ผมก็เข้าใจหัวอกผู้หญิงนะครับว่า เวลาใส่กางเกงสั้นๆ มันทำไรสะดวก ไม่ต้องคอยจับ หรือร้อน
แต่ในหัวอกผู้ชายเอง... มันก็ทำไรไม่ได้ นอกจากยอมรับ เพราะมันก็สิทธิ์ของเธอ ที่จะแต่งยังไงก็ได้..
แต่ไงเขาก็คือแฟนเรา.. เราก็อยากให้แฟนสบายใจ ไม่ต้องมาคอยอึดอัดใจ ว่าแบบ โหะ อะไรหนักหนาเนี้ยย จะมาห้ามนู่นห้ามนี้ทำไม...
แต่คิดในทางกลับกัน ผู้ชายเราๆ แต่งไงก็ได้ แฟนอยากให้ใส่ไรก็ใส่ได้.. อันนี้อาจสำหรับผม เพราะผมแต่งตัวสบายๆ..
ผมก็เคยถูกแฟนบังคับวันนี้ต้องใส่เสื้อที่ให้บ้างไรบ้าง ผมก็โอเค.. แต่อย่างหนึ่งที่ผมอยากจะส่งไปให้ถึง.. และก็เข้าใจดี..
มันก็คงเหมือนการเดินทางของจักรวาลที่จะทำให้แฟนผมได้รับรู้ความรู้สึกผม ว่า "หวง" ยังไง ?
สำหรับชายเราๆ เอาจริงๆ ถ้ามีคนใส่เสื้อกล้ามขาสั้น เดินผ่านขาวๆ เนียนๆ ไม่ว่าใครก็หันมองไม่ก็ชำเลืองเล็กน้อยเป็นมารยาท
เราก็แบบ ไม่อยากให้เขามาใส่ไรแบบนั้น ถึงแม้ยังมีผู้ชายที่ไม่มองบ้าง
แต่ผมก็คนหนึ่งเวลาที่แฟนผมใส่ ขาสั้น หรือ มินิสเกิร์ต ใจผมมันสั่นอย่างบอกไม่ถูกไม่ใช่มีอารมณ์ทางเพศนะ ดักไว้ก่อน
มันเป็นความรู้สึกที่แบบ เห้ย เราโรคจิตปะวะ แต่พอเห็นคนอื่นใส่ ขาว ให้ตาย เรียวแค่ไหน ใจก็ไม่เห็นจะสั่นแบบนี้
ผมจึงอยากจะส่งความรู้สึกนี้ไปให้ถึงเธอ แต่มันก็แบบ.. ไปไม่ถูก เพราะไงเราก็ต้องเป็นฝ่ายยอมสะเอง ยอมรับให้เธอสบายใจ..
แต่ทุกครั้งที่เธอใส่ ใจมันก็สั่นตอนแรกๆที่เห็นเธอใส่.. และแบบไม่พูดไม่จา เหมือนเคืองๆเธอ.. แต่สุดท้ายเราก็ต้องขอโทษที่งี่เง่า...
แต่มันก็คือความงี่เง่าของผู้ชายคนนี้ ที่หวงจริงๆ ถึงจะไม่สวยมากเหมือนนางแบบ แต่มันก็สำคัญกว่าใคร และมันมีค่ากว่าใครไหมอะ ?
และแน่นอนว่าเธอก็คงพูดเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ ไม่เห็นจะเป็นไร ไม่เป็นไรหรอกไม่มีใครมอง อะ ผมขอถามผู้ที่ผ่านเข้ามานี้ เฉพาะผู้ชายว่า
"คุณมองไหมถ้าเจอสาวสวยขาขาวใส่ขาสั้น ?"
ผมยอมรับว่าผมก็มอง ฮ่าๆๆ แต่พอมีแฟนผมก็พยายามควบคุมสายตาไม่ไปมองขาใคร เราไม่มีสิทธิ์จะไปห้ามตาใคร แม้แต่แฟนเราเองก็ตาม...
ยอมรับว่าน้อยใจ.. แอบนอยนิดๆ แต่บางทีก็จนทำให้เขารำคาญเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้ไปโวยวายอะไร แต่แค่.. น้อยใจใส่แค่นั้น..
ก็ไม่ได้ห้ามถึงขนาด เห้ยอย่าใส่เด็ดขาด เธอก็ใส่อยู่ปกติ ตามใจ ตามอารมณ์ของเธอ.. ส่วนผมก็นอย น้อยใจ ตามภาษา ...
แต่สิ่งเดียวที่ผมคิดไม่ออก คือทำไงให้เธอรับรู้ความรู้สึกผม และทำไงให้ผมรับรุ้ความรู้สึกเธอ ?
ขอความเห็นทุกคนที่ผ่านมาหน่อยนะคร๊าบบ ขอบคุณครับ
จะส่งความรู้สึกถึงแฟนใส่สั้นยังไงดี ?
แต่ในหัวอกผู้ชายเอง... มันก็ทำไรไม่ได้ นอกจากยอมรับ เพราะมันก็สิทธิ์ของเธอ ที่จะแต่งยังไงก็ได้..
แต่ไงเขาก็คือแฟนเรา.. เราก็อยากให้แฟนสบายใจ ไม่ต้องมาคอยอึดอัดใจ ว่าแบบ โหะ อะไรหนักหนาเนี้ยย จะมาห้ามนู่นห้ามนี้ทำไม...
แต่คิดในทางกลับกัน ผู้ชายเราๆ แต่งไงก็ได้ แฟนอยากให้ใส่ไรก็ใส่ได้.. อันนี้อาจสำหรับผม เพราะผมแต่งตัวสบายๆ..
ผมก็เคยถูกแฟนบังคับวันนี้ต้องใส่เสื้อที่ให้บ้างไรบ้าง ผมก็โอเค.. แต่อย่างหนึ่งที่ผมอยากจะส่งไปให้ถึง.. และก็เข้าใจดี..
มันก็คงเหมือนการเดินทางของจักรวาลที่จะทำให้แฟนผมได้รับรู้ความรู้สึกผม ว่า "หวง" ยังไง ?
สำหรับชายเราๆ เอาจริงๆ ถ้ามีคนใส่เสื้อกล้ามขาสั้น เดินผ่านขาวๆ เนียนๆ ไม่ว่าใครก็หันมองไม่ก็ชำเลืองเล็กน้อยเป็นมารยาท
เราก็แบบ ไม่อยากให้เขามาใส่ไรแบบนั้น ถึงแม้ยังมีผู้ชายที่ไม่มองบ้าง
แต่ผมก็คนหนึ่งเวลาที่แฟนผมใส่ ขาสั้น หรือ มินิสเกิร์ต ใจผมมันสั่นอย่างบอกไม่ถูกไม่ใช่มีอารมณ์ทางเพศนะ ดักไว้ก่อน
มันเป็นความรู้สึกที่แบบ เห้ย เราโรคจิตปะวะ แต่พอเห็นคนอื่นใส่ ขาว ให้ตาย เรียวแค่ไหน ใจก็ไม่เห็นจะสั่นแบบนี้
ผมจึงอยากจะส่งความรู้สึกนี้ไปให้ถึงเธอ แต่มันก็แบบ.. ไปไม่ถูก เพราะไงเราก็ต้องเป็นฝ่ายยอมสะเอง ยอมรับให้เธอสบายใจ..
แต่ทุกครั้งที่เธอใส่ ใจมันก็สั่นตอนแรกๆที่เห็นเธอใส่.. และแบบไม่พูดไม่จา เหมือนเคืองๆเธอ.. แต่สุดท้ายเราก็ต้องขอโทษที่งี่เง่า...
แต่มันก็คือความงี่เง่าของผู้ชายคนนี้ ที่หวงจริงๆ ถึงจะไม่สวยมากเหมือนนางแบบ แต่มันก็สำคัญกว่าใคร และมันมีค่ากว่าใครไหมอะ ?
และแน่นอนว่าเธอก็คงพูดเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ ไม่เห็นจะเป็นไร ไม่เป็นไรหรอกไม่มีใครมอง อะ ผมขอถามผู้ที่ผ่านเข้ามานี้ เฉพาะผู้ชายว่า
"คุณมองไหมถ้าเจอสาวสวยขาขาวใส่ขาสั้น ?"
ผมยอมรับว่าผมก็มอง ฮ่าๆๆ แต่พอมีแฟนผมก็พยายามควบคุมสายตาไม่ไปมองขาใคร เราไม่มีสิทธิ์จะไปห้ามตาใคร แม้แต่แฟนเราเองก็ตาม...
ยอมรับว่าน้อยใจ.. แอบนอยนิดๆ แต่บางทีก็จนทำให้เขารำคาญเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้ไปโวยวายอะไร แต่แค่.. น้อยใจใส่แค่นั้น..
ก็ไม่ได้ห้ามถึงขนาด เห้ยอย่าใส่เด็ดขาด เธอก็ใส่อยู่ปกติ ตามใจ ตามอารมณ์ของเธอ.. ส่วนผมก็นอย น้อยใจ ตามภาษา ...
แต่สิ่งเดียวที่ผมคิดไม่ออก คือทำไงให้เธอรับรู้ความรู้สึกผม และทำไงให้ผมรับรุ้ความรู้สึกเธอ ?
ขอความเห็นทุกคนที่ผ่านมาหน่อยนะคร๊าบบ ขอบคุณครับ