สวัสดีคะ ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีแล้วคะ กำลังทำความรู้จักกับผู้ชายคนนึง
เนื่องจากเราเลิกกับแฟนมาได้เกือบ 7 เดือน และช่วงระยะเวลานั้นเราไม่มีใครเลย และช่วงเกือบปลายเดือนที่แล้ว
ก็มีคนๆนี้เข้ามา เราพึ่งรู้จักกันและเหมือนเริ่มต้นทุกๆสิ่งอีกครั้ง ทั้งความรู้สึกรัก การที่มีคนคอยห่วงใย
เรารู้สึกดีมาก เหมือนเรากำลังจะเป็นคนสำคัญของเขาแต่ช่วงระยะที่มีความสุขก็จบลง
เรากับเขาทำความรู้จักกันมากขึ้นเขารู้ว่าพ่อแม่เราทำงานอะไร มีสถานะครอบครัวแบบไหน
ซึ่งที่บ้านเราทำธุรกิจเอง มีฐานะมากกว่าเขา เราเป็นคนกรุงเทพโดยกำเนิด
ส่วน ที่บ้านเขาทำสวนยางทางภาคใต้เขาก็เริ่มห่างเหินเรามากคะ จากแรกๆที่เป็นฝ่ายง้อเรา
สนใจเราแคร์ความรู้สึกเรา เขาก็เปลี่ยนไปมากไม่สนใจไม่แคร์เรา ง้อบ้างบางที เรารับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลง
เราเลยถามเขา เราอยากไปเที่ยวสวนสัตว์เขาก็บอกเขาไม่ว่างไม่สะดวก พอบอกไปทำแว่นด้วยกันเขาก็บ่ายเบี่ยงที่จะมาด้วย
จนเมื่อวาน เราถามเขาตอนแรกเขาก็บอกไม่มีอะไรเขาเหนื่อยแค่นั้น เราเป็นคนเซ้าซี้และงี่เง่าคะ ถามจนเขาหลุดปากมา
ว่า"เรากับเทอมีอะไรเหมือนกันบ้างเดินด้วยกันไม่อายเหรอ เราให้เทอทุกอย่างที่เทอมีไม่ได้เลย เวลาคุยก็ต้องคุยในไลน์
ไม่มีตังโทหา ไม่มีอะไรที่เสมอเทอเลย เทอไม่อายเราอาย" (แต่คำที่เขาพูดมันไม่สุภาพนะคะปกติเราจะเรียกชื่อเวลาคุยกันหรือเวลาทะเลาะก็จะมากที่สุดที่เทอกับเราซึ่งครั้งนี้ ก/ม คะ) เราตะลึงมากเราบอกเราขอโทษเราไม่รู้เราแค่อยากไปไหนมาไหนด้วยกันบ้าง เราไม่คิดว่าที่เราบอกหรือชวนไปไหนมาไหนจะทำให้เทอรู้สึกแย่ขนาดนี้ เราร้องไห้เขาก็ง้อเรานะคะแต่เรารู้สึกได้ว่าทุกอย่างไม่เหมือนเดิม จากที่ไม่เคยเที่ยวกลางคืน หรือนัดกับเพื่อนไปเที่ยว ตอนนี้ไปบ่อยมากคะ ไม่ค่อยได้คุยหนักกว่าเก่า เราควรทำยังไงดีคะ เราก็เสียใจที่เป็นแบบนี้ เรารักเขานะคะ แต่ตอนนี้ไม่รู้ว่าเขายังรักเราอยู่ไหม เราก็มีคนเข้ามานะคะแต่เราไม่รู้สึกดีเท่าคุยกับเขาเลย ใจนึงเรากลัวเสียเขาไป ใจนึงก็กลัวว่าถ้าคบต่อไปเราจะเสียใจหนักเพราะการกระทำของเขาบ้างไหม
เรายังมืดหนทางอยู่ดีคะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ ขอบคุณคะ
ควรเดินต่อหรือจากไป????
เนื่องจากเราเลิกกับแฟนมาได้เกือบ 7 เดือน และช่วงระยะเวลานั้นเราไม่มีใครเลย และช่วงเกือบปลายเดือนที่แล้ว
ก็มีคนๆนี้เข้ามา เราพึ่งรู้จักกันและเหมือนเริ่มต้นทุกๆสิ่งอีกครั้ง ทั้งความรู้สึกรัก การที่มีคนคอยห่วงใย
เรารู้สึกดีมาก เหมือนเรากำลังจะเป็นคนสำคัญของเขาแต่ช่วงระยะที่มีความสุขก็จบลง
เรากับเขาทำความรู้จักกันมากขึ้นเขารู้ว่าพ่อแม่เราทำงานอะไร มีสถานะครอบครัวแบบไหน
ซึ่งที่บ้านเราทำธุรกิจเอง มีฐานะมากกว่าเขา เราเป็นคนกรุงเทพโดยกำเนิด
ส่วน ที่บ้านเขาทำสวนยางทางภาคใต้เขาก็เริ่มห่างเหินเรามากคะ จากแรกๆที่เป็นฝ่ายง้อเรา
สนใจเราแคร์ความรู้สึกเรา เขาก็เปลี่ยนไปมากไม่สนใจไม่แคร์เรา ง้อบ้างบางที เรารับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลง
เราเลยถามเขา เราอยากไปเที่ยวสวนสัตว์เขาก็บอกเขาไม่ว่างไม่สะดวก พอบอกไปทำแว่นด้วยกันเขาก็บ่ายเบี่ยงที่จะมาด้วย
จนเมื่อวาน เราถามเขาตอนแรกเขาก็บอกไม่มีอะไรเขาเหนื่อยแค่นั้น เราเป็นคนเซ้าซี้และงี่เง่าคะ ถามจนเขาหลุดปากมา
ว่า"เรากับเทอมีอะไรเหมือนกันบ้างเดินด้วยกันไม่อายเหรอ เราให้เทอทุกอย่างที่เทอมีไม่ได้เลย เวลาคุยก็ต้องคุยในไลน์
ไม่มีตังโทหา ไม่มีอะไรที่เสมอเทอเลย เทอไม่อายเราอาย" (แต่คำที่เขาพูดมันไม่สุภาพนะคะปกติเราจะเรียกชื่อเวลาคุยกันหรือเวลาทะเลาะก็จะมากที่สุดที่เทอกับเราซึ่งครั้งนี้ ก/ม คะ) เราตะลึงมากเราบอกเราขอโทษเราไม่รู้เราแค่อยากไปไหนมาไหนด้วยกันบ้าง เราไม่คิดว่าที่เราบอกหรือชวนไปไหนมาไหนจะทำให้เทอรู้สึกแย่ขนาดนี้ เราร้องไห้เขาก็ง้อเรานะคะแต่เรารู้สึกได้ว่าทุกอย่างไม่เหมือนเดิม จากที่ไม่เคยเที่ยวกลางคืน หรือนัดกับเพื่อนไปเที่ยว ตอนนี้ไปบ่อยมากคะ ไม่ค่อยได้คุยหนักกว่าเก่า เราควรทำยังไงดีคะ เราก็เสียใจที่เป็นแบบนี้ เรารักเขานะคะ แต่ตอนนี้ไม่รู้ว่าเขายังรักเราอยู่ไหม เราก็มีคนเข้ามานะคะแต่เราไม่รู้สึกดีเท่าคุยกับเขาเลย ใจนึงเรากลัวเสียเขาไป ใจนึงก็กลัวว่าถ้าคบต่อไปเราจะเสียใจหนักเพราะการกระทำของเขาบ้างไหม
เรายังมืดหนทางอยู่ดีคะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ ขอบคุณคะ