ให้อภัยตัวเอง...ต้องทำยังไงคะ?

จขกท. อายุ23ปี ยังเรียนไม่จบกำลังฝึกงานอยู่ ที่ๆกำลังฝึกงานอยู่เรารู้ว่ามันดี จึงชวนเพื่อนสนิทมาฝึกด้วยกัน พ่อเรารู้จักคนในนี้ด้วยเขาจึงรับเราฝึกงานทีนี้พอเข้าไปเขามีการเปลี่ยนผู้บริหารใหม่ เขาเห็นเรามาฝึกงาน จึงใช้เรากับเพื่อนเยอะมาก เรารู้สึกผิดมากที่ชวนเพื่อนมาให้เจอกับความยุ่งยาก ทีนี้เพื่อนกันเองก็บ่นไม่ให้กำลังใจกัน  เราก็เครียดก่อนหน้านี้เราก็น้อยใจพ่อแม่ที่รักน้องมากกว่า พอมีแฟนแฟนก็ไปมีกิ๊กใหม่เลยเลิกกันไป มีเพื่อนสนิทเพื่อนก็ไม่ให้กำลังใจ  ที่ทำงานก็ใช้มาก  เราเครียดมากจริงๆเราตั้งใจกินยาพาราไป 1กระปุกเล็ก คือไม่อยากอยู่แล้ว  พ่อเรากลับมาเห็นตัวเราอาการไม่ค่อยดีจึงพาส่งโรงพยาล หมอก็ล้างท้องตอนนั้นเรารู้สึกตัวและมันก็เจ็บมากด้วย ตอนนั้นคิดทันทีว่าไม่น่าทำแบบนี้เลยรู้สึกผิดมาก ถ้าย้อนเวลาไปได้จะไม่ทำเด็ดขาด  รู้ก็รู้นะว่าฆ่าตัวตายบาปหนักแต่ไม่รู้ทำไมตอนนั้นถึงทำได้ พอหมอรักษาก็บอกว่าเราป่วยเป็นโรคซึมเศร้า  ให้กินยาอยู่จนถึงทุกวันนี้  ทีนี้คนอื่นๆบอกว่าอะไรผ่านแล้วผ่านไปแต่อย่าทำแบบนี้อีก  แต่ในใจเราเองยังรู้สึกผิดต่อตัวเองอย่างมากไม่รู้จะลบล้างความผิดนี้อย่างไรดี. บาปกรรมครั้งนี้มันจะแก้ไขอย่างไรได้บ้าง. ขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ