ขออนุญาตระบายความในใจที่เก็บกด ไม่รู้จะเล่าให้ใครฟัง ต้องบอกก่อนค่ะว่าเป็นกระทู้แรก ปกติแค่เข้ามาอ่านดูความเห็นต่างๆเท่านั้น เรื่องมีอยู่เมื่อปี 54 โสดเพื่อนๆต่างก็พยายามหาแฟนให้ มีเพื่อนอยู่คนนึง ไม่รู้จักหรอกเค้าเป็นเพื่อนของเพื่อน ตอนนั้นสมัครงานได้งานแบงค์สีม่วงถึงต้องไปอบรมพนักงานใหม่ที่ กทม เดิมเป็นคน ตจว ค่ะ เพื่อนแนะนำกันจึงรู้จักเพื่อนคนนี้ เค้ารู้ว่าเราโสดและอยากมีแฟน เค้าจึงพยายามหาแฟนให้เราตลอดแต่ด้วยอะไรหลายๆอย่างทำให้ไม่สำเร็จสักที จนกระทั่งเวลาผ่านไปเกือบปี ตอนนั้นประมาณเดือน พค.ปี 55 เราเข้าไปเม้นใน ig ของเพื่อนคนนี้ ซึ่งเป็นรูปที่เค้าถ่ายกับเพื่อนของเค้า และเป็นคนที่เค้าจะแนะนำให้เรา ว่า '' นี่ใช่น้องดมหมอนป่ะ'' ( สาเหตุที่เราเรียกน้องคนนี้ว่าน้องดมหมอน เพราะตอนเจอครั้งแรกตอนเราอบรมที่ กทม เค้าจะให้พนักงานพัก รร. เพื่อนมาหาก็พาน้องเค้ามาด้วย พอมาเค้าก็มัวแต่นั่งกอดและหอมหมอนของ รร พอถามเค้าบอกมันหอม ตั้งแต่นั่นเราเลยจำได้ แต่ตอนนั้นเราไม่รู้ว่าเพื่อนจะแนะนำน้องคนนี้ให้เรา ) เมื่อเพื่อนและน้องเค้ามาเห็นข้อความจึงคิดถึงเรื่องคราวก่อน ฟังจากเพื่อนเล่าคือ น้องเค้าถามเพื่อนว่าตอนนี้เรายังโสดอยู่มั้ย เพื่อนก้จัดการติดต่อประมานงานจนเราทั้งคู่ได้คุยกัน เล่าตั้งนานเพิ่งจะเข้าเรื่อง แฮ่ๆๆ
เราคุยกันเรื่อยมา เริ่มจากทางไลน์ได้สักระยะ จากนั้นก้คุยโทรศัพท์กัน เป็นระยะเวลาหลายเดือนโดยที่ไม่เจอกัน จนเราตกลงเป็นแฟนกัน เค้าอยู่ กทม เราอยู่ ตจว ไกลกันมากแต่เราตกลงกันว่าจะพยายามไปหากันให้ได้มากที่สุด ประมาณเดือนละครั้ง บางครั้งใครว่างก็มาหากัน เค้าเป็นคนน่ารักตามสไตล์เด็กๆ คือเราแก่กว่าเค้า 2 ปี เขาชอบใส่หมวก เราคบกับเขาทำให้เราต้องแต่งตัวเด็กๆใส่หมวก ใสเสื้อเบสบอลทำนองนี้ แต่เราก็ชอบนะ เรามีความสุข
ตอนคบกันเราก็งอนกันบ่อยนะ แต่ก็ตามประสา เขาไม่มีเรื่อง ผญ เลยที่ผ่านมา อาจเป็นเพราะเราไม่ค่อยจู้จี้ จุกจิก คือเราอยู่ไกลกันอย่างที่บอก บางที่เราทำงานเหนื่อยตอนค่ำเราโทหาเพื่อจะบอกว่าเราขอนอนก่อนนะวันนี้เราเหนื่อย บางทีเขาบอกไปดูหนังกับเพื่อนไปเที่ยวกับเพื่อนเราไม่เคยห้าม ไม่โทรไปจิกเขา คือเขาอยากทำไรเราไม่ว่า อีกอย่างโทรศัพท์เราก็ไม่เคยมานั่งเช็คว่าเขาโทหาใคร ส่งข้อความหาใคร คือเราคิดว่าคบกัน อยู่ไกลกันถ้าจะมานั่งเช็คนั่งตามนั่งบ่น คงจะเป็นประสาทตาย เพราะเราอยุ่ไกลเราไม่รู้ว่าที่เขาบอกว่าไปกับเพื่อนใช่เพื่อนจริงหรือป่าว เราเลยขี้เกียจคิดมากให้ปวดหัว ยาวเนอะ อย่าเพิ่งเบื่อๆๆๆ 555
จนเมื่อปี 57 เราก็ทำงานหนัก เราก็ทำงานเวลาที่ไปมาหากันเริ่มน้อยลง โดยปกติกลางวันเราไม่ค่อยคุยได้เพราะต่างก็ทำงานเราจะคุยกันตอนกลางคืนมากกว่า ส่วนมากเราจะไลน์หากันและวีดีโอคอลกัน ทุกคืน จนหลังๆพอเขาเสดงานเขาก็จะแวะนั่งกินเหล้ากับเพื่อนๆกับคนข้างบ้าน ทำให้กว่าที่เขาจะเข้าบ้านเพื่อโทมาเราก็ดึกมากแล้วบางที ห้าทุ่มเที่ยงคืน เขาเพิ่งจะโทรมาเราก็หลับไปแล้ว แต่ตอนแรกๆเราไม่ได้อะไรเพราะเข้าใจว่าเขาก็มีสังคมของเขาบ้าง เป็นแบบนี้ทุกคืนๆ ประมาณ สีทุ่มกว่าห้าทุมเราจะโทรไปก่อนเพื่อถามว่าจะเข้าบ้านยัง?? ก็ได้รับคำตอบว่าอีกแปปนะ เราก็โอเค เป็นแบบนี้สักพักเราเริ่มทะเลาะกันเรื่องนี้หลายต่อหลายครั้ง แต่เราก็คบกันเหมือนเดิม
จนมาวันนึง ระหว่างเรารอให้เขาเข้าบ้านเราเกิดเหตุอะไรดลใจให้เราเข้าไปดูในเฟสบุ๊คของเรา ปกติเราไม่เคยดู ปรากฏว่ามีการโพสตุ๊กตา และมีมา ผญ มาเม้น ว่าน่ารัก เขาก็เม้นกลับว่า "ให้ "มีการขอที่อยู่ ผญ เพื่อจะส่งตุ๊กตา มีการบอกว่าคิดถึง บอกว่าเป็นห่วง อยากกอด ???? เราเห็นแบบนั้น ช็อตไป 3 นาที และรอบรวมสติเปิดหาหลักฐานอื่นๆเพิ่มเติม ปรากฏว่าแอบคบกันมาสักระยะ!! เรานั่งทบทวนจึงเข้าใจได้ว่าสาเหตุที่ไม่ค่อยคุยกับเราไม่โทรไม่ไลน์ คือแบบนี้เอง
เราตัดสินใจโทรหาเขาตอนนั้นเวลา ประมาณ ตี 1 กว่าๆ โทรหลายสายก็ไม่รับ เราก็ไม่ยอม โทรต่อไป จนในที่สุดเค้ารับ ฟังจากเสียงในสายคืออยู่ข้างถนน เราถามว่าเข้าบ้านยัง เขาตอบอยู่บนบ้านเนี้ย !! ซื่งคือเราได้ยินเสียงรถวิ่งคือไม่ได้อยู่บนบ้านแน่นอน เราเลยเปิดประเด็นถามเลยว่าเรื่องราวมันเป็นอย่างไรกันแน่ ตอนแรกเขาก็ปฏิเสธไม่ยอมรับ แต่เซ้นต์เรามันแรงเหลือเกิน เราคาดคั้นเอาความจิงให้ได้ จนในที่สุด เขายอมรับว่าคบกับ ผญ คนนั้น ซึ่ง ผญ คนนั้นอยู่ กทม !! เราถามหาเหตุผล เขาก็อ้างร้อยแปดพันเก้า อ้างเราไม่มีเวลา อ้างเราไม่สนใจเขา และสุดท้ายเขาบอกเขาจะเลิกทั้ง 2 คน คือสรุปเขาไม่เอาทั้งคู่ และวางสายไป เราเสียใจมาก มากที่สุด หลายวันต่อมาด้วยความที่ตัดเขาไม่ได้ก็ยังเข้าไปดูในเฟสเขา ก็พบว่าเขายังคุยอยู่กับ ผญ คนนั้นเหมือนเดิม
ด้วยความคับแค้นใจที่เขาบอกว่าจะไม่เลือกใคร แต่ก็ยังแอบไปเลือก ผญ คนนั้นเราจึงโทรไปถามอีกครั้ง แต่กลับได้คำตอบกลับมาว่า ''เขาขอโทษ เรื่องทั้งหมดเป็นความผิดเขา เทออย่ามายุ่งกับคนไม่ดีอย่างเขาเลย '' ในใจคิดว่า ไอ้
ก็จะทิ้งกูแล้วไงถึงพูดแบบนี้ ตอนนั้นจำได้ว่าออกไปหา ลูกค้ากับพี่ที่ทำงานปล่อยโฮออกมาโดยที่ควบคุมไม่ได้เลย อารมตอนนั้นแย่แบบสุดๆ พี่ๆก็ช่วยกันปลอบ จิตใจช่วงนั่นเป็นอะไรที่แย่มาก เสียใจแบบสุดๆคือเขาไม่เคยมีประวัติความเจ้าชู้ ไม่มีประวัติผู้หญิง คือใว้ใจเขามากๆ ช่วงนั้นร้องไห้ทุกวัน ยิ่งเวลาขับรถไปทำงานเปิดเพลง เพลงเศร้า !!! โห้แม่เจ้า ร้องจ้าาาา แต่เวลาอยู่กับเพื่อนที่ทำงานจะร่าเริงนะ เป็นคนไม่ค่อยแสดงด้านมืดด้านอ่อนแอ้ให้ชาวโลกได้เห็น และด้วยที่ทำงานคือเพิ่งย้ายมาใหม่เลยไม่ค่อยกล้าเล่าหรือระบายอะไรมากมายให้ฟัง เก็บไว้คนอยู่จนจะบ้าและ แต่จะใช้วิธีร้องไห้ ร้องแบบจะเป็นจะตายเวลาอยู่คนเดียว ยังไม่จบ!! มีเด็ดกว่านั้นคือ 5555
เวลาผ่านไปประมาณอาทิตกว่าๆ เขาโทมาจ้าา โทมาบอกว่า คิดถึงเรา ( เอาแล้วไง ) ยังรักเรานะ ทำไม่ได้ที่จะเลิกกะเราจริงๆ (เฮ้ย!! กลับมา?? ในใจโคตรดีใจ คือยังรักอยู่ไง ) เขาบอกว่ากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ เราก็ตกลง ( คือไม่เล่นตัวไรเลยไง !! 55 รีบตกลงเลยกลัวเขาเปลี่ยนใจมั่ง 55 )
ไม่หรอก ก็คือเราคิดว่าเรายังรักกันไง ก้เลยให้โอกาสเขาแต่บอกเขาว่าต้องสัญญาว่าจะไม่ยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นและคนไหนๆอีก เขาก็ตกลง หลังจากนั้นเราก็คบกันไปได้ประมาณเดือนนึง เราบอกว่าเดี๋ยวเสาร์อาทิตย์นี้เราจะไปหานะ เขาก็โอเค เราก็จัดการซื้อตั๋วเครื่องบิน ไว้ตั้งแต่ก่อนเดินทางประมาณ 1 อาทิตย์ ระหว่างนี้เขาก็เหมือนเดิมคือเข้าบ้านดึก โทรไปก็ไม่ค่อยรับ โทรกลับมาอีกทีเราหลับแล้ว มีอยู่วันนึง ประมาณ เที่ยงคืนเราโทร เขาไม่รับ เราก้โทร คือเริ่มสงสัย เราโทรอีกเป็นสิบกว่าสายจึงรับ และเค้าอยู่ที่เดิมคือข้างถนนแต่บอกว่าหลับที่ไม่รับคือไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ เราบอกว่าเทอโกหก เทอยังไม่ได้เข้าบ้าน อยู่ข้างนอกอยู่เลย เขาก้พาลโมโหโวยวาย คือเขาโกหกอีกแล้ว ในใจเราคิดว่าพอเถอะ ตัดใจเถอะ ถ้ายังคบต่อไปเราต้องเป็นบ้าแน่ๆ เพราะเราจับไม่ได้คาหนังคาเขา เขาก็ไม่มีทางยอมรับ แล้วเราจะไปจับเขาได้ยังไงในเมื่ออยู่อยุ่ไกลกันขนาดนี้ คือตอนนั้นท้อแท้กับความรักมาก ตอนนั้นเราไม่ถามไม่พูดถึงเรื่องนั่นเราไม่โทรไม่ไลน์ เขาก้เหมือนกันจ้าาา!!! ไม่ติดต่อ หายยยยยหัวจ้าาา จนถึงวันจันทร์ เขาส่งไลน์มาบอกไม่ต้องไปหาเขาและ อ้าวว?? (คือวันศุกร์เดินทาง ตั๋วจ่ายเงินแล้ว ???) เหตุผลคือไม่อยากจะยุ่งเกี่ยวกับเราแล้ว พอแล้ว และจะจ่ายค่าตั๋วคืนให้เรา ด้วยความที่เราโกรธมากที่มาหลอกและหักหลังเราซ้ำไปซ้ำมา เราจึงบอกไปว่างั้นก็เลิกและไม่ต้องการยุ่งเกี่ยวกันเงินที่จ่ายค่าเครื่องบินเราถือว่าเราทำบุญ ไม่ต้องมาคืนเรา หลังจากนั้น เราก็.... ร้องซิค่ะ โฮเลยย อยู่ในรถพอดี จอดรถเลยจ้าา บอกตรงๆเสียใจมากกับเรื่องที่เกิดขึ้น ผ่านไป 2-3 วัน
ยังส่งข้อความมานะ บอกว่านอนห่มผ้าด้วยนะ ดูแลตัวเองด้วยนะ เพื่อ???????? ด้วยความค้างคาใจจึงโทรกลับไป นางไม่รับสายจ้าาา ไม่รับก้อย่ารับ รีบลบข้อความออกไม่อยากเห็นให้ขัดลูกกะตา แต่น้ำตาไหลพล้ากก 555
2-3 วันผ่านมาส่งข้อความมากอีกและ ทำนองเดิม เราไม่ไหวจะทนโทรกลับไปอีก แต่รอบนี้รับและ เราถามว่าจะส่งข้อความมาทำไมอีก ไม่ตอบ เงียบ!!! พอเราเรียกก้ขานรับนะ เราถามอีก ไม่ตอบอีก เงียบเหมือนเดิม เราเลยบอกว่า
เรา : ''เรายังรักเทอนะ รักเทอมาก เราดีใจมากที่เทอส่งข้อความมา เราอยากเจอเทออยากโทรหาเทอแต่เราไม่กล้า เราอยากรู้ว่าที่เทอส่งข้อความมามันคืออะไร มันหมายความว่าอะไร ''
เขา : เงียบบ!!!
เราพูดต่อไปอีกว่า '' ที่เทอส่งข้อความมามันทำให้เรามีความหวังว่าเราจะมาคบกันนะ คือเทออยากจะคบกันอีกหรือป่าว ถ้าเทอจะคบกันอีกเราพร้อมนะ แต่ถ้าไม่ได้คิดเหมือนกัน อย่าส่งมาอีกเลย ''
คราวนี้ตอบแล้วโว้ยเฮ้ย
เขา : '' ได้!! ต่อไปนี้จะไม่กวนใจเทออีก ขอโทดนะที่ทำให้เทอรำคาณ'' เรานึกในใจ ไอ้
กูพูดแล้วยังว่ากูรำคาญ กูง้อจะตายอ่าแล้วเนี้ย แล้วก้ตอบไปว่า
เรา : ''เทอไม่ได้กวนใจเรา เราแค่อยากรู้ว่าเทอจะเอายังไง ถ้าเทอจะคบเราก้คบ เทอว่าไงหล่ะ?? ''
เขา : เงียบบบ!!!?? อารมเราตอนนั้นคือ ถ้าอยู่ใกล้อยากจะกระทืบมาก คือแม่งกวนทีนละเกิน แต่เราก็เก็บใว้ในใจเพราะยังอยากคบกะเขา สรุปคือคืนนั้นเขาก็ไม่ตอบ เราเลยเข้าใจว่าเขาคงไม่อยากคบกับเราแล้วจริงๆเราเลยวางสาย ตั้งแต่วันนั้นเขาก็ไม่เคยส่งข้อความหาเราอีก แต่เรานี่ซิ วันๆดูแต่โทรศัพท์ว่าจะมีสายเข้าหรือข้อความจากเขามั้ย บอกตามตรงคือยังรักเขา ยังอยากคบกับเขา คือเรามีความสุขมากตอนที่คบกันแม้ว่าจะอยู่ไกลกันแต่เราก้รักเขามากจริงๆ ตอนนี้ทำใจไม่ได้ ยังแอบเข้าไปส่องในเฟสเขาอยู่นะก็เหนเข้าคุยกับ ผญ อีกคนซึ่งเซ้นเรามันบอกว่ากับ ผญ คนนี้มันมีลับลมคมใน นี้อาจเป็นสาเหตุนึงที่เขาตัดขาดเราได้ง่ายขนาดนี้ก้ได้ ตอนนี้ทำใจนะ แต่ทำอยากเหลือเกิน พยายามเปิดอ่านกระทู้ของคนที่โดนทิ้งเหมือนๆกัน เผื่อได้มีกำลังใจ แต่มันยากจริงๆกับการเลิกคิดถึงใครคนนึงที่เราคิดถึงเขามาตลอด เพื่อนบางคนบอกให้คิดถึงเวลาที่เขาทำเลวๆกับเราไว้เราจะได้เกลียดและลืมเขาได้แต่ทำไมเราคิดถึงแต่เรื่องดีๆที่เราเคยมีความสุขด้วยนะ มันเลยยิ่งทำให้ลืมไม่ได้สักที เห้ออออ เศร้า
ไม่ทราบว่าเพื่อนๆมีวิธีที่ทำให้ลืมแฟนเก่ายังไงกันบ้าง เผื่อเราจะได้ลืม เราอยากเริ่มต้นชีวิตใหม่สักที
ขอบคุณที่เสียสละเวลาอ่านค่ะ
ทำไงให้ลืมเธอ "น้องดมหมอน"
เราคุยกันเรื่อยมา เริ่มจากทางไลน์ได้สักระยะ จากนั้นก้คุยโทรศัพท์กัน เป็นระยะเวลาหลายเดือนโดยที่ไม่เจอกัน จนเราตกลงเป็นแฟนกัน เค้าอยู่ กทม เราอยู่ ตจว ไกลกันมากแต่เราตกลงกันว่าจะพยายามไปหากันให้ได้มากที่สุด ประมาณเดือนละครั้ง บางครั้งใครว่างก็มาหากัน เค้าเป็นคนน่ารักตามสไตล์เด็กๆ คือเราแก่กว่าเค้า 2 ปี เขาชอบใส่หมวก เราคบกับเขาทำให้เราต้องแต่งตัวเด็กๆใส่หมวก ใสเสื้อเบสบอลทำนองนี้ แต่เราก็ชอบนะ เรามีความสุข
ตอนคบกันเราก็งอนกันบ่อยนะ แต่ก็ตามประสา เขาไม่มีเรื่อง ผญ เลยที่ผ่านมา อาจเป็นเพราะเราไม่ค่อยจู้จี้ จุกจิก คือเราอยู่ไกลกันอย่างที่บอก บางที่เราทำงานเหนื่อยตอนค่ำเราโทหาเพื่อจะบอกว่าเราขอนอนก่อนนะวันนี้เราเหนื่อย บางทีเขาบอกไปดูหนังกับเพื่อนไปเที่ยวกับเพื่อนเราไม่เคยห้าม ไม่โทรไปจิกเขา คือเขาอยากทำไรเราไม่ว่า อีกอย่างโทรศัพท์เราก็ไม่เคยมานั่งเช็คว่าเขาโทหาใคร ส่งข้อความหาใคร คือเราคิดว่าคบกัน อยู่ไกลกันถ้าจะมานั่งเช็คนั่งตามนั่งบ่น คงจะเป็นประสาทตาย เพราะเราอยุ่ไกลเราไม่รู้ว่าที่เขาบอกว่าไปกับเพื่อนใช่เพื่อนจริงหรือป่าว เราเลยขี้เกียจคิดมากให้ปวดหัว ยาวเนอะ อย่าเพิ่งเบื่อๆๆๆ 555
จนเมื่อปี 57 เราก็ทำงานหนัก เราก็ทำงานเวลาที่ไปมาหากันเริ่มน้อยลง โดยปกติกลางวันเราไม่ค่อยคุยได้เพราะต่างก็ทำงานเราจะคุยกันตอนกลางคืนมากกว่า ส่วนมากเราจะไลน์หากันและวีดีโอคอลกัน ทุกคืน จนหลังๆพอเขาเสดงานเขาก็จะแวะนั่งกินเหล้ากับเพื่อนๆกับคนข้างบ้าน ทำให้กว่าที่เขาจะเข้าบ้านเพื่อโทมาเราก็ดึกมากแล้วบางที ห้าทุ่มเที่ยงคืน เขาเพิ่งจะโทรมาเราก็หลับไปแล้ว แต่ตอนแรกๆเราไม่ได้อะไรเพราะเข้าใจว่าเขาก็มีสังคมของเขาบ้าง เป็นแบบนี้ทุกคืนๆ ประมาณ สีทุ่มกว่าห้าทุมเราจะโทรไปก่อนเพื่อถามว่าจะเข้าบ้านยัง?? ก็ได้รับคำตอบว่าอีกแปปนะ เราก็โอเค เป็นแบบนี้สักพักเราเริ่มทะเลาะกันเรื่องนี้หลายต่อหลายครั้ง แต่เราก็คบกันเหมือนเดิม
จนมาวันนึง ระหว่างเรารอให้เขาเข้าบ้านเราเกิดเหตุอะไรดลใจให้เราเข้าไปดูในเฟสบุ๊คของเรา ปกติเราไม่เคยดู ปรากฏว่ามีการโพสตุ๊กตา และมีมา ผญ มาเม้น ว่าน่ารัก เขาก็เม้นกลับว่า "ให้ "มีการขอที่อยู่ ผญ เพื่อจะส่งตุ๊กตา มีการบอกว่าคิดถึง บอกว่าเป็นห่วง อยากกอด ???? เราเห็นแบบนั้น ช็อตไป 3 นาที และรอบรวมสติเปิดหาหลักฐานอื่นๆเพิ่มเติม ปรากฏว่าแอบคบกันมาสักระยะ!! เรานั่งทบทวนจึงเข้าใจได้ว่าสาเหตุที่ไม่ค่อยคุยกับเราไม่โทรไม่ไลน์ คือแบบนี้เอง
เราตัดสินใจโทรหาเขาตอนนั้นเวลา ประมาณ ตี 1 กว่าๆ โทรหลายสายก็ไม่รับ เราก็ไม่ยอม โทรต่อไป จนในที่สุดเค้ารับ ฟังจากเสียงในสายคืออยู่ข้างถนน เราถามว่าเข้าบ้านยัง เขาตอบอยู่บนบ้านเนี้ย !! ซื่งคือเราได้ยินเสียงรถวิ่งคือไม่ได้อยู่บนบ้านแน่นอน เราเลยเปิดประเด็นถามเลยว่าเรื่องราวมันเป็นอย่างไรกันแน่ ตอนแรกเขาก็ปฏิเสธไม่ยอมรับ แต่เซ้นต์เรามันแรงเหลือเกิน เราคาดคั้นเอาความจิงให้ได้ จนในที่สุด เขายอมรับว่าคบกับ ผญ คนนั้น ซึ่ง ผญ คนนั้นอยู่ กทม !! เราถามหาเหตุผล เขาก็อ้างร้อยแปดพันเก้า อ้างเราไม่มีเวลา อ้างเราไม่สนใจเขา และสุดท้ายเขาบอกเขาจะเลิกทั้ง 2 คน คือสรุปเขาไม่เอาทั้งคู่ และวางสายไป เราเสียใจมาก มากที่สุด หลายวันต่อมาด้วยความที่ตัดเขาไม่ได้ก็ยังเข้าไปดูในเฟสเขา ก็พบว่าเขายังคุยอยู่กับ ผญ คนนั้นเหมือนเดิม
ด้วยความคับแค้นใจที่เขาบอกว่าจะไม่เลือกใคร แต่ก็ยังแอบไปเลือก ผญ คนนั้นเราจึงโทรไปถามอีกครั้ง แต่กลับได้คำตอบกลับมาว่า ''เขาขอโทษ เรื่องทั้งหมดเป็นความผิดเขา เทออย่ามายุ่งกับคนไม่ดีอย่างเขาเลย '' ในใจคิดว่า ไอ้
เวลาผ่านไปประมาณอาทิตกว่าๆ เขาโทมาจ้าา โทมาบอกว่า คิดถึงเรา ( เอาแล้วไง ) ยังรักเรานะ ทำไม่ได้ที่จะเลิกกะเราจริงๆ (เฮ้ย!! กลับมา?? ในใจโคตรดีใจ คือยังรักอยู่ไง ) เขาบอกว่ากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ เราก็ตกลง ( คือไม่เล่นตัวไรเลยไง !! 55 รีบตกลงเลยกลัวเขาเปลี่ยนใจมั่ง 55 )
ไม่หรอก ก็คือเราคิดว่าเรายังรักกันไง ก้เลยให้โอกาสเขาแต่บอกเขาว่าต้องสัญญาว่าจะไม่ยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นและคนไหนๆอีก เขาก็ตกลง หลังจากนั้นเราก็คบกันไปได้ประมาณเดือนนึง เราบอกว่าเดี๋ยวเสาร์อาทิตย์นี้เราจะไปหานะ เขาก็โอเค เราก็จัดการซื้อตั๋วเครื่องบิน ไว้ตั้งแต่ก่อนเดินทางประมาณ 1 อาทิตย์ ระหว่างนี้เขาก็เหมือนเดิมคือเข้าบ้านดึก โทรไปก็ไม่ค่อยรับ โทรกลับมาอีกทีเราหลับแล้ว มีอยู่วันนึง ประมาณ เที่ยงคืนเราโทร เขาไม่รับ เราก้โทร คือเริ่มสงสัย เราโทรอีกเป็นสิบกว่าสายจึงรับ และเค้าอยู่ที่เดิมคือข้างถนนแต่บอกว่าหลับที่ไม่รับคือไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ เราบอกว่าเทอโกหก เทอยังไม่ได้เข้าบ้าน อยู่ข้างนอกอยู่เลย เขาก้พาลโมโหโวยวาย คือเขาโกหกอีกแล้ว ในใจเราคิดว่าพอเถอะ ตัดใจเถอะ ถ้ายังคบต่อไปเราต้องเป็นบ้าแน่ๆ เพราะเราจับไม่ได้คาหนังคาเขา เขาก็ไม่มีทางยอมรับ แล้วเราจะไปจับเขาได้ยังไงในเมื่ออยู่อยุ่ไกลกันขนาดนี้ คือตอนนั้นท้อแท้กับความรักมาก ตอนนั้นเราไม่ถามไม่พูดถึงเรื่องนั่นเราไม่โทรไม่ไลน์ เขาก้เหมือนกันจ้าาา!!! ไม่ติดต่อ หายยยยยหัวจ้าาา จนถึงวันจันทร์ เขาส่งไลน์มาบอกไม่ต้องไปหาเขาและ อ้าวว?? (คือวันศุกร์เดินทาง ตั๋วจ่ายเงินแล้ว ???) เหตุผลคือไม่อยากจะยุ่งเกี่ยวกับเราแล้ว พอแล้ว และจะจ่ายค่าตั๋วคืนให้เรา ด้วยความที่เราโกรธมากที่มาหลอกและหักหลังเราซ้ำไปซ้ำมา เราจึงบอกไปว่างั้นก็เลิกและไม่ต้องการยุ่งเกี่ยวกันเงินที่จ่ายค่าเครื่องบินเราถือว่าเราทำบุญ ไม่ต้องมาคืนเรา หลังจากนั้น เราก็.... ร้องซิค่ะ โฮเลยย อยู่ในรถพอดี จอดรถเลยจ้าา บอกตรงๆเสียใจมากกับเรื่องที่เกิดขึ้น ผ่านไป 2-3 วัน
2-3 วันผ่านมาส่งข้อความมากอีกและ ทำนองเดิม เราไม่ไหวจะทนโทรกลับไปอีก แต่รอบนี้รับและ เราถามว่าจะส่งข้อความมาทำไมอีก ไม่ตอบ เงียบ!!! พอเราเรียกก้ขานรับนะ เราถามอีก ไม่ตอบอีก เงียบเหมือนเดิม เราเลยบอกว่า
เรา : ''เรายังรักเทอนะ รักเทอมาก เราดีใจมากที่เทอส่งข้อความมา เราอยากเจอเทออยากโทรหาเทอแต่เราไม่กล้า เราอยากรู้ว่าที่เทอส่งข้อความมามันคืออะไร มันหมายความว่าอะไร ''
เขา : เงียบบ!!!
เราพูดต่อไปอีกว่า '' ที่เทอส่งข้อความมามันทำให้เรามีความหวังว่าเราจะมาคบกันนะ คือเทออยากจะคบกันอีกหรือป่าว ถ้าเทอจะคบกันอีกเราพร้อมนะ แต่ถ้าไม่ได้คิดเหมือนกัน อย่าส่งมาอีกเลย ''
คราวนี้ตอบแล้วโว้ยเฮ้ย
เขา : '' ได้!! ต่อไปนี้จะไม่กวนใจเทออีก ขอโทดนะที่ทำให้เทอรำคาณ'' เรานึกในใจ ไอ้
เรา : ''เทอไม่ได้กวนใจเรา เราแค่อยากรู้ว่าเทอจะเอายังไง ถ้าเทอจะคบเราก้คบ เทอว่าไงหล่ะ?? ''
เขา : เงียบบบ!!!?? อารมเราตอนนั้นคือ ถ้าอยู่ใกล้อยากจะกระทืบมาก คือแม่งกวนทีนละเกิน แต่เราก็เก็บใว้ในใจเพราะยังอยากคบกะเขา สรุปคือคืนนั้นเขาก็ไม่ตอบ เราเลยเข้าใจว่าเขาคงไม่อยากคบกับเราแล้วจริงๆเราเลยวางสาย ตั้งแต่วันนั้นเขาก็ไม่เคยส่งข้อความหาเราอีก แต่เรานี่ซิ วันๆดูแต่โทรศัพท์ว่าจะมีสายเข้าหรือข้อความจากเขามั้ย บอกตามตรงคือยังรักเขา ยังอยากคบกับเขา คือเรามีความสุขมากตอนที่คบกันแม้ว่าจะอยู่ไกลกันแต่เราก้รักเขามากจริงๆ ตอนนี้ทำใจไม่ได้ ยังแอบเข้าไปส่องในเฟสเขาอยู่นะก็เหนเข้าคุยกับ ผญ อีกคนซึ่งเซ้นเรามันบอกว่ากับ ผญ คนนี้มันมีลับลมคมใน นี้อาจเป็นสาเหตุนึงที่เขาตัดขาดเราได้ง่ายขนาดนี้ก้ได้ ตอนนี้ทำใจนะ แต่ทำอยากเหลือเกิน พยายามเปิดอ่านกระทู้ของคนที่โดนทิ้งเหมือนๆกัน เผื่อได้มีกำลังใจ แต่มันยากจริงๆกับการเลิกคิดถึงใครคนนึงที่เราคิดถึงเขามาตลอด เพื่อนบางคนบอกให้คิดถึงเวลาที่เขาทำเลวๆกับเราไว้เราจะได้เกลียดและลืมเขาได้แต่ทำไมเราคิดถึงแต่เรื่องดีๆที่เราเคยมีความสุขด้วยนะ มันเลยยิ่งทำให้ลืมไม่ได้สักที เห้ออออ เศร้า
ไม่ทราบว่าเพื่อนๆมีวิธีที่ทำให้ลืมแฟนเก่ายังไงกันบ้าง เผื่อเราจะได้ลืม เราอยากเริ่มต้นชีวิตใหม่สักที
ขอบคุณที่เสียสละเวลาอ่านค่ะ