ประสบการณ์ครั้งแรก ของการแอบรักหนุ่มเกาหลี >w<

ขอเล่าเลยละกันนะคะ เพื่อเป็นการไม่เสียเวลา
ขอยืนยัน นอนยัน นั่งยัน ว่าเรื่องทั้งหมดคือเรื่องจริง 100% ทุกคนมีตัวตนดังนั้นจะไม่ขอเอ่ยชื่อ หรือสถานที่จริงนะคะ
เรื่องยาวเพราะอยากเก็บรายละเอียดบางส่วนนะคะ

เริ่มเลย !
เราเป็นนักศึกษา ม.รัฐแห่งหนึ่ง ใช้ชีวิตแบบเด็กวัยรุ่นทั่วไป เรียนอยู่ปี 4
ก็มีรุ่นพี่ที่เคยรู้จักกันเมื่อ 2 ปี ที่แล้วมาชวนไปทำงานพาทไทม์เนื่องจากขาดพนักงานเต็มเวลา เพราะร้านพึ่งเปิดใหม่
ค่าตอบแทนดี บวกกับอยากหางานทำพอดี เลยตกลงไปทำในช่วงเดือนกันยายนที่ผ่านมา

เราไปทำงานวันแรกพาเพื่อนไปด้วย 1 คน ทุกอย่างก็ปกติ  ร้านที่ไปทำเป็นร้านขายขนมนมเนย กาแฟ ทั่วๆไป
ภายในร้านก็จะมีหุ้นส่วนเป็นชาวต่างชาติ ซึ่งก็มีคนเกาหลีอยู่ด้วย  จะเป็นคนช่วยสอนงานว่าทำอะไรบ้าง
ช่วงแรกที่ทำงาน 2-3 วันแรกเป็นปกติ เราต้องมาทำคนเดียว เนื่องจากเพื่อนเราติดธุระที่มหาลัย+ใกล้สอบ

ระหว่างที่เรายืนอยู่ในร้านก็มีหนุ่มเกาหลีอยู่ด้วย ส่วนคนอื่นๆไปทำธุระที่อื่นเกี่ยวกับร้านขนมนี่แหล่ะ
ขอสมมุตินามหนุ่มเกาหลีคนนี้เป็น M แล้วกันนะคะ

ช่วงที่ร้านยังไม่มีลูกค้าเข้ามา
ไลน์เราสั่น เราเลยหยิบขึ้นมาตอบ (แม่ไลน์มาหา อิอิ)
*บทสนทนาที่จริงเป็นภาษาอังกฤษนะคะ แต่เราแปลให้เลยอิอิ*

M : อ่อ คุยกับแฟนหรอ ?
เรา : เปล่าค่ะ เราไม่มีแฟน ฮ่าๆ
M : ได้ไง ทำไมคุณไม่มีแฟนละ คุณน่ารักนะ
เรา : ไม่รู้สิคะ ฮ่าๆ
M : ผมกับเพื่อนผมเราก็โสดเหมือนกัน
เรา : ทำไมละคะ
M : เราทำงานกันตลอด ยุ่งตลอดเวลา

หลังจากนั้นเราก็เงียบกันไป เพราะมีลูกค้าเข้ามาก็ต่างคนต่างทำหน้าที่
หลังจากนั้น ทุกๆครั้ง ที่เราหยิบไลน์ขึ้นมาตอบ M จะแซวเราทุกครั้งว่าคุยกับแฟน ซึ่งเราจะบอกว่าเราโสดดดดดดดดดดดดดด แล้วM ก็จะยิ้มๆหัวเราะ

>มีอยู่ครั้งหนึ่งมีเพื่อนเราที่เป็นผู้ชาย (อันที่จริงก็ตามจีบเรานั้นแหล่ะ) ขอมาด้วย เราก็ได้ตามใจเขา
พอเราถึงร้าน M ก็มอง พอเพื่อนเราสั่งเครื่องดื่มเสร็จไปนั่งที่โต้ะ

M : นั่นแฟนคุณหรอ
เรา : ไม่ใช่ แค่เพื่อนเท่านั้น ทำไมคุณคิดยังงั้นนนน
M ยิ้มแล้วก็ยักไหล่ แล้วก็ไปทำเครื่องดื่มตามออร์เดอร์

>ครั้งที่สอง มีเพื่อนเราผู้ชายอีกแล้ว 555 แต่ไม่ได้จีบเรานะ มากินที่ร้าน เราเลยไปคุยกับเพื่อนเราที่นั่งอยู่
พอเรากลับมาที่ร้าน
M : คุณชอบเขาใช่ไหม?
เรา : ไม่ได้ชอบนะ ทำไมคุณคิดแบบนั้น
M : ผมเห็นสายตาเวลาคุณมองเขา คุณชอบเขา ผมรู้
เรา : เปล่านะ
M : ไม่ๆ ผมดูรู้ ในเกาหลีเราจะเรียกว่ามันมี ซัมธิ่ง
เรา : ยังไง 55
M : ผมไม่รู้จะอธิบายยังไง
เรา : งั้นฉันขอเบรคได้ไหม? (เบรค=พักกินข้าว)
M : โฮ้ว เขารอคุณอยู่ใช่ไหม โอเคได้ ๆ

  เราก็เดินเรียกเพื่อนไปกินข้าวด้วยกัน ตอนนี้เราก็ยังไม่ได้คิดอะไรกับM
>จนวันหนึ่งเรามาทำงานปกติ ด้วยความที่เราป่วยเราก็ไอ แค้ก แค้ก
M ก็ถามว่าเป็นไงบ้างไหวไหม เราก็บอกว่าโฮเค เราแค่คันคอเท่านั้น M ก็ลงมือทำ โกโก้ร้อนให้เรากิน
เราว่าตอนนี้แหล่ะ ที่เราเริ่มรู้สึกดีแบบไม่ทันตั้งตัว

หลังจากนั้นเรากับM เราก็มีโอกาสอยู่ด้วยกันบ่อยๆ M ก็จะเล่าเรื่องในชีวิตของเขาให้เราฟัง ว่าเขาเรียนที่ไหน ชอบทำอะไรบ้าง เขาไปเที่ยวที่ไหน ไปฝึกงานที่ไหนมา เปิดรูปครอบครัว เปิดรูปที่ไปเที่ยวเมื่อหลายๆปีที่ผ่านมา จนหมดอัลบัม (ในมือถือ)  แล้วM ก็เปิดรูปตอนที่เขาอายุ 21-22
(ลืมบอกว่า M อายุ 28 แล้วค่ะ)
M เปิดรูปให้ดูตอนเขาอายุ21-22 แล้วถามเราว่า "ผมน่ารักไหม?" เราก็ตอบไปว่า "มากกกกกกกกก ฮ่าๆ"  Mก็หัวเราะ
มีช่วงหนึ่งที่เรารู้สึกว่ามันมุ้งมิ้งมาก

คือเรากับM คุยกันเรื่องเพลง M เปิดเพลงในมือถือเขา ให้เราฟังแบบเปิดลำโพง แบบต่างคนเอาหูมาแนบฟังใกล้ๆกัน
ส่วนเราพอฟังเพลงที่เขาเปิดเสร็จ เราก็ให้เขาฟังเพลงที่เราชอบก็แบบเอาหูแนบมาใกล้ๆลำโพงเหมือนเดิม
บอกเลยว่าเรามีความสุขมาก (แต่เราโง่ค่ะ ยังไม่รู้ตัวว่าชอบเขาไปแล้ววว )

จนเวลาของเราได้หมดลงไป เพราะรุ่นพี่เขาหาพนักงานประจำได้แล้ว
นั่นหมายความว่า เราไม่ต้องมาทำอีกแล้ว ..
นี่แหล่ะจะเป็นจุดที่เราเริ่มรู้ตัวล่ะ

ช่วงเวลาที่เราไม่ได้ไปทำงาน เราก็ใช้ชีวิตปกติ ไม่ได้คิดว่าชีวิตมีบางอย่างเกิดขึ้น
จนตอนเรานอน จู่ๆ เราก็นึกถึงM นึกถึงช่วงเวลาที่เขายิ้มอะไรแบบนี้ แล้วเราก็รู้สึกยิ้มตามอ่ะ
นอนแบบยิ้มหวาน 555555 เป็นสภาพนี้อยู่ 4-5 วัน

จนรู้สึกอยากเจอหน้าเขา เราเลยคิดว่าไหนก็ไหนๆแล้วถึงไม่ได้ไปทำงาน ก็เป็นลูกค้าได้นี่นา
ระหว่างนั้นก็ถามเพื่อนของM ที่เป็นคนไทยที่ซี้กันมาก พี่เขาบอกว่า โสด จีบได้เลย ลองดู
เราก็เลย โอเค้ เอาก็เอาวะ ลองดูสักตั้ง

>เราก็สวมบทนางเอกเกาหลี คือ คิดอะไรที่น้ำเน่ามากกกกกกก นั่นก็คือการซื้อสมุดโน้ตแล้วเขียนความในใจลงในกระดาษแผ่นแรก >//<
เราทำตามแผนที่เราวางไว้ในใจทันที ซื้อสมุดโน้ต จัดแจ้งเขียนโน้ตทันที
ใจความดังนี้คร่าวๆ


โฮะๆ คือเราไม่กล้าขอไลน์เขา เลยใช้วิธีนี้แทน คิคิ้
เรารีบเดินทางไปที่ร้าน ก็เจอM นั่งพักอยู่
เราเดินไปสั่งเครื่องดื่ม  แล้วมานั่งโต้ะข้างๆ
M นั่งหลับตาอยู่ ก็ค่อยๆลืมตา
M : (โบกมือ ยิ้มเหนื่อยๆ) ไฮ คุณเป็นไงบ้าง
เรา : สบายดีค่ะ วันนี้ฉันพึ่งสอบเสร็จ
M : อ่า า   ผมง่วงมาก ผมนอนตอน 6.00 โมงเช้า แล้วมาที่นี่ตอน 11 โมง วันนี้ผมนัดช่างถ่ายรูปมาถ่ายเมนูอาหารของร้าน บลา บลา
เรา : (นั่งฟัง)
M : แล้วคุณจะไปไหนต่อ ?
เรา : เอ่อ (ลืมคิดอะ จะมาหาแค่Mนั้นแหล่ะ) ฉัน ฉันจะไปเดินเล่นต่อ
M : อ่า ฮ่า
แล้ว M ก็นอนหลับตา เราเลยแอบถ่ายรูปเก็บไว้ แบบเนียนๆ นิดนึงโน้ะะะ
สักพัก Mลืมตาขึ้น แล้วก็จะมาคว้าโทรศัพท์เราไป อารมณ์เหมือนแบบเล่นไรนักหนาาาาา
เราก็แย่งกลับ ยิ้มหัวเราะ กันเล็กน้อย  ไม่นานเท่าไหร่ช่างที่M นัดไว้ก็มา M ก็ลุกเดินอ้อมไปข้างหลังเราแล้วก็เอามือสองข้างจับหัวเราเบาๆ ก่อนไปทำงาน

บอกเลยจุดนี้ หุบยิ้มไม่อยู่ มือก็กำสมุดโน้ตไว้ จะให้ยังไงดีว่ะ .. โอ้ย อยากจะบ้าตาย
ฉันคิดอะไรอยู่วะเนี่ย ในใจว้าวุ่นมาก ทั้งเบิกบาน ทั้งปั่นป่วน ทั้งตื่นเต้น ทั้งกลัว ทั้งป๊อด ทั้งสู้  
หลังจากที่M ไปทำงานกับช่างถ่ายภาพ ก็ทำงานวุ่นตลอด เวลาM ทำงานจะเป็นคนจริงจังมาก จะไม่สนใจไรเลย ซึ่งเราชอบบบ5555
เรารอโอกาส รอแล้วรออีก เดินไปเดินมา หน้าร้าน ประมาณ 2 ชั่วโมง
M ก็เหมือนจะว่างนิดนึง เราเลยเข้าไปคุยกับM

เรา : เฮ้ M เอ่อ ฉันต้องไปแล้วนะ
M : โอ้ คุณจะไปแล้วหรอ @#$%#%$^ ( เราไม่ได้จับใจความฟัง เพราะเราอายบวกกับMพูดขณะที่หันหลังไปเก็บจาน เช็ดแก้ว)
พอ M หันมา เราก็ยื่นสมุดโน้ตให้
เรา : นี่ สำหรับคุณ เป็นของขวัญจากฉัน
M ตอนแรกทำหน้างง แล้วก็ยิ้มกึ่งหัวเราะออกมา แล้วก็บอกว่า ขอบคุณ

เราก็รีบเดินออกมา ในใจสุขปนเฟลเล็กๆแบบว่า Mจะแอดมาไหมนะ แอดหรือไม่แอดนะ
คืนนั้นเรานอนรอทั้งคืน

(ขอต่อในคอมเม้นนะจ้ะ กลัวยาวไป)