ผมเจอผู้หญิงคนนึงและชอบมากตอนสบตากัน ไม่รู้แม้กระทั่งชื่อ แล้วผมตามหาเธอจนเจอ แต่....

กระทู้สนทนา
เรื่องมันมีอยู่ว่า...
เมื่อประมาณสองวันที่แล้ว ผมไปแข่งมารยาทไทย อ้อ! ผมเรียนอยู่ม.ปลายนะครับ คือการแข่งครั้งนี้เค้าจะแบ่งเป็นสองเขต เขต1 จะแข่งช่วงเช้าส่วนเขต2 จะแข่งช่วงบ่าย ผมอยู่ในเขต2ครับเลยแข่งช่วงบ่าย การแข่งขันก็เป็นไปตามกำหนดการปกติเหมือนปีที่ผ่านๆมาครับ แต่สิ่งที่ไม่ปกติคือ... มีโรงเรียนนึงที่แข่งก่อนหน้าผม ผมถึงกับอึ้งเมื่อเจอกับสาวคนนึง เธอเป็นผู้หญิงที่ผิวขาว ผมยาว ตัวเล็ก หน้าตาน่ารักมากๆเลย สเป็คเลย เราบังเอิญหันมาสบตาพร้อมกันมันเหมือนมีแรงสปาร์คบางอย่างขึ้นกับใจผม ความรู้สึกมันคือใช่เลย! แต่เราเจอกันแปบเดียวเพราะเค้าแข่งเสร็จก็ไป ผมไม่รู้แม้แต่ชื่อ แม้แต่อยู่โรงเรียนอะไร แต่ผมก็จำหน้าเธอได้แม่นถ้าให้สเกตภาพเป็นหน้าเธอผมก็ยังทำได้นะ ^//^ ผมแข่งหลังพอแข่งเสร็จออกมาก็ไม่เจอแล้ว T^T คืนนั้นผมเอากลับมาฝันเลยว่าได้เจอเธอ นี้ผมหลงรักเธอแล้วใช่มั้ย?

ความพยายามของผมยังไม่หยุดแค่นั้นแน่นอนครับ โอกาสที่เราจะเจอคนที่ใช่มันไม่ได้เจอกันง่ายๆ ผมเลยเข้าเว็บสพม.(สำนักงานเขต) หาดูรายชื่อโรงเรียนที่เข้าร่วมการแข่งขันมารยาทครั้งนี้ ผลปรากฎว่ามีทั้งหมด 33 โรง ผมไม่ท้อครับเมื่อผู้หญิงคนนั้นแข่งตอนบ่ายเหมือนกับผม ซึ่งเขต2มี 13 โรง คำถามก็แคบลงมาหน่อย ผมเลยไปดูรายชื่อโรงเรียนที่อยู่เขต2  ผลปรากฎว่าไม่ใช่ไป10 โรง ตัดโรงเรียนผมไปเป็น 11 เหลือสองโรงเท่านั้น! ความฝันใกล้เป็นจริงแล้ว...
มีอย่างนึงที่ผมจำได้ผู้ชายที่แข่งมารยาทคู่กับผู้หญิงคนนั้นใส่กางเกงสีกากี ซึ่งนั้นหมายความว่าเหลือโรงเรียนเดียวเท่านั้น เพราะอีกโรงเรียนใส่กางเกงสีกรมท่า ผมเลยแอดเฟสคนที่อยู่โรงเรียนที่ไปแข่งไปเยอะมาก เยอะมากๆครับผมก็ไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมต้องทำถึงขนาดนี้ผมไม่เคยเป็นแบบนี้ แต่ครั้งนี้ผมพยายามมากๆ ผมทักไปประมานเกือบ 10 คนได้ผมก็ถามรู้จักคนที่ไปแข่งมารยาทไทยรึป่าว บางคนตอบไม่รู้บางคนไม่ตอบ แต่มีคนนึงตอบครับและก็รู้จักด้วยเลยให้เฟสมา จากนั้นผมก็ได้เฟสเธอผมก็แอดไปเลยครับรอใครตัดริบบิ้นล่ะ 5555
ผมก็ส่องเฟสเธอไปเรื่อยๆ ไปดูรูปบ้างไรบ้าง(ตอนนั้นเธอยังไม่ได้รับเพื่อนนะ) ใช่เลย!! คนนี้ล่ะ!! จำหน้าได้แม่น

ประมานสองถึงสามชั่วโมงเธอก็รับเพื่อนผม ผมนี้ดีใจมากๆ
แต่...!!! สิ่งที่ผมเห็นสิ่งแรกหลังจากที่เธอรับเพื่อน คือ เธอตั้งคบกับผู้ชายคนนึงครับคบกันมาประมาณสองสามปีแล้ว ผมนี้...อึ้งไปเลย!! เสียใจลึกๆ ความพยายามค้นหาตัวเธอมาสองวันเต็มๆ มันอธิบายเป็นคำพูดไม่ถูก สองวันที่ผ่านมาทุ่มเทจริงๆทำตัวอย่างกับโคนันเลย แต่ผมก็ดีใจนะที่ได้เจอเธอ... ยังไงก็รอเธอโสดอยู่นะ >//<

ขอบคุณนะครับที่อ่านจนจบ ^_^
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่