พ่อผมเป็นตำรวจ

อนุสนธิจากที่ตำรวจ มีทรัพย์สินมหาศาล เห็นบอกต้องเอาสิบล้อมาขน
ผมเลยอยาก คุยถึงตำรวจในแง่มุมอื่นบ้าง

พ่อผมเป็นตำรวจรถไฟ อันที่จริงท่านไม่ใช่พ่อแท้ ๆ หรอกครับ เป็นพ่อเลี้ยง
แม่ผมแต่งงานใหม่ หลังจาก พ่อผมเสียชีวิตไป ช่วงนั้นจำความไม่ได้ เพราะเด็กเกินไป
ท่านจบ ธ.บ. สมัครตำรวจ ได้เป็นนายร้อยตรีประจำอยู่กองตำรวจรถไฟ  ก็อยู่บ้านหลวง
ตาม ประสา ข้าราชการชั้นผู้น้อย จนมาปี 2500 ท่านไปซื้อที่แถว ๆลากพร้าว โชคชัย 2
ท่านบอกว่า ตารางวาละ 30 บาท ของพวกแขกเลี้ยงวัว ถ้าใครอยู่ กทม เก่า จะทราบว่า
แถวนั้นมีสุเหร่าด้วยครับ ท่านได้มา 300 ว่ากว่า ๆ บอกว่า ผ่อนกับสหกรณ์ตำรวจ เดือนละ
400 บาท

จนมา ปี 2510 ท่านถึงปลูกบ้านไม้ ไตัถุนสูง ราคาไม่กี่บาท ท่า่นบอก ไม่มีเงินสร้างเป็นตึก
ท่าน ตระเวณย้าย ไปที่ต่าง ตามประสาข้าราชการตำรวจ จนมาครั้งสุดท้ายก่อนเกษียณ
มาเป็นรองผู้การรถไฟ ตอนนั้นผม มาทำงานต่างจังหวัดแล้ว ผมไม่เห็นท่านมีทรัพย์สิน มากมาย
มีแค่รถเก๋งฟอรด สองประตู อยู่คันเดียว ซึ่งเดี๋ยวนี้ ก็ยังอยู่

ปัจจุบันท่านอายุ 89 ปีแล้ว ยังแข็งแรงแต่ท่านไปอยู่ต่างจังหวัด สุราษฎ์ธานี คนเดียว ที่ดิน ที่
อยู่ท่านยกให้แม่ผมนานแล้ว ท่านมีบำนาญกินเหมือนผม ก็คงพอ เพราะผม ถามทีไร ท่านก็บอกพอ
ไม่เดือดร้อน ต้องแอบโอนให้เป็นประจำ  ส่วนแม่ผม ท่านเสียเมื่อปี 55 ที่ ๆ ผมอยู่
ครับ ข้าราชการที่ ทำงานเพื่อประชาชนจริง ๆมีมากนะครับ ไม่หน้าไหว้หลังหลอกเหมือนใครบางคน

ผมเห็นแม่ผมเสีย ท่านเอาอะไรติดตัวไปไม่ได้เลย ทุกอย่า่งมากับลม และไปอย่างลม ก้ไม่ทราบว่า หลาย ๆคน
ทำไมต้องสะสม ในสี่งที่เกินเลยจากชีวิตประจำวัน อาหาร 3 มื้อ เมื่อเขาจับได้ ลูกหลานครับ อับอาย
เพราะเขาเหล่านั้นยังอยู่ในสังคมอีกนาน