คือตอนนี้เราเครียดมากเลยค่ะ ซึ่งมันอธิบายไม่ได้ว่าสาเหตุของความเครียดมาจากเรื่องไหน เพราะว่ามันสะสมหลายเรื่องมากค่ะ
ตัวเราเองก็อธิบายไม่ถูกว่าอาการที่เป็นอยู่มันเป็นเพราะอะไร
เอาเป็นว่าจะเล่าให้ฟังนะคะ คืออาการนี้เป็นมาหลายเดือนมากๆแล้ว คือจะเบื่อคนรอบข้าง เห็นอะไรก็น่าเบื่อไปหมด เหมือนชีวิตมันไม่มีอะไรเลย มันไม่น่าอยู่ บางทีก็นั่งเฉยๆก็ร้องไห้แบบไม่มีสาเหตุ ไม่อยากทำอะไร แล้วเวลาที่ออกไปเจอคนข้างนอกก็จะรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่ายังไงก็ไม่รู้ เหมือนชีวิตนี้ไม่มีสักคนที่เข้าใจหรือว่าอยู่ข้างๆเราได้เลยอ่ะค่ะ เคยไปปรึกษาแม่หลายครั้ง แต่ก็หาสาเหตุไม่ได้มันเป็นมา 6-7 เดือนแล้วค่ะ ท้อแท้กับชีวิตมากไม่อยากแม้กระทั่งเรียนหนังสือ ไม่อยากตื่นนอน ไม่อยากรับรุ้อะไรเลยค่ะ เราว่าเราอาการหนักนะเนี่ย เราอาจเป็นโรคซึมเศร้าก็ได้มั้ง
ซึ่งตอนนี้เราก็ไม่กล้าเอาเรื่องนี้ไปคุยกับใครหรอกค่ะ เราก็มีเพื่อนนะ แต่ว่าเราเคยคุยกับเพื่อนเรื่องนี้แต่ก็เพื่อนก็ไม่ช่วยอะไรเท่าไหร่เพราะว่ามันหาสาเหตุไม่ได้จริงๆอ่ะค่ะ ทุกวันนี้เวลาเราไปเรียนก็เหมือนต้องฝืนใจไป ต้องทำตัวร่าเริงเวลาอยู่กับเพื่อน พอกลับมาอยู่คนเดียวก็ร้องไห้บ้าง ซึมบ้าง หรือว่าต้องกินยาที่ทำให้ง่วงก็หลับไปเลยคือไม่อยากรับรู้อะไรนั่นแหละค่ะ TT เราเลยอยากรู้ว่าจะทำไงดี เราก็อยากได้คนที่อยู่ข้างๆบ้างหรือว่าปรึกษาปัญหาที่เป็นอยู่ได้บ้างคือว่าบางทีเป็นแบบนี้ก็รู้สึกอึดอัด ไม่รู้จะทนได้นานเท่าไหร่กับอาการแบบนี้ คือไปคุยกับใครเรื่องนี้ไม่ได้จริงๆค่ะ เราอยากมีคนที่คุยกะเราแล้วเราสบายใจ ใครพอจะรู้บ้างอาการแบบนี้นี่ควรรักษายังไง มาบอกเราเลยนะคะ เราเหนื่อยเหลือเกิน ไม่มีกำลังใจเลยค่ะทุกวันนี้
ช่วงนี้เราเครียดๆ อยากมีใครสักคนที่มาคุย มาให้กำลังใจ TT
ตัวเราเองก็อธิบายไม่ถูกว่าอาการที่เป็นอยู่มันเป็นเพราะอะไร
เอาเป็นว่าจะเล่าให้ฟังนะคะ คืออาการนี้เป็นมาหลายเดือนมากๆแล้ว คือจะเบื่อคนรอบข้าง เห็นอะไรก็น่าเบื่อไปหมด เหมือนชีวิตมันไม่มีอะไรเลย มันไม่น่าอยู่ บางทีก็นั่งเฉยๆก็ร้องไห้แบบไม่มีสาเหตุ ไม่อยากทำอะไร แล้วเวลาที่ออกไปเจอคนข้างนอกก็จะรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่ายังไงก็ไม่รู้ เหมือนชีวิตนี้ไม่มีสักคนที่เข้าใจหรือว่าอยู่ข้างๆเราได้เลยอ่ะค่ะ เคยไปปรึกษาแม่หลายครั้ง แต่ก็หาสาเหตุไม่ได้มันเป็นมา 6-7 เดือนแล้วค่ะ ท้อแท้กับชีวิตมากไม่อยากแม้กระทั่งเรียนหนังสือ ไม่อยากตื่นนอน ไม่อยากรับรุ้อะไรเลยค่ะ เราว่าเราอาการหนักนะเนี่ย เราอาจเป็นโรคซึมเศร้าก็ได้มั้ง
ซึ่งตอนนี้เราก็ไม่กล้าเอาเรื่องนี้ไปคุยกับใครหรอกค่ะ เราก็มีเพื่อนนะ แต่ว่าเราเคยคุยกับเพื่อนเรื่องนี้แต่ก็เพื่อนก็ไม่ช่วยอะไรเท่าไหร่เพราะว่ามันหาสาเหตุไม่ได้จริงๆอ่ะค่ะ ทุกวันนี้เวลาเราไปเรียนก็เหมือนต้องฝืนใจไป ต้องทำตัวร่าเริงเวลาอยู่กับเพื่อน พอกลับมาอยู่คนเดียวก็ร้องไห้บ้าง ซึมบ้าง หรือว่าต้องกินยาที่ทำให้ง่วงก็หลับไปเลยคือไม่อยากรับรู้อะไรนั่นแหละค่ะ TT เราเลยอยากรู้ว่าจะทำไงดี เราก็อยากได้คนที่อยู่ข้างๆบ้างหรือว่าปรึกษาปัญหาที่เป็นอยู่ได้บ้างคือว่าบางทีเป็นแบบนี้ก็รู้สึกอึดอัด ไม่รู้จะทนได้นานเท่าไหร่กับอาการแบบนี้ คือไปคุยกับใครเรื่องนี้ไม่ได้จริงๆค่ะ เราอยากมีคนที่คุยกะเราแล้วเราสบายใจ ใครพอจะรู้บ้างอาการแบบนี้นี่ควรรักษายังไง มาบอกเราเลยนะคะ เราเหนื่อยเหลือเกิน ไม่มีกำลังใจเลยค่ะทุกวันนี้