น่าเบื่อเกลียดกันจะตายแต่ต้องยิ้มให้กัน ไหว้ทักทายกันเสมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น???(ขอเทคนิคการคิดหน่อยค่ะ)

ใกล้จะถึงงานรวมญาติในตระกูลแล้วเเต่เราไม่อยากไป  แต่ต้องไปเพราะพ่อขอไว้ จะอ้างว่าป่วยอีกก็ไม่ได้  อึดอัดน่ารำคาญมาก  เป็นงานที่ต้องไปแล้วเรารู้สึกว่าตัวเองต่ำต้อยมากเลยอ่ะ เพราะเราไม่ได้งานราชการทีอ่ะเพิ่งเรียนจบมาได้หนึ่งปีแล้วเเต่ญาติเราเค้าได้ทำงานดี ๆ ซะส่วนใหญ่เราก็เคยไปบ่อยนะงานรวมญาติ  แต่มันรู้สึกเคลียดมากขึ้นทุก ๆ ปี พอเราไปถึงเราเป็นเหมือนชนชั้นล่างของพวกเค้าต้องไปล้างจานเสริฟห์อาหาร  พร้อมกับพฤติกรรมดูตั้งแต่หัวจรดเท้า  พอปีที่ผ่านมาก็ถามประมาณว่าเป็นไงล่ะมีลูกแล้วจบป.ตรีได้งานดี ๆ รึยังอ่ะ  เรารู้สึกว่าเราต้องสอบราชการได้ซักทีแต่อาจจะช้ากว่าคนอื่นเพราะเราต้องรับผิดชอบลูกอีก  เอ้อ เหมือนอยากให้เค้าเข้าใจเราบ้างแต่เปล่าเลยรู้สึกเหมือนกดดันมากกว่า    
       เราจึงขอเทคนิคการคิดแบบละเอียดหน่อค่ะว่าเราต้องไปงานนี้แล้วอยู่ประมาณ5 ชม.ทำไงดีให้เรามีความสุขที่ไปงานนี้  กลุ้มมากเลย  หาข้ออ้างหลีกไม่ไปไมไ่ได้เเล้วปีนี้  เบื่อคำถามที่อาแต่ละคนถามเรา  ทำไมจบสายนี้อ่ะ เธอนี่โง่มากอ่ะทำไมไม่เรียนครูป่านนี้ได้ทำงานไปแล้ว โง่มากก  อาเราชอบด่าว่าเราโง่มาก พอเราไหว้พวกเค้าแต่ละทีก็รับไหว้ไปงั้น  ๆ แหละ  เราก็เลยเกลียดหาข้ออ้างไม่ไปมาสองปีแล้ว