ภูมิใจ  สุดภูมิใจ
จะมีรถไฟความเร็วสูง
หมดยุคลูกรังเทียมเกวียนจูง
สิ้นสมัยอาศัยฝูงม้าวัวควาย

ดีใจ  แสนดีใจ
จะมีรถไฟดั่งใจหมาย
รางคู่วิ่งรวดสบาย ๆ
แต่ละสายถึงไวทั้งไปมา






ครั้งพิศดี ๆ กลับสงสัย
เร็วสูงยังไงไล่พม่า
สองรางก็สวนทั้งโลกา
คิดแล้วน้ำตามันตกใน