แต่ก่อนตอนจบใหม่ๆไฟแรง เคยคิดว่า อยากทำงานที่ได้เรียนรู้เยอะๆค่าตอบแทนดีๆ
แต่พอมาทำงานจริงๆ ได้ทำงานหนัก กดดันสูง เครียด ค่าตอบแทนน้อยแต่ได้เรียนรู้เยอะ
ต่อมาเปลี่ยนงาน ได้งานสบาย เงินเยอะจริง แต่ได้ใช้สิ่งที่เรียนมาน้อยมากๆ ชีวิตโดยรวมดี มีเวลาว่างเยอะ แต่งานน่าเบื่อ
ทำที่นี่มาปีกว่าๆ ไม่รู้สึกชินกับความเบื่อสักที อยากออกเพราะเริ่มรู้สึกเสียดายศักยภาพในตัวเองที่ถดถอยลง แต่ก็ยังเสียดายข้อดีที่ว่า งานที่มีเวลาเยอะ ได้กลับบ้านทำงานอดิเรกชิวๆ แถมเงินดีอย่างนี้จะหาที่ไหนได้อีก สายงานที่ทำก็บอกตามตรงค่ะว่า ลึกๆมันไม่ใช่สิ่งที่ทำแล้วมีความสุข หรือมี แพชชั่นกับมันสักเท่าไหร่ บางครั้งร็สึกเสียเวลาที่มาอยู่ตรงนี้ แทนที่จะเอาเวลาไปค้นหางานที่เรารักหรือสนุกกับมันจริงๆ แต่ตอนนี้แค่ติดอยู่กับความรู้สึกเสียดายเงิน และ สวัสดิการที่ดีต่างๆที่บริษัทให้
อายุตั้ง 25 แล้ว ยังสับสนกับชีวิต การงาน และอนาคตอยู่เลยค่ะ เราโฟกัสชีวิตผิดตรงไหนรึเปล่าคะ แล้วเพื่อนๆโฟกัสอะไรในชีวิตเป็นอันดับแรก ความสุขและความฝันของตัวเอง รายได้ หรือว่า การประสบความสำเร็จเป็น professional ในหน้าที่การงาน
งานเบาเงินดีแต่ไม่ค่อยได้เรียนรู้อะไร กับ งานหนักเครียดเงินน้อยแต่ได้ความรู้เยอะ เลือกอะไรคะ?
แต่พอมาทำงานจริงๆ ได้ทำงานหนัก กดดันสูง เครียด ค่าตอบแทนน้อยแต่ได้เรียนรู้เยอะ
ต่อมาเปลี่ยนงาน ได้งานสบาย เงินเยอะจริง แต่ได้ใช้สิ่งที่เรียนมาน้อยมากๆ ชีวิตโดยรวมดี มีเวลาว่างเยอะ แต่งานน่าเบื่อ
ทำที่นี่มาปีกว่าๆ ไม่รู้สึกชินกับความเบื่อสักที อยากออกเพราะเริ่มรู้สึกเสียดายศักยภาพในตัวเองที่ถดถอยลง แต่ก็ยังเสียดายข้อดีที่ว่า งานที่มีเวลาเยอะ ได้กลับบ้านทำงานอดิเรกชิวๆ แถมเงินดีอย่างนี้จะหาที่ไหนได้อีก สายงานที่ทำก็บอกตามตรงค่ะว่า ลึกๆมันไม่ใช่สิ่งที่ทำแล้วมีความสุข หรือมี แพชชั่นกับมันสักเท่าไหร่ บางครั้งร็สึกเสียเวลาที่มาอยู่ตรงนี้ แทนที่จะเอาเวลาไปค้นหางานที่เรารักหรือสนุกกับมันจริงๆ แต่ตอนนี้แค่ติดอยู่กับความรู้สึกเสียดายเงิน และ สวัสดิการที่ดีต่างๆที่บริษัทให้
อายุตั้ง 25 แล้ว ยังสับสนกับชีวิต การงาน และอนาคตอยู่เลยค่ะ เราโฟกัสชีวิตผิดตรงไหนรึเปล่าคะ แล้วเพื่อนๆโฟกัสอะไรในชีวิตเป็นอันดับแรก ความสุขและความฝันของตัวเอง รายได้ หรือว่า การประสบความสำเร็จเป็น professional ในหน้าที่การงาน