นที่กลางได้ ก็คืออีกฝ่ายเสียจากแดนหลังเรา หรือกลางเราดักได้เอง แล้วแทบจะทันทีที่ตรงกลางไทยได้บอล จะเห็นอย่างน้อย 2 คนพร้อมวิ่งทะลุช่องไปแล้ว มีคนรอรับบอลแล้ว แค่ให้ควอเตอร์แบ็คจัดเนี้ยบๆ เท่านั้นเอง และทำแบบนี้มาตลอด ทุกนัด
แต่แน่นอน มันเป็นไปไม่ได้ที่จะทะลุช่องได้กันทุกที ดังนั้น การครองบอล ลำเลียงบอล จึงเป็นอีกปัจจัยสำคัญในเกมรุก และเราทำได้ดีเช่นกัน บอลจากเท้าสู่เท้า เล่นกันเป็นสามเหลี่ยม
อีกเรื่อง คือ การเล่นกับที่กว้าง และการเปลี่ยนแกน ปกติเรื่องแบบนี้ต้องใช้มิดฟิล์ดที่วางบอลแม่นๆ ตักข้ามฝั่งจังหวะเดียวไม่ให้ฝ่ายตรงข้ามมาปิดให้เสียจังหวะ ของเราชุดนี้ไม่ค่อยเห็นหรอก แต่จะเล่นแบบ 2 จังหวะ คือไปแปะไว้ตรงกลาง 1 ทีแล้วป้ายออกไปเลย แต่ว่าก็ไม่ได้ช้า
และที่สำคัญ คือ มี attacking run ขยักที่ 2 คือ วิ่งอ้อมหลัง เพราะถ้าคนแรกถูกปิดแล้ว เค้าจะวิ่งแลบไม่ได้ ก็ต้องลงมารับบอล คนข้างหลังก็เลยต้องมาทำหน้าที่ "วิ่งแลบ" แทน
ถ้าทำได้ ปกติเราจะเล่นไม่มากจังหวะ เกมระดับนี้ ความคมระดับนี้ เราได้บอลเรื่อยๆ อยู่ และไม่ซีเรียสเวลาเสีย บอลกลับคืนมาเร็ว
ถ้าบอลไปอยู่ที่กองหลัง ไม่ว่าสาเหตุอะไร อย่างแรกเลยคือ จะส่งให้กองกลางปั้นเกมขึ้นไป *แต่* จะยินดีและทำเป็นอัตโนมัติเลย ถ้าโดนบีบ โดนปิด ส่งให้กลางไม่ได้ จะตักทิ้งไปหน้าเลย ได้ก็ดีไม่ได้ก็ค่อยไปไล่บี้เอา ซึ่งพูดตรงๆ ว่าก็หวังผลไม่ค่อยได้ เก็บบอลโด่งจากหลังได้น้อยมาก
เราจะได้บอลจากการดัก ไล่บี้เยอะ
แต่การคายบอลง่ายๆ แบบนี้ ทำให้เรายังอยู่คนละขั้นกับพวกระดับทวีป
แต่ถามใจผม ณ วันนี้ วินาทีนี้ ผมก็ไม่ขอให้ซิโก้ปรับเปลี่ยนอะไรหรอก เน้นผล ไม่พลาดเอง(ที่แดนหลัง) ส่วนแนวรุกทำได้ดีเกือบหมดอยู่แล้ว
สิ่งที่จะทำให้เราขึ้นไปยืนรวมๆ กับพวก ญี่ปุ่น, เกาหลี, ออสเตรเลีย ได้คือ
วันนี้ ต้องนับเป็น 1 แล้วต้องนับเป็น 2 เป็น 3 เป็น 4 ไปเรื่อยๆ คือ พัฒนาโดยยืนพื้นจากสิ่งที่มีวันนี้ ที่มาผ่านๆ มาเราเหมือนมี 1 แล้ว อาจจะไปได้สัก 2 แล้วก็ล้มครืน เทกระดาน เริ่มนับกันใหม่ ไม่รู้เรานับ 1 ใหม่มากี่รอบแล้ว
ซีเกมส์ ต้องมีพัฒนา คัดบอลโลก เอเชี่ยนเกมส์ ซูซูกิคัพสมัยหน้า ฟอร์มต้องพัฒนาขึ้น โดยยืนพื้นจากรากฐาน ณ วันนี้
ไม่ใช่เริ่มใหม่อีก ไม่งั้น ไทย ไม่มีวันไปถึงระดับทวีป ลุ้นไปบอลโลก
ทำซ้ำๆ ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ อีกหน่อย เปอร์เซ็นต์ทุกอย่างมันจะดีขึ้น ความคม การจับบอล ความเข้าใจในเกม ความมั่นใจ
เกมระดับทวีปหรือระดับโลก เราจะได้เห็นกองหลังเคี่ยวๆ คายบอลสะเปะสะปะยาก ไม่ว่าเปอร์เซ็นต์ผ่านบอล หรือทักษะการคอนโครลบอล เล่นเอากองกลางระดับอาเซียนอย่างเราอาย
อย่างของเรา อย่างที่บอก กองหลังจะเน้นเล่นปลอดภัย ส่วนภาพรวมทักษะของทั้งทีม บอลระยะไม่เกิน 1/3, 1/4 ของสนามเรามักจะเอาอยู่ แต่ถ้าเกินกว่านั้นจะแย่ละ บอลระยะครึ่งสนาม จับบอลยัง 50/50 หลายๆ ทีจับห่างเป็นฟุต รายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้เองที่เราต้องพัฒนาต่อไป
ตอนนี้ เป็นบันไดที่ดี มีคุณภาพ สวยงาม เอนเตอร์เทน ซึ่งผมว่าแฟนบอลก็ชอบมาก ดังนั้น ก็ขอให้บันไดนี้มันมีแต่ยิ่งสูงและสูงขึ้นๆ ไปอีก โดยช่างไม้ดีๆ อย่าง ซิโก้
ส่วนตอนนี้ ก็ขันน็อตเล็กๆ น้อยๆ เฉพาะหน้าไปก่อน อะไรที่พลาดไป เสียสมาธิหรือขาดสัญชาติญานความเป็นเพชรฆาตไปบ้างจากเกมนี้ ก็ขอให้แก้ไข เพราะเราไม่รู้เลยว่าเกมในรอบชิงเราจะได้ส่องกันเยอะๆ แบบนี้หรือไม่
เมื่อมีโอกาส ต้องจบให้ได้ มันเป็นเรื่องของมืออาชีพ ไม่มีคำว่าสงสารหรือเล่นสนุกๆ
เอาใจช่วยและเชื่อมั่นลึกๆ ว่าเราน่าจะนำแชมป์มาเป็นของขวัญปีใหม่ให้คนไทยได้