ความรักของคนสองคน มีแค่ "ตัวกับหัวใจ" จะเพียงพอไหมครับ?

ตามนั้นครับ เมื่อก่อนผมเคยเชื่อแบบนั้นนะ
แต่พอโตขึ้นมา เจอสังคมหลากหลายรูปแบบ หลายประเภท
มันทำให้ผมเริ่มคิดว่า "แค่ตัวกับหัวใจที่รักจริง" มันจะพอไหมนะ
บางคนอาจต้องการมากกว่านั้น

บางคนคบกัน ปากบอกรักนั่นนี่
แต่พอถึงเวลาที่อีกฝ่ายไม่มี ถึงแม้เขาจะไม่แสดงออกว่ารังเกียจ
แต่บางทีคำพูดลอยๆบางคำ ก็ทำให้เราแอบนอยได้เหมือนกัน
เช่น เบื่อวะ ตังไม่มี จะไปไหนแต่ละที เงินก็ไม่มี
หรือ ร้อนอ่ะ ไม่อยากนั่งมอไซเลย ไกลก็ไกล
หรือ เมื่อไหร่จะมีเงินอ่ะ อยากกินนั่นนี่แล้วนะ

เข้าใจนะว่ามันเป็นคำพูดกระตุ้นให้เราถีบตัวเองขึ้นมา
แต่ถ้ามองในมุมกลับ มันก้อบั่นทอนกำลังใจเราได้เหมือนกันนะ

ปล. บ่นลอยๆครับ ไม่ใช่เรื่องจริงของตัวเองหรอก
แค่เห็นคนใกล้ตัวเป็นแบบนี้แล้วสงสาร