ถามต่อจากกระทู้ละตัณหา เมื่อละตัณหาแล้ว จำต้องทำให้แจ้ง เพื่อดับไม่เหลือของตัณหาได้อย่างไร ?

ความละไปของตัณหานั้น ความสลัดกลับคืนของตัณหานั้น ความหลุดออกไปของตัณหานั้น และความไม่มีที่อาศัยอีกต่อไปของตัณหานั้น อันใด,อันนี้พระพุทธเจ้าตรัสเรียก ว่า ความจริงอันประเสริฐ คือความดับไม่เหลือแห่งทุกข์. อ้างอิง ไตรปิฏก บาลีสยามรัฐ มหาวารวรรค สังยุตตนิกาย  เล่มที่ ๑๙ หน้าที่ ๕๓๔ ข้อที่ ๑๖๘๑. อริย.๔๐๙.

จะทำอย่างไรให้ดับสนิทโดยไม่เหลือของตัณหานั้น ?