รู้สึกยังไง...ถ้าวันนึงเจอข้อมูลส่วนตัวอย่างละเอียดอยู่บนถุงกล้วยแขก???

ผมชอบกินกล้วยทอดร้านหนึ่งใกล้ๆ ออฟฟิศมากครับ ไปซื้อเขาเป็นประจำ แน่นอนว่าบรรจุภัณฑ์ยอดนิยมของร้านกล้วยทอดริมถนนก็คือ "ถุงกระดาษ" นี่แหละครับ ส่วนใหญ่แล้วถุงกระดาษจะทำมาจากกระดาษที่ผ่านการใช้งานมาแล้ว บ้างมาจากหนังสือเก่า บ้างมาจากเอกสารสำนักงาน น้อยนักที่จะเป็นกระดาษใหม่ๆ ผมเลยมีนิสัยอย่างนึงคือชอบอ่านและวิเคราะห์ดูว่าถุงกล้วยทอดแต่ละใบเคยเป็นอะไรมาก่อน สนุกดีเหมือนกันนะครับ

แต่...ระยะหลังผมสังเกตว่าถุงกระดาษมีที่มาชักจะไม่ชอบมาพากลเสียแล้ว

เมื่อเดือนก่อน...ถุงกล้วยทอดของผมเคยเป็น Transcript ของบัณฑิตคนหนึ่งมาก่อนครับ บัณฑิตคนนี้เพิ่งเรียนจบจากคณะวิศวกรรมศาสตร์เมื่อไม่นานมานี้ ไม่ค่อยถนัดวิชาภาษาอังกฤษเท่าไหร่ แต่ดูท่าจะเชี่ยวชาญระบบไฟฟ้าน่าดูเลยล่ะ ผลการเรียนโดยรวมจัดว่าไม่ได้ดีนัก...แต่ก็กลับตัวได้ตอนใกล้จะเรียนจบ หวังว่าปัจจุบันคงมีหน้าที่การงานที่ดีแล้วนะครับ

ส่วนวันนี้...ถุงกล้วยทอดของผมก็มาจากสถาบันเดียวกันเลยครับ แต่รอบนี้เป็นทะเบียนประวัติของนักศึกษากลุ่มหนึ่ง ผมรู้หมดเลยครับว่าตอนนี้พวกน้องเรียนอยู่ที่ไหน ชั้นปีอะไร คุณพ่อคุณแม่ชื่ออะไร บ้านอยู่ไหน พวกท่านทำงานอยู่ที่ไหน เงินเดือนเท่าไหร่ ฯลฯ ละเอียดยิบจนแทบจะไปกดกริ่งหน้าบ้านได้เลยครับ

มันสมควรแล้วหรือ...ที่ทางมหาวิทยาลัยปล่อยให้เอกสารที่มีข้อมูลส่วนตัวเหล่านี้ของนักศึกษาหลุดออกมาอย่างเป็นสาธารณะเช่นนี้? แล้วถ้าคนที่ได้ข้อมูลไปเขาคิดไม่ดีล่ะจะเป็นอย่างไร? ยังไงก็ลองสังเกตถุงกล้วยทอดที่คุณได้พบเห็นดูก็ดีนะครับ...คุณอาจจะเจอข้อมูลส่วนตัวของคุณอยู่ตรงนั้นก็ได้ หึหึหึ