วิญญาณ เบาหวาน ความตะกละ (บันทึกแห่งเลือดและน้ำตา)
ไม่เกริ่นละนะ ใครอยากรู้ที่มาไปย้อนอ่านเองนะครับ (ดังแล้วหยิ่ง มีไรปะๆ อิอิ)
หลังจากออกจาก รพ ศิริราชมาเมื่อวันศุกร์ วันอังคารที่ผ่านมาก็เป็นนัดหมอนัดแรกของผม ซึ่งก็ไปพบตามปกติ โดยมีพี่ที่เคยไปด้วยหันประจำขับรถให้ (ขอขอบคุณพี่เค้ามากๆ ขับให้มาตลอดเวลาปีนึงเลย มาด้วยแทบทุกครั้ง)
โดยขณะที่รอพบแพทย์ ก็นึกขึ้นได้ว่า จะเอาของฝากไปให้พยาบาลที่ตึกอัษฏางค์ 9 ใต้ ซะหน่อย ขอบคุณท่ี่ดูแลอย่างดีมาตลอดสองเดือนครึ่งที่ผ่านมา
แต่ปัญหาคือ แม้จะมาศิริราชหลายสิบครั้งตลอด1ปีที่ผ่านมา แต่ผมไม่เคยได้ลงไปเดินท่าน้ำ หรือตลาดวังหลัง ที่ขึ้นชือว่าของอร่อยเยอะมากกกกก เลยแม้แต่ครั้งเดียว
ว่าแล้วก็โทรถามเพื่อนทันที ก็ถามมันว่ามีพวกไก่ย่างส้มตำขายไหม มันก็นึกไม่ออก แต่ก้แนะนำว่า มีร้านเบเกอรี่การบินไทยอยู่ และประตูใกล้ๆท่าน้ำ มีร้านขนมเปี๊ยะครูสมทรงอยู่
พอดีพี่ที่ไปด้วยเขาลงไปหาของกินแถวท่าน้ำพอดี จึงโทรบอกเขาให้เขาซื้อมาให้หน่อย
สักพักเขาก็โทรมาว่า อยู่ที่ร้านแล้วนะ ผมก็ถามไปว่าเขาขายยังไง
"กล่องละ 180"
เข้ กล่องละ 180 -*-
กัดฟันตอบไปว่า
"เอาสองกล่องละกันพี่ ใส้ถั่วไข่เค็มนะ"
ว่าแล้วก็ฝากซื้อของตัวเองบ้าง ได้ข่าวว่า
ปั๊ฟเขาอร่อย ก็กะจะกินสักสองชิ้น ปลาดุกว่า เขาขายเป็นถุง ถุงละ4ชิ้น เลยเอามาถุงนึงเพราะเที่ยงแล้วยังไม่ได้กนข้าวเพราะต้องมาเจาะเลือดก่อน
ศิริรวมค่าเสียหาย 400 ทอน5บาท -*-
พอพี่เขาหิ้วของขึ้นมา ก้ได้พบกับ
ปั๊ฟตัวเล็กๆ ยาวสามนิ้ว นิ้วชี้ นิ้วกลาง นิ้วนาง
ซึ่งหากเป็นสมัยก่อน ตัวแค่นี้อะ ตัวละคำ สิบตัวกินได้สบายๆ
แต่!!!!!!
ณ.วันนี้ ตัวครึ่งครับ ......
ตัวครึ่ง
ปั๊ฟชิ้นเท่าขี้แมว กินได้ตัวครึ่งอิ่ม!!!!!!
หลังจากตรวจเสร็จก็นำของขึ้นไปให้พยาบาลที่วอร์ด ซึ่งทุกคนดูดีใจมาก เข้ามาทักทาย ผมก็เอาของฝากให้ พร้อมกับคำขู่ว่า ใส่สลอดไว้นะ ถ้ากล้าก็กินเลย!!!!!!!!
พยาบาลทุกคนน่ารักครับ แล้วมี นศ แพทย์ที่ช่วยดูแลผมอยู่เช่นกันตอนที่ผมนอนที่นั่น เดินมาเจอพอดี ก็เข้ามาทักทายถามไถ่อย่างดีมากๆ
คือหมอกับพยาบาล พอเห็นคนไข้ดีขึ้นนี่เขาดีใจกันอย่างเห็นได้ชัดเลย
อาห์ ผมรักบุรุษพยาบาลลลลลลล
เสร็จแล้วขากลับ ก่อนเข้าบ้านก็ต้องซื้อข้าวไปเตรียมไว้ ใจก็นึกอยากกินนักเกตขึ้นมา (ของทอดครั้งแรกในรอบ3เดือน)
ก็เลยให้พี่เขาจอดซื้อที่แมค
แต่ทันทีที่จอดรถและกำลังจะบอกพี่เขา ผมก็เกิดอาการกน้ามืด ด้วยโดนวิญญาณช้างสาร ปลาวาฬ หมีขั้วโลก และวอลรัส เข้าสิงพร้อมกัน!!!
นักเกตกล่องใหญ่ จำได้ว่ามันสิบชิ้น เอาวะ กดกล่องใหญ่ไปเลย มื้อละ3ชิ้น กินมันให้หายอยาก
"นักเกตกล่องใหญ่ไปเลยพี่"
แต่เรื่องมันไม่ได้จบแค่นั้น พอพี่เขากลับมา ก้เอาตังทอนให้300 (ให้ไป500) ผมก็ตะหงิดๆว่าทำไม200วะ จนกระทั่ง....
เปิดถุงมาจึงได้เห็นครับ แมคมันอัพไซส์ (หรือตูจำผิดฟระ)กล่องใหญ่พี่แกคือ20ชิ้น!!!!!
กินกันยันอาทิตย์หน้าเลยดีไหมจ๊ะ - -
แต่ที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ พอกลับมาถึงบ้าน ก็เปิดกินทันทีด้วยความอยาก ชิ้นแรก ใส่ปากคำเดียวทั้งชิ้นเลย อร่อยมว๊ากกกกกกกกก
และแล้วก็มาถึงชิ้นที่2 พอกินหมด......
อิ่ม .......
นักเกต2ชิ้นอิ่ม!!!!!!!!!
โอ๊ววววว ชีวิตนี้ผมไม่เหลืออะไรอีกแล้ว แม้แต่นักเกตของโปรด ก็กินได้แค่2ชิ้น โอ้พระเจ้า!!!!!!!!!!
ณ.บัดนาว กำลังนั่งอยู่ข้างๆกองนักเกท ด้วยความอับจนปัญญา เพราะอิ่ม ฝืนกินก็ไม่ได้ แช่ตู้เย็นก็ไม่อร่อยละ เด๋วคงได้ให้หมากันล่ะ - -
กลับมาสาระนิดนึง
สำหรับคนที่อยากทราบความคืบหน้าของการผ่าตัดลดขนาดกระเพาะของผมนะครับ
ก่อนผ่าตัด นน ชั่งได้ที่188.2 กิโล
เมื่อวานนี้ไปชั่งที่ตาชั่งเดิม หลังจากผ่านไป15วัน เหลือ 181.2 ลงไป7โลพอดีครับ
และเบาหวาน จากที่ก่อนแอดมิทตัว เบาหวาน 200แก่ๆ ต้องฉีดอินซูลิน หลังจากผ่าตัด และหันมากินโปรตีนเป็นหลัก ไม่ได้กินคาร์โบฯเลย
ตอนนี้น้ำตาลเหลือ91ครับ
จบแระ ไว้จะมาเล่าให้ฟังอีกนะครับ
วิญญาณ เบาหวาน ความตะกละ (บันทึกแห่งเลือดและน้ำตา)
ไม่เกริ่นละนะ ใครอยากรู้ที่มาไปย้อนอ่านเองนะครับ (ดังแล้วหยิ่ง มีไรปะๆ อิอิ)
หลังจากออกจาก รพ ศิริราชมาเมื่อวันศุกร์ วันอังคารที่ผ่านมาก็เป็นนัดหมอนัดแรกของผม ซึ่งก็ไปพบตามปกติ โดยมีพี่ที่เคยไปด้วยหันประจำขับรถให้ (ขอขอบคุณพี่เค้ามากๆ ขับให้มาตลอดเวลาปีนึงเลย มาด้วยแทบทุกครั้ง)
โดยขณะที่รอพบแพทย์ ก็นึกขึ้นได้ว่า จะเอาของฝากไปให้พยาบาลที่ตึกอัษฏางค์ 9 ใต้ ซะหน่อย ขอบคุณท่ี่ดูแลอย่างดีมาตลอดสองเดือนครึ่งที่ผ่านมา
แต่ปัญหาคือ แม้จะมาศิริราชหลายสิบครั้งตลอด1ปีที่ผ่านมา แต่ผมไม่เคยได้ลงไปเดินท่าน้ำ หรือตลาดวังหลัง ที่ขึ้นชือว่าของอร่อยเยอะมากกกกก เลยแม้แต่ครั้งเดียว
ว่าแล้วก็โทรถามเพื่อนทันที ก็ถามมันว่ามีพวกไก่ย่างส้มตำขายไหม มันก็นึกไม่ออก แต่ก้แนะนำว่า มีร้านเบเกอรี่การบินไทยอยู่ และประตูใกล้ๆท่าน้ำ มีร้านขนมเปี๊ยะครูสมทรงอยู่
พอดีพี่ที่ไปด้วยเขาลงไปหาของกินแถวท่าน้ำพอดี จึงโทรบอกเขาให้เขาซื้อมาให้หน่อย
สักพักเขาก็โทรมาว่า อยู่ที่ร้านแล้วนะ ผมก็ถามไปว่าเขาขายยังไง
"กล่องละ 180"
เข้ กล่องละ 180 -*-
กัดฟันตอบไปว่า
"เอาสองกล่องละกันพี่ ใส้ถั่วไข่เค็มนะ"
ว่าแล้วก็ฝากซื้อของตัวเองบ้าง ได้ข่าวว่า
ศิริรวมค่าเสียหาย 400 ทอน5บาท -*-
พอพี่เขาหิ้วของขึ้นมา ก้ได้พบกับ
ซึ่งหากเป็นสมัยก่อน ตัวแค่นี้อะ ตัวละคำ สิบตัวกินได้สบายๆ
แต่!!!!!!
ณ.วันนี้ ตัวครึ่งครับ ......
ตัวครึ่ง
หลังจากตรวจเสร็จก็นำของขึ้นไปให้พยาบาลที่วอร์ด ซึ่งทุกคนดูดีใจมาก เข้ามาทักทาย ผมก็เอาของฝากให้ พร้อมกับคำขู่ว่า ใส่สลอดไว้นะ ถ้ากล้าก็กินเลย!!!!!!!!
พยาบาลทุกคนน่ารักครับ แล้วมี นศ แพทย์ที่ช่วยดูแลผมอยู่เช่นกันตอนที่ผมนอนที่นั่น เดินมาเจอพอดี ก็เข้ามาทักทายถามไถ่อย่างดีมากๆ
คือหมอกับพยาบาล พอเห็นคนไข้ดีขึ้นนี่เขาดีใจกันอย่างเห็นได้ชัดเลย
อาห์ ผมรักบุรุษพยาบาลลลลลลล
เสร็จแล้วขากลับ ก่อนเข้าบ้านก็ต้องซื้อข้าวไปเตรียมไว้ ใจก็นึกอยากกินนักเกตขึ้นมา (ของทอดครั้งแรกในรอบ3เดือน)
ก็เลยให้พี่เขาจอดซื้อที่แมค
แต่ทันทีที่จอดรถและกำลังจะบอกพี่เขา ผมก็เกิดอาการกน้ามืด ด้วยโดนวิญญาณช้างสาร ปลาวาฬ หมีขั้วโลก และวอลรัส เข้าสิงพร้อมกัน!!!
นักเกตกล่องใหญ่ จำได้ว่ามันสิบชิ้น เอาวะ กดกล่องใหญ่ไปเลย มื้อละ3ชิ้น กินมันให้หายอยาก
"นักเกตกล่องใหญ่ไปเลยพี่"
แต่เรื่องมันไม่ได้จบแค่นั้น พอพี่เขากลับมา ก้เอาตังทอนให้300 (ให้ไป500) ผมก็ตะหงิดๆว่าทำไม200วะ จนกระทั่ง....
เปิดถุงมาจึงได้เห็นครับ แมคมันอัพไซส์ (หรือตูจำผิดฟระ)กล่องใหญ่พี่แกคือ20ชิ้น!!!!!
กินกันยันอาทิตย์หน้าเลยดีไหมจ๊ะ - -
แต่ที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ พอกลับมาถึงบ้าน ก็เปิดกินทันทีด้วยความอยาก ชิ้นแรก ใส่ปากคำเดียวทั้งชิ้นเลย อร่อยมว๊ากกกกกกกกก
และแล้วก็มาถึงชิ้นที่2 พอกินหมด......
อิ่ม .......
นักเกต2ชิ้นอิ่ม!!!!!!!!!
โอ๊ววววว ชีวิตนี้ผมไม่เหลืออะไรอีกแล้ว แม้แต่นักเกตของโปรด ก็กินได้แค่2ชิ้น โอ้พระเจ้า!!!!!!!!!!
ณ.บัดนาว กำลังนั่งอยู่ข้างๆกองนักเกท ด้วยความอับจนปัญญา เพราะอิ่ม ฝืนกินก็ไม่ได้ แช่ตู้เย็นก็ไม่อร่อยละ เด๋วคงได้ให้หมากันล่ะ - -
กลับมาสาระนิดนึง
สำหรับคนที่อยากทราบความคืบหน้าของการผ่าตัดลดขนาดกระเพาะของผมนะครับ
ก่อนผ่าตัด นน ชั่งได้ที่188.2 กิโล
เมื่อวานนี้ไปชั่งที่ตาชั่งเดิม หลังจากผ่านไป15วัน เหลือ 181.2 ลงไป7โลพอดีครับ
และเบาหวาน จากที่ก่อนแอดมิทตัว เบาหวาน 200แก่ๆ ต้องฉีดอินซูลิน หลังจากผ่าตัด และหันมากินโปรตีนเป็นหลัก ไม่ได้กินคาร์โบฯเลย
ตอนนี้น้ำตาลเหลือ91ครับ
จบแระ ไว้จะมาเล่าให้ฟังอีกนะครับ