ยังจำที่ที่เราไปเที่ยวด้วยกันได้ไหม? , ที่ห้าง ในเมือง ที่ทะเลไง
ยังจำแหวนหนามวงนั้นได้ไหม? , ที่พี่บอกว่ามันชอบทิ่มมือไง
ยังจำได้ไหมว่าชอบกินไอติมรสไหน? , วนิลา ช็อกโกแลต และฮ็อกกี้พ็อคกี้ไง
ยังจำร้านที่เราไปนั่งกินที่ท่าเรือได้ไหม? , ร้านที่มีม้านั่งชมทะเลไง
ยังจำแพนเค้กมื้อเช้าของได้ไหม? , เบอร์เกอร์คิง ทาเนยแล้วค่อยราดให้ชุ่มไง
ยังจำตุ๊กตาหมาสีนํ้าเงินและหมีพูห์นักบินได้ไหม? , ที่คีบมันก่อนเข้าโรงหนังไง
ยังจำข้อความในไลน์ได้ไหม? , คงไม่ได้เพราะส่วนใหญ่โทรคุยกันไง
ยังจำร้านที่เราไปแทงพูลกันได้ไหม? , มีตั้ง 3 ที่ไง
ยังจำคำพูดแรกที่เราคิดเหมือนกันได้ไหม? , เรากลัวเลือดเหมือนกันไง
ยังจำสถานที่ที่เราสัญญาว่าจะดูแลกันได้ไหม? , ห้างใต้ดินตรงข้าม Mcdonalds ไง
ยังจำที่เราเคยยืนยอดกันกลางถนนได้ไหม? , ก็ตรงที่เดิมกับข้างบนไง
ยังจำโคนันตอนนั้นที่แบ่งกันดูได้ไหม? , ก็ที่ไปซื้อที่ร้านอาหารไทยไง
ยังจำลูกอมรสแตงโมได้ไหม? , ที่มาแย่งชิมไปไง
ยังจำหนังเรื่องที่เราจดจ่ออยู่กับการดูได้ไหม? , มาดากัสการ์ 3 ไง
ยังจำเพลงที่พี่ชอบฟังได้ไหม? , เพลงของวง karamail ไงและ illslick ไง
ยังจำร้านอาหารที่เราชอบไปนั่งกินได้ไหม? , ร้านอาหารเอเชียนไง
ยังจำเปลือกหอยที่เอามาเรียงเป็นตัวอักษรได้ไหม? , ที่ทะเลสวยๆนั่นไง
ยังจำระเบียงห้องนอนได้ไหม? , ที่ชอบไปนั่งสูบบุหรี่ไง
ยังจำห้องเก่าที่เคยมีคราบเลือดได้ไหม? , ที่เพื่อนพี่เคยอยู่ไง
ยังจำยาที่บอกให้ไปซื้อมาได้ไหม? , PTU กับ methimazole ไง
ยังจำสร้อยหยกได้ไหม? , ที่ซื้อมาใส่คู่กันไง
ยังจำกำไลหนามได้ไหม , สีทองและสีเงินไง
ยังจำป๊อปปิ้งร้านนํ้าชาได้ไหม? , บลูเบอร์รี่เย็นๆที่สั่งกินทุกทีเลยไง
ยังจำไก่ตระกร้าได้ไหม? , ที่มันกรอบๆของร้านนํ้าชาไง
ยังจำบัวลอยร้านป้าได้ไหม? , อร่อยมากๆราคา $4 ไง
ยังจำมาม่ารสหมูสับได้ไหม? , ที่อุตส่าห์มาขโมยกินถึงบ้านไง
ยังจำที่ๆเราไปกันบ่อยๆได้ไหม? , ในเมืองไง
ยังจำคำพูดสวยหรูพวกนั้นได้ไหม? , ที่พูดให้กำลังใจกันไง
ยังจำเดทแรกของเราได้ไหม? , มีความสุขมากเลยไง
ยังจำร้านเกมนั้นได้ไหม? , ที่ปล่อยให้เค้านั่งรอพี่ตีดอทเอ 2-4 ชั่วโมงไง
ยังจำร้านอาหารจีนได้ไหม? , ที่ให้เค้าเดินไปซื้อตอนพี่เล่นเกมไง
ยังจำร้านขนมร้านนั้นได้ไหม? , ร้านที่อยู่ขึ้นไปจากโรงเรียนที่ชอบเดินไปซื้อนํ้าไง
ยังจำพายเนื้อชีสได้ไหม? , อุ่นๆร้อนๆอันใหญ่ๆออกจากเตาราคา $2.50 ดอลไง
ยังจำร้านซูซิร้านนั้นได้ไหม? , ตรงห้างนั้นไง
ยังจำราเมนร้านนั้นได้ไหม? , ในห้างนั้นไง
ยังจำร้านรองเท้าร้านนั้นได้ไหม? , ที่ตรอกตรงถนนไง
ยังจำที่เค้าเคยไปรอพี่ยืดผมได้ไหม? , 4 ชั่วโมง เชื่อไหมพี่หลับ แต่เค้านั่งมองแต่พี่ 4 ชั่วโมงเต็มๆเลยไง
ยังจำความรู้สึกที่ได้จับมือได้ไหม? , มันอุ่นและรู้สึกหายหนาวเลยไง
ยังจำความอบอุ่นของการที่เราได้กอดใครสักคนได้ไหม? , มันเหมือนเราสวมเสื้อกันหนาวหนาๆเลยไง
ยังจำตอนฝนตกได้ไหม? , เพราะพี่รักผมตัวเองมากกว่าอะไรเลยไม่อยากโดนฝนให้ผมเสียทรงไง
แล้วยังจำตอนที่เราคิดถึงใครสักคนได้ไหม การที่จะต้องคิดถึงใครสักคนที่เราอยากคิดถึงไม่ได้มันอึดอัดอย่างบอกไม่ถูกจริงๆ นอกจากความคิดถึงยังไม่ไปถึงเขา เรายังต้องเก็บคนรับความคิดถึงนั้นเอาไว้ฝ่ายเดียวอีก มันน่ารำคาญเนอะ
ถ้าผ่านเข้ามาอ่านกระทู้นี้โดยบังเอิญจะคิดถึงกันบ้างไหม?
ยังจำแหวนหนามวงนั้นได้ไหม? , ที่พี่บอกว่ามันชอบทิ่มมือไง
ยังจำได้ไหมว่าชอบกินไอติมรสไหน? , วนิลา ช็อกโกแลต และฮ็อกกี้พ็อคกี้ไง
ยังจำร้านที่เราไปนั่งกินที่ท่าเรือได้ไหม? , ร้านที่มีม้านั่งชมทะเลไง
ยังจำแพนเค้กมื้อเช้าของได้ไหม? , เบอร์เกอร์คิง ทาเนยแล้วค่อยราดให้ชุ่มไง
ยังจำตุ๊กตาหมาสีนํ้าเงินและหมีพูห์นักบินได้ไหม? , ที่คีบมันก่อนเข้าโรงหนังไง
ยังจำข้อความในไลน์ได้ไหม? , คงไม่ได้เพราะส่วนใหญ่โทรคุยกันไง
ยังจำร้านที่เราไปแทงพูลกันได้ไหม? , มีตั้ง 3 ที่ไง
ยังจำคำพูดแรกที่เราคิดเหมือนกันได้ไหม? , เรากลัวเลือดเหมือนกันไง
ยังจำสถานที่ที่เราสัญญาว่าจะดูแลกันได้ไหม? , ห้างใต้ดินตรงข้าม Mcdonalds ไง
ยังจำที่เราเคยยืนยอดกันกลางถนนได้ไหม? , ก็ตรงที่เดิมกับข้างบนไง
ยังจำโคนันตอนนั้นที่แบ่งกันดูได้ไหม? , ก็ที่ไปซื้อที่ร้านอาหารไทยไง
ยังจำลูกอมรสแตงโมได้ไหม? , ที่มาแย่งชิมไปไง
ยังจำหนังเรื่องที่เราจดจ่ออยู่กับการดูได้ไหม? , มาดากัสการ์ 3 ไง
ยังจำเพลงที่พี่ชอบฟังได้ไหม? , เพลงของวง karamail ไงและ illslick ไง
ยังจำร้านอาหารที่เราชอบไปนั่งกินได้ไหม? , ร้านอาหารเอเชียนไง
ยังจำเปลือกหอยที่เอามาเรียงเป็นตัวอักษรได้ไหม? , ที่ทะเลสวยๆนั่นไง
ยังจำระเบียงห้องนอนได้ไหม? , ที่ชอบไปนั่งสูบบุหรี่ไง
ยังจำห้องเก่าที่เคยมีคราบเลือดได้ไหม? , ที่เพื่อนพี่เคยอยู่ไง
ยังจำยาที่บอกให้ไปซื้อมาได้ไหม? , PTU กับ methimazole ไง
ยังจำสร้อยหยกได้ไหม? , ที่ซื้อมาใส่คู่กันไง
ยังจำกำไลหนามได้ไหม , สีทองและสีเงินไง
ยังจำป๊อปปิ้งร้านนํ้าชาได้ไหม? , บลูเบอร์รี่เย็นๆที่สั่งกินทุกทีเลยไง
ยังจำไก่ตระกร้าได้ไหม? , ที่มันกรอบๆของร้านนํ้าชาไง
ยังจำบัวลอยร้านป้าได้ไหม? , อร่อยมากๆราคา $4 ไง
ยังจำมาม่ารสหมูสับได้ไหม? , ที่อุตส่าห์มาขโมยกินถึงบ้านไง
ยังจำที่ๆเราไปกันบ่อยๆได้ไหม? , ในเมืองไง
ยังจำคำพูดสวยหรูพวกนั้นได้ไหม? , ที่พูดให้กำลังใจกันไง
ยังจำเดทแรกของเราได้ไหม? , มีความสุขมากเลยไง
ยังจำร้านเกมนั้นได้ไหม? , ที่ปล่อยให้เค้านั่งรอพี่ตีดอทเอ 2-4 ชั่วโมงไง
ยังจำร้านอาหารจีนได้ไหม? , ที่ให้เค้าเดินไปซื้อตอนพี่เล่นเกมไง
ยังจำร้านขนมร้านนั้นได้ไหม? , ร้านที่อยู่ขึ้นไปจากโรงเรียนที่ชอบเดินไปซื้อนํ้าไง
ยังจำพายเนื้อชีสได้ไหม? , อุ่นๆร้อนๆอันใหญ่ๆออกจากเตาราคา $2.50 ดอลไง
ยังจำร้านซูซิร้านนั้นได้ไหม? , ตรงห้างนั้นไง
ยังจำราเมนร้านนั้นได้ไหม? , ในห้างนั้นไง
ยังจำร้านรองเท้าร้านนั้นได้ไหม? , ที่ตรอกตรงถนนไง
ยังจำที่เค้าเคยไปรอพี่ยืดผมได้ไหม? , 4 ชั่วโมง เชื่อไหมพี่หลับ แต่เค้านั่งมองแต่พี่ 4 ชั่วโมงเต็มๆเลยไง
ยังจำความรู้สึกที่ได้จับมือได้ไหม? , มันอุ่นและรู้สึกหายหนาวเลยไง
ยังจำความอบอุ่นของการที่เราได้กอดใครสักคนได้ไหม? , มันเหมือนเราสวมเสื้อกันหนาวหนาๆเลยไง
ยังจำตอนฝนตกได้ไหม? , เพราะพี่รักผมตัวเองมากกว่าอะไรเลยไม่อยากโดนฝนให้ผมเสียทรงไง
แล้วยังจำตอนที่เราคิดถึงใครสักคนได้ไหม การที่จะต้องคิดถึงใครสักคนที่เราอยากคิดถึงไม่ได้มันอึดอัดอย่างบอกไม่ถูกจริงๆ นอกจากความคิดถึงยังไม่ไปถึงเขา เรายังต้องเก็บคนรับความคิดถึงนั้นเอาไว้ฝ่ายเดียวอีก มันน่ารำคาญเนอะ