หลังจากที่เหตุการณ์ร้ายๆผ่านไป หลายครั้งที่โชคชะตาพยายามเล่นตลกกับชีวิตรักของฉัน สิ่งร้ายๆพากันถาโถมเข้ามาอย่างไม่ได้นัดหมาย
ทำเอาชีวิตนี้เซ สะบักสะบอม ไปหลายครั้ง ,, จนวันนึง ,, เหมือนชีวิตโดนซัดด้วยก้อนหินก้อนโตมโหฬาร จนหัวใจกลับมาตั้งสติได้ว่าเราต้อง
กลับมารักและใส่ใจดูแลหัวใจเราเอง ดูเหมือนสวรรค์จะบอกเป็นนัยๆว่า จะมอบเช้าวันที่สดใสมาให้ ,, ในระหว่างที่รอเช้าวันใหม่ที่สดใส ฉันเลย
ปล่อยให้ เวลา ' ทำหน้าที่ของมัน ในการเปลี่ยนจากปัจจุบันให้กลายเป็นอดีต และลบล้างความเจ็บปวดให้เบาบางลงไปเรื่อย ๆ และัฉันยังมา
ค้นพบ อีกว่า ความสามารถของ เวลา ' มันไม่ได้มีแค่นั้น แต่ ,, มันยังสามารถกลั่นกรองความเจ็บปวดในวันนั้น ให้กลายมาเป็น ความทรงจำ และ บทเรียนในชีวิตในวันนี้ ปล่อยให้เวลาทำหน้าที่รักษาเยียวยาหัวใจ อาจจะใช้เวลานานหน่อย แต่,, มันก็คุ้มค่ามากจริงๆ กับสิ่งที่ได้รับมาในวันนี้ ถ้าเรามองดีดี อดีตเป็นครูให้เราได้เสมอ ' และจะไม่กลับไปดึงพันธนาการมาเป็น บ่วง รัดหัวใจตัวเองอีก ' เมื่อฉันปล่อยให้เวลาทำหน้าที่ของมันมาเรื่อย ๆ หัวใจก็บอกตัวเองว่าคง จะไม่รักกับใครอีก อยู่คนเดียวแบบนี้ มันสุขสบายใจที่สุดแล้ว ,, รักตัวเอง ดูแลชีวิตตัวเอง มีความสุขที่สุด สัญญากับตัวเองว่า ,, จะไม่เปิดโอกาสให้ใครเข้ามาอีก จนหัวใจได้สร้างกำแพงขึ้นมา เพื่อป้องกันหัวใจตัวเอง แต่ มันคงไม่เป็นอย่างที่คิดแน่ๆ เพราะยังไงชีวิตก็หล่อเลี้ยงด้วยความรักของคนสองคนอยู่ดีละมั้ง เพราะหลังจากนั้นก็มีคนแล้วคนเล่า พยายามพังกำแพงนี้ลงไป แต่,, ก็เปล่าประโยชน์ เพราะกำแพงที่ฉันสร้างขึ้นมันสูงและแข็งแรงมากจริงๆ แถมยังใช้เวลาในการก่อ แลกกับความเจ๊บปวดทั้งหมด มากมายจริงๆ และคนแล้วคนเล่าก็พ่ายแพ้ไป
จนมาถึงวันนี้ ,, พอมองหันกลับมา มองลอดกำแพงออกไป รู้สึกแปลกใจมากที่ยังมีผู้ชายคนนึงยืนและพยายามปีนป่ายเข้าไปในกำแพงนั้น
ในใจคิดว่า,, ยังไงก็ไม่มีทาง เลยเผลอ ให้เค้าพยายามอยู่แบบนั้น ,, เช้าของอีกวัน ,, และเช้าของอีกวัน และกลายเ็ป็นทุกๆวัน ที่ฉันจะต้อง
มองลอดกำแพงออกไป และเห็นใครคนนึงพยายามตะโกนอย่างสุดเสียงและพยายามปีนป่ายเข้ามา ,,
เดะมาต่อนะคะ ,,
มาแชร์เรื่องราวความรัก
ทำเอาชีวิตนี้เซ สะบักสะบอม ไปหลายครั้ง ,, จนวันนึง ,, เหมือนชีวิตโดนซัดด้วยก้อนหินก้อนโตมโหฬาร จนหัวใจกลับมาตั้งสติได้ว่าเราต้อง
กลับมารักและใส่ใจดูแลหัวใจเราเอง ดูเหมือนสวรรค์จะบอกเป็นนัยๆว่า จะมอบเช้าวันที่สดใสมาให้ ,, ในระหว่างที่รอเช้าวันใหม่ที่สดใส ฉันเลย
ปล่อยให้ เวลา ' ทำหน้าที่ของมัน ในการเปลี่ยนจากปัจจุบันให้กลายเป็นอดีต และลบล้างความเจ็บปวดให้เบาบางลงไปเรื่อย ๆ และัฉันยังมา
ค้นพบ อีกว่า ความสามารถของ เวลา ' มันไม่ได้มีแค่นั้น แต่ ,, มันยังสามารถกลั่นกรองความเจ็บปวดในวันนั้น ให้กลายมาเป็น ความทรงจำ และ บทเรียนในชีวิตในวันนี้ ปล่อยให้เวลาทำหน้าที่รักษาเยียวยาหัวใจ อาจจะใช้เวลานานหน่อย แต่,, มันก็คุ้มค่ามากจริงๆ กับสิ่งที่ได้รับมาในวันนี้ ถ้าเรามองดีดี อดีตเป็นครูให้เราได้เสมอ ' และจะไม่กลับไปดึงพันธนาการมาเป็น บ่วง รัดหัวใจตัวเองอีก ' เมื่อฉันปล่อยให้เวลาทำหน้าที่ของมันมาเรื่อย ๆ หัวใจก็บอกตัวเองว่าคง จะไม่รักกับใครอีก อยู่คนเดียวแบบนี้ มันสุขสบายใจที่สุดแล้ว ,, รักตัวเอง ดูแลชีวิตตัวเอง มีความสุขที่สุด สัญญากับตัวเองว่า ,, จะไม่เปิดโอกาสให้ใครเข้ามาอีก จนหัวใจได้สร้างกำแพงขึ้นมา เพื่อป้องกันหัวใจตัวเอง แต่ มันคงไม่เป็นอย่างที่คิดแน่ๆ เพราะยังไงชีวิตก็หล่อเลี้ยงด้วยความรักของคนสองคนอยู่ดีละมั้ง เพราะหลังจากนั้นก็มีคนแล้วคนเล่า พยายามพังกำแพงนี้ลงไป แต่,, ก็เปล่าประโยชน์ เพราะกำแพงที่ฉันสร้างขึ้นมันสูงและแข็งแรงมากจริงๆ แถมยังใช้เวลาในการก่อ แลกกับความเจ๊บปวดทั้งหมด มากมายจริงๆ และคนแล้วคนเล่าก็พ่ายแพ้ไป
จนมาถึงวันนี้ ,, พอมองหันกลับมา มองลอดกำแพงออกไป รู้สึกแปลกใจมากที่ยังมีผู้ชายคนนึงยืนและพยายามปีนป่ายเข้าไปในกำแพงนั้น
ในใจคิดว่า,, ยังไงก็ไม่มีทาง เลยเผลอ ให้เค้าพยายามอยู่แบบนั้น ,, เช้าของอีกวัน ,, และเช้าของอีกวัน และกลายเ็ป็นทุกๆวัน ที่ฉันจะต้อง
มองลอดกำแพงออกไป และเห็นใครคนนึงพยายามตะโกนอย่างสุดเสียงและพยายามปีนป่ายเข้ามา ,,
เดะมาต่อนะคะ ,,