เป็นกระทู้แรกในชีวิต เหลืออดกับสิ่งที่เผชิญ อยากจะขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆดูน่ะครับ
--->เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อวันอังคาร เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นคนขี้เหงา ขี้น้อยใจ แต่เราก็มีเหตุผลของเรานะ เราจะน้อยใจกับคนสำคัญของเราเท่านั้นแหละ เพราะอยากให้เขาเห็นความสำคัญของเราบ้าง เอ้อ...เราลืมบอกไปว่าเป็นเกย์ เรากับแฟนมักจะนอยกันบ่อย เกือบจะทุกวัน และคนที่นอยก็เป็นเรา ส่วนคนที่ง้อ ก็เป็นเราอีก เพราะเขาเป็นคนที่ง้อคนไม่เป็น แล้วเรากลัวจะเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คิดว่าจะเกิดกับเราเอง แล้วมันก็เป็นจริง เราคบกับแฟนมาก็ 5 เดือนกว่าเอง แฟนเราเป็นโรค บอกเรยว่ารู้ครั้งแรกก็ช็อก แต่ก็ไม่ได้กังวลอะไร เพราะเราไม่ได้คบคนที่รูปลักษณ์ แฟนเราค่อนข้างหน้าตาดี ผ่านผช.มาก็เยอะ ไม่รู้ว่าเพราะเราสงสารหรือรักกันแน่ จึงคบด้วย แฟนเราไม่ค่อยจะสนใจเราเท่าไหร่ แต่เราก็มีความสุขดีที่ได้อยู่ใกล้กับเขา วางแผนอนาคตกับอย่างดี แฟนเราก็แนะนำว่าเผมน่าจะมาตรวจโรคบ้าง เดี๋ยวเขาไปเป็นเพื่อน เราก็โอเค แต่หาเวลาว่างอยู่เพราะเรียนวิศวะ งานเยอะไม่ค่อยมีเวลา ทุกครั้งที่แพทย์เรียก แฟนผมก็มักจะให้ผมมาเป็นเพื่อน ผมก็มาทุกครั้ง รอเป็นชม.เพราะต้องรอผลเลือด เราก็รอ แล้วแฟนเพื่อนก็อยากมาตรวจ ก็ให้แฟนเราพาไป แฟนเราก็ไปเป็นเพื่อน เอาเราไปด้วย เราก็รอ (คือวันนั้นปวดหัวมากเพราะนอนน้อย) ปริมาณเชื้อไวรัสลดลงทุกครั้งที่ไปตรวจผมก็ดีใจแต่คงไม่เท่าแฟนผม จนมาวันนึงที่ผมว่าง ก็ขอให้เขาพาไปตรวจมั่ง เพราะผมทำไม่เป็น เขาบอกเราว่า
ผม:ตัวเอง พรุ่งนี้พาเค้าไปตรวจหน่อยดิ เค้าไม่มีเรียน
แฟน:อืมมมมม...เค้าไม่อยากไปอ่า
ผม:ทำไมอ่ะ??
แฟน:ก็พนักงานตรงเค้าเตอร์แผนกต้อนรับอ่ะ มองเค้าไม่ค่อยดีเรย เค้ารู้สึกไม่ดี
ผมก็คิดว่า ทีพาเพื่อนไปทำไมไปได้ แล้วเรา ไม่สำคัญขนาดนั้นเรยหรอ ผมก็หน้าบึ้งใส่ตามเคย แล้วก็เงียบ เพราะเป็นคนไม่ชอบพูดเยอะ (แต่เป็นคนง้อเก่งนะ)
แฟน:ก็ไปสิ ไปแล้วก็รอชม.กว่า มีเงินพอมั้ย เค้าออกช่วย
คือผมไม่ได้ต้องการเงิน เพราะมีอยู่แล้ว แต่ที่ต้องการคือกำลังใจ ทุกครั้งที่คบกันมา ไม่เคยเรยที่เขาจะคิดเองได้กับแฟนของเขา ผมเสียใจทุกครั้ง แต่ครั้งนี้ ผมก็งอล แล้วก็ไม่กลับไปง้อ รอให้มาง้อ เพราะผมคิดว่า คนที่เป็นที่รัก ความรักน่ะ ไม่จำเป็นว่าจะง้อเป็นหรือไม่ การใช้ใจบวกกับสมองคิด ก็ทำได้ คำว่าง้อมันก็แค่ตัวกลางของการกระทำเท่านั้น ครั้งนี้ผมเรยกะจะวัดใจไปเรย แล้วผมก็งอล ทั้งคืนนั้นไม่มีการตอบกลับใดๆเรยของเขา
วันต่อ(วันอังคาร)มาผมก็ไม่ได้ไปตรวจ เค้าก็ไลน์มาหา ผมก็ดีใจนึกว่าจะมาง้อ เปิดไปดู บอกกินข้าวด้วยนะ แค่นั้น ผมก็ไม่ได้ตอบ แล้วก็เงียบทั้งวัน ตกเย็นโทรมาครับ ก็ดีใจ ผมก็เงียบ รอฟังเค้า เค้าก็ถามอยู่ไหน ก็ตอบไปอยู่หอ แล้วก็เงียบ...แล้วเค้าก็ถามว่าเป็นอะไร (โถ๊ะ ไอ่ค_าย นี่ยังไม่รู้อีกว่างอลเรื่องไร) ผมก็เงียบ แล้วเค้าก็วาง แล้วก็โทรมาตอนดึก เหมือนเดิม อยู่ไหน ผมก็ตอบไป แล้วก็เงียบ...แล้วเค้าก็ เห้อ!!! แล้วก็วางหูไป จากนั้นก็ขาดการติดต่อไป ไม่ถามว่าไปตรวจมามั้ย ไม่ถามว่าเปนไงมั่ง ==" แล้วเมื่อวันพฤหัส ผมก็เรียนเสด ก็อัพสเตตัสว่า "นี่แหละ ทางของเรา ไม่ใช่วิศวะนะ #ช่าง" หลังจากนั้น ก็มีคนนึงให้ชื่อว่า J ซึ่งคนนี้มักจะมาตามไลค์ให้ผม แต่วันนี้ไม่ไลค์ให้ เค้าแอดเพื่อนผมมา ซึ่งมีแฟนผมเป็นเพื่อนร่วมกันอยู่ เค้าก็อัพถัดจากผมไม่กี่นาทีว่า "แฟนนาย เคยมานอนกับเรา #ช่าง" ผมนี่ถึงกับอึ้ง ก็ไปปรึกษาเพื่อนหลายๆคน ก็บอกให้ใจเย็นๆ ผมก็ไล่สืบไป จนแฟนคุณ J ให้ชื่อว่า K แอดเพื่อนผมมา ผมก็เข้าไปส่อง เขาก็อัพเตตัสประมาณว่าโกรธแฟนตัวเองอยู่ ผมก็เริ่มมั่นใจนิดนึง จนเมื่อเช้าวันนี้ (วันเสาร์) ผมรวบรวมความกล้าที่จะทักไป ผมก็ได้ถามเขาแบบอ้อมๆ
ผม:เราได้ทะเลาะกับแฟนบ้างป้ะ
K:ไม่หนิครับ พี่จะถามเรื่องแฟนพี่ใช่ป้ะ??
ผม:อ่า รู้ทัน
k:พี่ถามผมมาตรงๆเรย เรื่องแฟนผมกับแฟนพี่ใช้มั้ย
ผม:ครับ ว่าต่อเรย พี่อยากรู้ ว่าคือไร
k:อืมมม สองคนนั้น ไม่ดิ ผมทะเลาะกับแฟนเรื่องนี้ไปเมื่อสามสี่วัน
ผม :แล้ว.. เรื่องไหนครับ
k:เรื่องพี่ฟีล์ม
ผม:ครับ เกี่ยวกับอะไร
k:พี่อยากรุ้อะไรพี่ถามมาให้ตรงๆดีกว่า
ผมก็ให้ดูรปที่สเตตัสของแฟนน้องที่ถ่ายไว้
ผม : จริงมั้ย
K : ครับ เรื่องนี้แหละ
ผม : แล้ว...เรารู้ได้ไง
K : ผมรู้ตั้งแต่ที่เค้าขอไลน์กัน ในเฟซบุค คือผมออนเฟซเเฟนอยู่ด้วย
ผม : เราเปนคนให้หรอ
K : ผมไม่ได้ให้ ผมดูเฉยๆ
ผม : อ่อๆๆ เราไม่รู้สึกอะไรหรอ
K : รู้สึกสิครับ รู้สึกเหมือนพี่เเหละ
ผม : ระบายให้พี่ฟังหน่อยได้มั้ย
K : ก็ตอนนี้ ผมโอเคแล้วละ ไม่ไปสนใจมัน แต่ก็ทำยากพอตัว
ผม : เราไม่โกรธเรยหรอ
K : โกรธสิครับ แต่ให้ผมทำไงได่ผมก็มีแฟนแค่คนเดียว ไม่เคยนอกใจ ไม่เคยมีใครคนอื่น ก็เลยต้องมองว่ามันผ่านไปแล้ว แค่นี้อ่ะ ผมทั้งร้องไห้ อยากฆ่าตัวตายด้วยซ้ำ
ผม : แล้วถ้ามันเกิดขึ้นอีกล่ะ
K : ถ้าเกิดขึ้นอีก ผมคงไม่อยู่แล้วอ่ะ ไม่ไหวเหมือนกัน
K : ตอนนี้แฟนพี่เค้าก็สัมนึกผิดแล้ลวละ เค้าอยากง้อพี่ เเต่พี่ฟีมเค้าง้อคนไม่เป็น เค้าบอก เค้าก็นอยๆ
ผม : ก็เรยไปเอากับคนอื่น
K : พี่เหมือนกัน เห็นว่าพี่ก็คุยกับคนอื่น แต่ผมว่าพี่ก็น่าจะเป็นคนดีออก
ผม : อันนี้ก็ยอมรับ ว่าคุย
K : ใช่ๆ ผมก็คุย แต่แค่คุย เหมือนพี่อ่า ไม่ได้เกินเลย
ผม : แต่พี่ไม่ได้จะคบ
K : ใช่ๆ ผมอ่ะเหมือนพี่แหละ
ผม : แล้วพี่ควรทำไงอ่ะ เปนคนไปขอคืนดี??
K : ให้ผมคุยให้มั๊ย เพราะว่า พี่เองก็ไม่ผิดมากเท่ากับแฟนพี่แฟนพี่ควรที่จะง้อพี่นะ
K : ผมยังแกล้งๆถามพี่เค้า
ผม : ว่า...
K : มามีไรกับผม แต่พี่เค้าก็สำนึกจริงๆ แล้วละ ผมว่า อันนี้ ผมไม่ได้คิดจะมีไรกับพี่เค้านะ จริงๆ
ผม : อืม
หลังจากนั้นน้องเค้าก็คุยให้แล้วบอกว่าพี่เขาจะมาง้อจนตอนนี้ก็ผ่านมา 2 ชม.แล้ว ยังไม่มีวี่แววเรย
----->ผมขอถามหน่อยนะครับ ผมควรทำยังไงดี เข้าใจว่าผมก็ยังไม่คนข้างหลัง แต่ผมขอเป็นประเด็นเรื่องคนรักนะครับ
งอลแฟน แฟนจึงไปมีสัมพันธ์กับคนอื่น แล้วเพิ่งสำนึกผิด สมควรแล้วหรอ!!
--->เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อวันอังคาร เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นคนขี้เหงา ขี้น้อยใจ แต่เราก็มีเหตุผลของเรานะ เราจะน้อยใจกับคนสำคัญของเราเท่านั้นแหละ เพราะอยากให้เขาเห็นความสำคัญของเราบ้าง เอ้อ...เราลืมบอกไปว่าเป็นเกย์ เรากับแฟนมักจะนอยกันบ่อย เกือบจะทุกวัน และคนที่นอยก็เป็นเรา ส่วนคนที่ง้อ ก็เป็นเราอีก เพราะเขาเป็นคนที่ง้อคนไม่เป็น แล้วเรากลัวจะเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คิดว่าจะเกิดกับเราเอง แล้วมันก็เป็นจริง เราคบกับแฟนมาก็ 5 เดือนกว่าเอง แฟนเราเป็นโรค บอกเรยว่ารู้ครั้งแรกก็ช็อก แต่ก็ไม่ได้กังวลอะไร เพราะเราไม่ได้คบคนที่รูปลักษณ์ แฟนเราค่อนข้างหน้าตาดี ผ่านผช.มาก็เยอะ ไม่รู้ว่าเพราะเราสงสารหรือรักกันแน่ จึงคบด้วย แฟนเราไม่ค่อยจะสนใจเราเท่าไหร่ แต่เราก็มีความสุขดีที่ได้อยู่ใกล้กับเขา วางแผนอนาคตกับอย่างดี แฟนเราก็แนะนำว่าเผมน่าจะมาตรวจโรคบ้าง เดี๋ยวเขาไปเป็นเพื่อน เราก็โอเค แต่หาเวลาว่างอยู่เพราะเรียนวิศวะ งานเยอะไม่ค่อยมีเวลา ทุกครั้งที่แพทย์เรียก แฟนผมก็มักจะให้ผมมาเป็นเพื่อน ผมก็มาทุกครั้ง รอเป็นชม.เพราะต้องรอผลเลือด เราก็รอ แล้วแฟนเพื่อนก็อยากมาตรวจ ก็ให้แฟนเราพาไป แฟนเราก็ไปเป็นเพื่อน เอาเราไปด้วย เราก็รอ (คือวันนั้นปวดหัวมากเพราะนอนน้อย) ปริมาณเชื้อไวรัสลดลงทุกครั้งที่ไปตรวจผมก็ดีใจแต่คงไม่เท่าแฟนผม จนมาวันนึงที่ผมว่าง ก็ขอให้เขาพาไปตรวจมั่ง เพราะผมทำไม่เป็น เขาบอกเราว่า
ผม:ตัวเอง พรุ่งนี้พาเค้าไปตรวจหน่อยดิ เค้าไม่มีเรียน
แฟน:อืมมมมม...เค้าไม่อยากไปอ่า
ผม:ทำไมอ่ะ??
แฟน:ก็พนักงานตรงเค้าเตอร์แผนกต้อนรับอ่ะ มองเค้าไม่ค่อยดีเรย เค้ารู้สึกไม่ดี
ผมก็คิดว่า ทีพาเพื่อนไปทำไมไปได้ แล้วเรา ไม่สำคัญขนาดนั้นเรยหรอ ผมก็หน้าบึ้งใส่ตามเคย แล้วก็เงียบ เพราะเป็นคนไม่ชอบพูดเยอะ (แต่เป็นคนง้อเก่งนะ)
แฟน:ก็ไปสิ ไปแล้วก็รอชม.กว่า มีเงินพอมั้ย เค้าออกช่วย
คือผมไม่ได้ต้องการเงิน เพราะมีอยู่แล้ว แต่ที่ต้องการคือกำลังใจ ทุกครั้งที่คบกันมา ไม่เคยเรยที่เขาจะคิดเองได้กับแฟนของเขา ผมเสียใจทุกครั้ง แต่ครั้งนี้ ผมก็งอล แล้วก็ไม่กลับไปง้อ รอให้มาง้อ เพราะผมคิดว่า คนที่เป็นที่รัก ความรักน่ะ ไม่จำเป็นว่าจะง้อเป็นหรือไม่ การใช้ใจบวกกับสมองคิด ก็ทำได้ คำว่าง้อมันก็แค่ตัวกลางของการกระทำเท่านั้น ครั้งนี้ผมเรยกะจะวัดใจไปเรย แล้วผมก็งอล ทั้งคืนนั้นไม่มีการตอบกลับใดๆเรยของเขา
วันต่อ(วันอังคาร)มาผมก็ไม่ได้ไปตรวจ เค้าก็ไลน์มาหา ผมก็ดีใจนึกว่าจะมาง้อ เปิดไปดู บอกกินข้าวด้วยนะ แค่นั้น ผมก็ไม่ได้ตอบ แล้วก็เงียบทั้งวัน ตกเย็นโทรมาครับ ก็ดีใจ ผมก็เงียบ รอฟังเค้า เค้าก็ถามอยู่ไหน ก็ตอบไปอยู่หอ แล้วก็เงียบ...แล้วเค้าก็ถามว่าเป็นอะไร (โถ๊ะ ไอ่ค_าย นี่ยังไม่รู้อีกว่างอลเรื่องไร) ผมก็เงียบ แล้วเค้าก็วาง แล้วก็โทรมาตอนดึก เหมือนเดิม อยู่ไหน ผมก็ตอบไป แล้วก็เงียบ...แล้วเค้าก็ เห้อ!!! แล้วก็วางหูไป จากนั้นก็ขาดการติดต่อไป ไม่ถามว่าไปตรวจมามั้ย ไม่ถามว่าเปนไงมั่ง ==" แล้วเมื่อวันพฤหัส ผมก็เรียนเสด ก็อัพสเตตัสว่า "นี่แหละ ทางของเรา ไม่ใช่วิศวะนะ #ช่าง" หลังจากนั้น ก็มีคนนึงให้ชื่อว่า J ซึ่งคนนี้มักจะมาตามไลค์ให้ผม แต่วันนี้ไม่ไลค์ให้ เค้าแอดเพื่อนผมมา ซึ่งมีแฟนผมเป็นเพื่อนร่วมกันอยู่ เค้าก็อัพถัดจากผมไม่กี่นาทีว่า "แฟนนาย เคยมานอนกับเรา #ช่าง" ผมนี่ถึงกับอึ้ง ก็ไปปรึกษาเพื่อนหลายๆคน ก็บอกให้ใจเย็นๆ ผมก็ไล่สืบไป จนแฟนคุณ J ให้ชื่อว่า K แอดเพื่อนผมมา ผมก็เข้าไปส่อง เขาก็อัพเตตัสประมาณว่าโกรธแฟนตัวเองอยู่ ผมก็เริ่มมั่นใจนิดนึง จนเมื่อเช้าวันนี้ (วันเสาร์) ผมรวบรวมความกล้าที่จะทักไป ผมก็ได้ถามเขาแบบอ้อมๆ
ผม:เราได้ทะเลาะกับแฟนบ้างป้ะ
K:ไม่หนิครับ พี่จะถามเรื่องแฟนพี่ใช่ป้ะ??
ผม:อ่า รู้ทัน
k:พี่ถามผมมาตรงๆเรย เรื่องแฟนผมกับแฟนพี่ใช้มั้ย
ผม:ครับ ว่าต่อเรย พี่อยากรู้ ว่าคือไร
k:อืมมม สองคนนั้น ไม่ดิ ผมทะเลาะกับแฟนเรื่องนี้ไปเมื่อสามสี่วัน
ผม :แล้ว.. เรื่องไหนครับ
k:เรื่องพี่ฟีล์ม
ผม:ครับ เกี่ยวกับอะไร
k:พี่อยากรุ้อะไรพี่ถามมาให้ตรงๆดีกว่า
ผมก็ให้ดูรปที่สเตตัสของแฟนน้องที่ถ่ายไว้
ผม : จริงมั้ย
K : ครับ เรื่องนี้แหละ
ผม : แล้ว...เรารู้ได้ไง
K : ผมรู้ตั้งแต่ที่เค้าขอไลน์กัน ในเฟซบุค คือผมออนเฟซเเฟนอยู่ด้วย
ผม : เราเปนคนให้หรอ
K : ผมไม่ได้ให้ ผมดูเฉยๆ
ผม : อ่อๆๆ เราไม่รู้สึกอะไรหรอ
K : รู้สึกสิครับ รู้สึกเหมือนพี่เเหละ
ผม : ระบายให้พี่ฟังหน่อยได้มั้ย
K : ก็ตอนนี้ ผมโอเคแล้วละ ไม่ไปสนใจมัน แต่ก็ทำยากพอตัว
ผม : เราไม่โกรธเรยหรอ
K : โกรธสิครับ แต่ให้ผมทำไงได่ผมก็มีแฟนแค่คนเดียว ไม่เคยนอกใจ ไม่เคยมีใครคนอื่น ก็เลยต้องมองว่ามันผ่านไปแล้ว แค่นี้อ่ะ ผมทั้งร้องไห้ อยากฆ่าตัวตายด้วยซ้ำ
ผม : แล้วถ้ามันเกิดขึ้นอีกล่ะ
K : ถ้าเกิดขึ้นอีก ผมคงไม่อยู่แล้วอ่ะ ไม่ไหวเหมือนกัน
K : ตอนนี้แฟนพี่เค้าก็สัมนึกผิดแล้ลวละ เค้าอยากง้อพี่ เเต่พี่ฟีมเค้าง้อคนไม่เป็น เค้าบอก เค้าก็นอยๆ
ผม : ก็เรยไปเอากับคนอื่น
K : พี่เหมือนกัน เห็นว่าพี่ก็คุยกับคนอื่น แต่ผมว่าพี่ก็น่าจะเป็นคนดีออก
ผม : อันนี้ก็ยอมรับ ว่าคุย
K : ใช่ๆ ผมก็คุย แต่แค่คุย เหมือนพี่อ่า ไม่ได้เกินเลย
ผม : แต่พี่ไม่ได้จะคบ
K : ใช่ๆ ผมอ่ะเหมือนพี่แหละ
ผม : แล้วพี่ควรทำไงอ่ะ เปนคนไปขอคืนดี??
K : ให้ผมคุยให้มั๊ย เพราะว่า พี่เองก็ไม่ผิดมากเท่ากับแฟนพี่แฟนพี่ควรที่จะง้อพี่นะ
K : ผมยังแกล้งๆถามพี่เค้า
ผม : ว่า...
K : มามีไรกับผม แต่พี่เค้าก็สำนึกจริงๆ แล้วละ ผมว่า อันนี้ ผมไม่ได้คิดจะมีไรกับพี่เค้านะ จริงๆ
ผม : อืม
หลังจากนั้นน้องเค้าก็คุยให้แล้วบอกว่าพี่เขาจะมาง้อจนตอนนี้ก็ผ่านมา 2 ชม.แล้ว ยังไม่มีวี่แววเรย
----->ผมขอถามหน่อยนะครับ ผมควรทำยังไงดี เข้าใจว่าผมก็ยังไม่คนข้างหลัง แต่ผมขอเป็นประเด็นเรื่องคนรักนะครับ