เศรษฐกิจบ้านเมืองวายป่วงปี40 เริ่มบังเกิดเมื่อรัฐบาลชวนหนึ่งอนุมัติเปิดเสรีตลาดการเงินโดยให้เงินไหลเข้าไหลออกประเทศแบบไม่จำกัด ทั้งที่ยังผูกค่าเงินบาทแบบคงที่ไว้กับเงินดอลล่าร์อเมริกัน เป็นช่องทางให้มีเหล่าคนได้เปรียบเอาเงินนอกดอกถูก(1%)มาปล่อยใน(10%) กินส่วนต่างดอกเบี้ยเป็นหลัก เมื่อต่างชาติวิเคราะห์รู้จุดอ่อนไทยแล้วว่า มีแต่เงินหนี้นอก มาหมุนทำให้ฟูเป็นฟองลม โดยเชื่อว่าไม่มีพื้นฐานจริงอะไรที่ชี้ให้เห็นว่าระบบเศรษฐกิจแข็งแกร่งด้วยตัวเอง ทำให้นักลงทุนมืออาชีพต่างชาติเหล่านั้นเสี่ยงโจมตีค่าเงิน ทั้งถอนเงินทุนกลับ ทั้งทวงเงินจากลูกหนี้ในไทย ไปพร้อมกัน เสมือนไทยถูกโจมตีพร้อมกันหลายจุด ในขณะที่ก่อนหน้านั้น(ธาริน ศุภชัย)สองรัฐมนตรีของชวนหนึ่ง กินเหลาเพราะเห็นต่างเรื่องบริหารค่าเงินเนื่องจากห่วงจะกระทบธุรกิจประเภทนำเข้า และสุดท้ายนายชวนเชื่องช้าก็ไม่กล้าตัดสินใจแก้ปัญหาอะไร ครั้นล่วงมาถึงมือชวนสองในขณะที่เชาวลิตได้สั่งหยุดชั่วคราวธุรกิจ52ไฟแนนซ์ นายชวนก็สั่งซ้ำดาบสองให้ปิดกิจการถาวร56ไฟแนนซ์ แล้วขายทรัพย์ดีเลวในราคาเหมาให้ฝรั่งโดยห้ามคนไทยซื้อ แล้วยังออกกฎหมายที่ทำให้เป็นเบี้ยล่างทางเศรษฐกิจแก่ต่างชาติ
เศรษฐกิจบ้านเมืองวายป่วงปี40