คือว่าไม่รู้เป็นไงเหมือนกันนะคะตั้งแต่ย้ายบ้านใหม่จากบ้านเดี่ยวที่เป็นของครอบครัวเดิมมาอยู่บ้านใหม่ที่เป็นทาว์เฮ้าส์ ที่พี่เขยกับพี่สาว เราซื้อก็มักมีปัญหาเรื่องหงุมๆหงิมกันอยู่เรื่อย งานก็เหนื่อย กลับบ้านมาก็ต้องดูแลหลาน ยังต้องมามีเรื่องทะเลาะกันอีก บ้านไม่รู้สึกเลยว่านี่คือบ้านเรา เหมือนมาอาศัยเขาอยู่ วันนี้ก็มีเรื่องให้โดนดุอีก พี่สาวทำงานกลับบ้านดึก พี่เขยด้วย อยู่กับหลานที่บ้านสองคน เราก็ปิดประตูเหล็กตามปดติแต่ทีนี้ประตูกระจกมันเสียเลยไขเปิดไม่ได้ แต่ล็อคจากข้างในได้ ไอ้เราเองก็ไม่รู้เผลอล็อคไปหรือยังไงไม่รู้ตามความเคยชิน แล้วขึ้นไปนอนกับหลาน โทรศัพท์ต้องปิดเครื่องชาร์จเพราะไม่งั้นชาร์จไม่เข้า ทีนี้งานเลยเข้สเมื่อพี่สาวกับพี่เขยเข้าบ้านไม่ได้ พี่สาวเลยดุ เราเองก็ได้ตั้งใจ และก็โมโหตัวเองอยู่เนี้ย จนนอนไม่หลับ นี้เป็นแค่ตัวอย่างหนึ่ง เรื่องเปิดไฟก็เหมือนกีน พี่สาวก็ชอบดุ ว่าใช้ไฟเปลือง ในขณะที่ตอนอยู่บ้านเก่ามาหลายปี เราจ่ายค่าน้ำไฟเองหมด ไม่เคยบ่นให้เขาระคายหู แม้แต่เรื่องเลี้ยงหลาน พี่เขยก็แลไม่ชอบที่เราโอ๋หลานเกินไป ซึ่งจริงๆก็ไม่นะ ถูกผิดเราก็สอนหลาน อะไรยอมเขาได้บ้างก็ปล่อยไปบ้างก็ได้ จริงๆนะ ไม่รู้จะทำไงดี เครียดนะ ความสัมพันธ์ในบ้านมันอึมครึมไปหมด แม้แต่กับพ่อกับแม่ เหมือนเราทำอะไรก็ไม่ถูกใจใคร เหมือนเป็นคนโง่ที่ทำอะไรไม่เป็น แบบว่า เหมือนเราเป็นภาระเป็นปัญหาของบ้าน เลิกงานไม่อยากกลับมาบ้านเลย อยากอยู่คนเดียว ไม่อยากอยู่ให้ขวางหูขวางตา เราควรทำไงดี หรือจะหสทางออกให่ปัญหานี้ไงดร
เครียดกับที่บ้านม กดดัน อยากอยู่คนเดียว