เรื่องราว ความสุขของเพื่อน

ก่อนอื่นขอบอกเลยนะคะ ว่านี่เป็นกระทู้แรก ที่ตั้งใจเขียนมากค่ะ คืออยากจะเล่า เรื่องราวความรักของฉันให้ฟังกัน ฉันเชื่อว่าทุกคนก็เคยผ่านมาแล้ว ค่ะ  คือขอบอกว่า เป็นแนว ญญ นะคะ ขออภัยด้วยนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า ฉันแอบชอบเพื่อนห้องอื่นมาตั้งแต่ ม.5แล้วค่ะ จนวันนี้ม.6 แล้วค่ะ คนที่ฉันชอบชื่อ รันค่ะ รันก็รู้มานานแล้วว่าฉันชอบ แต่รันก็ไม่ได้แสดงออกอะไร เล่นกับฉันแบบ กอดกัน แกล้งกันค่ะ เพื่อนรันบอกว่ารันเล่นกับคนยากมาก แต่รันมาเล่นกับฉัน เพื่อนรันบอกว่ารันอ่ะชอบฉัน ทีนี้ ต่างคนก็ต่างรู้ว่าชอบกัน แต่ยังไม่มีไรคืบหน้า เรายังเป็นเพื่อนที่เล่นกันเหมือนเดิม พอมาเทอม2 ฉันคิดว่าที่รันบอกว่าชอบฉัน รันคงพูดเล่นๆ ฉันก็เลยคิดที่จะตัดใจ รันก็พยายามมาเล่นกับฉัน ฉันก็ทำหน้านิ่งๆ นิ่งจนรันเสียใจ รันก็บอกกับเพื่อนรันว่า ฉันทำหน้านิ่งอ่ะ ฉันคงไม่ได้ชอบรันแล้ว แล้วรันก็ให้เพื่อนรันมาถามฉันว่ายังชอบรันอยู่ไหม ฉันตอบเลยค่ะว่า ยัง ชอบ ชอบอยู่ พอมาอีกสามวัน ฉันจำได้เลยค่ะ รันฝากเพื่อนรันให้มาบอกฉันว่า รันไม่ได้ชอบฉันแล้ว วันนั้นเป็นวันที่ฉันเสียใจมากๆเลยค่ะ ไม่เคยเสียใจมากขนาดนี้ แล้วจากวันนั้นเป็นต้นมา ฉันกับรัน ก็เหมือนเป็นแค่เพื่อนร่วมชั้นม.6 เดินผ่านกันก็ไม่ทัก ไม่เล่นกันเหมือนเมื่อก่อน หน้ายังไม่มองกันเลยค่ะ เวลาฉันเจอรัน ฉันทำหน้าหนีค่ะ ฉันไม่อยากให้รันเห็นว่าฉันอ่อนแอ ฉันโครตเสียใจเลยค่ะ อารมณ์ตอนนี้เป็นอะไรที่ทรมานสุดๆเลยค่ะ มากๆเลยค่ะ อึดอัดมากๆเลยค่ะ คือมีความสุขได้แค่อาทิตย์เดียว ความสุขผ่านไปได้เร็วจริงๆค่ะ ฉันอยากจะบอกกับทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้นะค่ะว่า จะรักใครชอบใคร เพศไหน ขอให้แสดงความชัดเจนออกไปให้เขารู้ ไม่งั้นจะเป็นแบบฉันกับรันค่ะ เรื่องของฉันอ่านไว้เป็น บทเรียนนะค่ะ