"รักที่เป็นไปไม่ได้"

เคยมีประสบการณ์เหมือนในเพลงนี้กันมั้ยคะ  การจากลาด้วยเหตุผลที่ว่า "ความรักของเรามันเป็นไปไม่ได้"

มันรู้สึกเหมือน ขณะที่กำลังเดินจับมือกันอยู่ดีๆ ท่ามกลางผีเสื้อที่บินรายรอบเราสองคน ท้องฟ้าสดใส บรรยากาศสวยงาม
ทันใดนั้น!!! ก็มีกำแพงสูงใหญ่โผล่ขึ้นมากั้นกลางระหว่างสองเรา  กำแพงทางสังคมที่เราสองคนจำต้องยอมรับมัน
เราไม่สามารถมองเห็นกันและกันตลอดไป ได้ยินแค่เสียงเรียกจากอีกฝั่ง ที่ค่อยๆห่างไกลออกไป....จนไม่ได้ยินอะไรอีกเลย

ภาพสุดท้ายที่ยังคงฝังอยู่ในหัวใจ คือ รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของคนๆนั้น ที่ยังสดใส สวยงามและมีชีวิตชีวาเสมอ  
มีเพียงความทรงจำในอดีตเท่านั้น ที่คอยหล่อเลี้ยงหัวใจดวงนั้นให้ยืนหยัดอยู่ได้....แม้จะอ่อนล้าเต็มที