เรื่องที่จะเล่าให้ฟัง อยากให้คนอ่านแล้วทำอะไรเพื่อแม่... เพราะเรารู้สึกว่ายังไม่ได้ทำอะไรให้แม่เยอะเลยในตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ จะได้ไม่สายเกินไปเหมือนลูกสาวคนนี้ (ย้อนเวลากลับไปไม่ได้แล้ว...รักแม่นะ) ตอนนี้ได้แต่คุยกับรูปและอัฐิของแม่เท่านั้น
ตอนที่ 1 เมื่อลูกได้รับรู้ข่าวร้ายที่สุดในชีวิต
ชีวิตลูกเท่าที่จำความได้ก็อยู่กับแม่มาและสนิทกับแม่มากเลย เราเป็นลูกสาวคนเล็ก พ่อเสียนานแล้ว(พ่อแม่แยกทางกันค่ะ) แม่เป็นคนตจว. มาแต่งงานกับพ่อเพราะผู้ใหญ่ค่ะ ทำงานในกทม.เงินเดือนก็ไม่มาก ส่งเราจนเรียนจบปริญญาตรี พี่ชายเลือกที่จะไม่เรียนค่ะ(มีพี่ชาย 1 คน) ไปทำงานเสียก่อน เราก็ทำงานบริษัทฯ เงินเดือนไม่มาก แต่สามารถซื้อบ้านให้แม่ได้ ชีวิตก็ไม่มีอะไร ทำงาน อยู่บ้าน เที่ยวบ้าง ทานอาหารนอกบ้านเป็นบางครั้ง เห็นแม่ดีใจครั้งสุดท้ายก็ตอนที่เราแต่งงานเมื่อ สิงหาคม 2550 ตอนแรกนึกว่าจะชีวิตจะมีความสุขขึ้นเรื่อย ๆ เพราะแฟนเราก็ดูแลเอาใจใส่เรากับแม่ และหลานๆ ดีมาก แม่ดีใจที่เรามีคนดูแลแล้ว แต่แม่แอบห่วงนะคะว่าเราจะมีลูกไม่ได้เพราะรังไข่ไม่ดี และอายุเยอะแล้วด้วย
แต่ข่าวร้ายก็เกิดขึ้นเมื่อ ตุลาคม 2550 แม่บอกว่าจะไปผ่าตัดซีสที่หน้าอกค่ะ หมอจะนัดวันผ่าให้ไปฟังผล เราลางานตามไปด้วย ไปกันตั้งแต่เช้ากว่าจะได้พบหมอเกือบเที่ยงแล้วค่ะ รพ.นี้คนไข้เยอะมากเพราะมีอาจารย์หมอเก่งๆ เยอะ เป็นรพ.รัฐบาล พอเรากับแม่เข้าไปพบหมอ
หมอ : เคสนี้ผ่าตัดไม่ได้แล้วนะครับ ผลการตรวจแจ้งว่าคนไข้เป็น มะเร็งเต้านมระยะที่ 4 มะเร็งลามไปที่กระดูกแล้ว
เรา : (ทำไรไม่ถูกค่ะ) แล้วต้องรักษาอย่างไรคะ ระยะที่ 4 เป็นงัย มีกี่ระยะคะ มึนจริงๆ แม่เงียบมาก
หมอ : หมอจะส่งไปแผนกเคมีบำบัด คนไข้ลองไปติดต่อดูนะ
ตอนนั้นทำไรไม่ถูกเลย คิดไรไม่ออก พอออกมา เราบอกแม่ว่าเดี๋ยวไปถามพยาบาลก่อนนะ เดี๋ยวมา ตอนนั้นเห็นสีหน้าแม่แล้วอยากร้องไห้มากๆ ค่ะ แต่แม่เข้มแข็งค่ะ ไม่พูดอะไรเลย พยักหน้าอย่างเดียว เราสิกลับไปหามุมร้องไห้ น้ำตาไหลออกมาไม่หยุดเลย อะไรกัน เกิดอะไรขึ้น ทำงัยต่อดี คิดอะไรไม่ออกเลยค่ะ!!! (มารู้ทีหลังว่าแม่ปิดไม่ให้เรารู้เรื่องที่มีก้อนขึ้นที่หน้าอก กลัวเราตกใจ บอกญาติว่าให้ผ่านงานแต่งเราไปก่อ
ค่อยไปรักษา) ตั้งสติได้กลับไปหาแม่ค่ะ เราบอกแม่เดี๋ยวไปแผนกเคมีต่อนะ แต่แม่คงดูอาการลูกสาวคนนี้ออก แม่บอกว่า ต้องรักษาได้สิ ไม่ต้องห่วงหรอก สมัยนี้หมอเก่ง ๆ ทั้งนั้น (แม่ปลอบค่ะ) T^T
เหตุการณ์ผ่านมานาน อาจเล่าเรื่องได้ไม่ครบถ้วนนะคะ ไว้จะมาเล่าต่อเกี่ยวกับการรักษา และในเรื่องความร้ายก้อมีบางสิ่งกำลังมาค่ะ
เมื่อแม่กำลังจะไปสวรรค์ และมีนางฟ้าน้อย ๆ กำลังลงมาเกิด..
ตอนที่ 1 เมื่อลูกได้รับรู้ข่าวร้ายที่สุดในชีวิต
ชีวิตลูกเท่าที่จำความได้ก็อยู่กับแม่มาและสนิทกับแม่มากเลย เราเป็นลูกสาวคนเล็ก พ่อเสียนานแล้ว(พ่อแม่แยกทางกันค่ะ) แม่เป็นคนตจว. มาแต่งงานกับพ่อเพราะผู้ใหญ่ค่ะ ทำงานในกทม.เงินเดือนก็ไม่มาก ส่งเราจนเรียนจบปริญญาตรี พี่ชายเลือกที่จะไม่เรียนค่ะ(มีพี่ชาย 1 คน) ไปทำงานเสียก่อน เราก็ทำงานบริษัทฯ เงินเดือนไม่มาก แต่สามารถซื้อบ้านให้แม่ได้ ชีวิตก็ไม่มีอะไร ทำงาน อยู่บ้าน เที่ยวบ้าง ทานอาหารนอกบ้านเป็นบางครั้ง เห็นแม่ดีใจครั้งสุดท้ายก็ตอนที่เราแต่งงานเมื่อ สิงหาคม 2550 ตอนแรกนึกว่าจะชีวิตจะมีความสุขขึ้นเรื่อย ๆ เพราะแฟนเราก็ดูแลเอาใจใส่เรากับแม่ และหลานๆ ดีมาก แม่ดีใจที่เรามีคนดูแลแล้ว แต่แม่แอบห่วงนะคะว่าเราจะมีลูกไม่ได้เพราะรังไข่ไม่ดี และอายุเยอะแล้วด้วย
แต่ข่าวร้ายก็เกิดขึ้นเมื่อ ตุลาคม 2550 แม่บอกว่าจะไปผ่าตัดซีสที่หน้าอกค่ะ หมอจะนัดวันผ่าให้ไปฟังผล เราลางานตามไปด้วย ไปกันตั้งแต่เช้ากว่าจะได้พบหมอเกือบเที่ยงแล้วค่ะ รพ.นี้คนไข้เยอะมากเพราะมีอาจารย์หมอเก่งๆ เยอะ เป็นรพ.รัฐบาล พอเรากับแม่เข้าไปพบหมอ
หมอ : เคสนี้ผ่าตัดไม่ได้แล้วนะครับ ผลการตรวจแจ้งว่าคนไข้เป็น มะเร็งเต้านมระยะที่ 4 มะเร็งลามไปที่กระดูกแล้ว
เรา : (ทำไรไม่ถูกค่ะ) แล้วต้องรักษาอย่างไรคะ ระยะที่ 4 เป็นงัย มีกี่ระยะคะ มึนจริงๆ แม่เงียบมาก
หมอ : หมอจะส่งไปแผนกเคมีบำบัด คนไข้ลองไปติดต่อดูนะ
ตอนนั้นทำไรไม่ถูกเลย คิดไรไม่ออก พอออกมา เราบอกแม่ว่าเดี๋ยวไปถามพยาบาลก่อนนะ เดี๋ยวมา ตอนนั้นเห็นสีหน้าแม่แล้วอยากร้องไห้มากๆ ค่ะ แต่แม่เข้มแข็งค่ะ ไม่พูดอะไรเลย พยักหน้าอย่างเดียว เราสิกลับไปหามุมร้องไห้ น้ำตาไหลออกมาไม่หยุดเลย อะไรกัน เกิดอะไรขึ้น ทำงัยต่อดี คิดอะไรไม่ออกเลยค่ะ!!! (มารู้ทีหลังว่าแม่ปิดไม่ให้เรารู้เรื่องที่มีก้อนขึ้นที่หน้าอก กลัวเราตกใจ บอกญาติว่าให้ผ่านงานแต่งเราไปก่อ
ค่อยไปรักษา) ตั้งสติได้กลับไปหาแม่ค่ะ เราบอกแม่เดี๋ยวไปแผนกเคมีต่อนะ แต่แม่คงดูอาการลูกสาวคนนี้ออก แม่บอกว่า ต้องรักษาได้สิ ไม่ต้องห่วงหรอก สมัยนี้หมอเก่ง ๆ ทั้งนั้น (แม่ปลอบค่ะ) T^T
เหตุการณ์ผ่านมานาน อาจเล่าเรื่องได้ไม่ครบถ้วนนะคะ ไว้จะมาเล่าต่อเกี่ยวกับการรักษา และในเรื่องความร้ายก้อมีบางสิ่งกำลังมาค่ะ