สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้ที่สองของเรา ซึ่งกระทู้แนกก็เกี่ยวข้องกับกระทู้นี้บางส่วนแหละค่ะ ขอแทนชื่อเขาว่า 'เอ' (นามสมมติ) นะคะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ คือเราคุยกับเอมาสักพักแล้วค่ะตอนแรกคุยๆไปแบบธรรมดาค่ะ ยังไม่รู้สึกอะไร สักพักเริ่มคุยกันทุกวันผ่านทางไลน์ค่ะเราก็เริ่มหงั่นไหวสักนิดแต่บอกก่อนนะคะว่าตอนนั้นเราแอบชอบรุ่นพี่คนนึงอยู่ค่ะเค้าอยู่บ้านใกล้ๆเราเลยและก็ไปโรงเรียนก็ขึ้นรถคันเดียวกันค่ะมันธรรมดาที่จะหวั่นไหว แต่มันเริ่มเปลี่ยนไปตอนที่เราคุยกับเอค่ะ เราสองคนคุยกันทุกวันแบบเพื่อนนะคะ ค่อนข้างคุยกีนแบบแรงพูดคำหยาบเยอะเลย พักหลังๆช่วงปิดเทอมค่ะ เค้าต้องไปเรียนกวดวิชาและต้องไปอยู่ที่นั่นเลยเราก็รู้นะว่าต้องคุยกันน้อยลงแต่เราเข้าใจค่ะว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลยไม่คิดอะไร ช่วงนั้นห่างกันค่ะแต่เราเฉยๆเพราะชอบมากและไว้ใจเขา และช่วงที่คุยกันน้อยลงนั้นรุ่นพี่ที่เราแอบชอบอยู่ๆเค้าก็ทักมาค่ะแบบประมาณม่อเราเลยแต่เราแบบคิดว่ามันนานแล่วอ่ะเพราะเรากำลังชอบคนใหม่ก็เลยไม่ได้คุยอะไรมากมายกับรุ่นพี่คนนั้น
เปิดเทอมค่ะ เราไม่กล้าคุยกับเค้าเลยคุยแต่ในแชทค่ะแต่ยไม่ได้บอกนะว่าชอบเค้าและเราให้เพื่อนเราไปแอบสืบมาค่ะสรุปว่าเอก็ชอบเราเหมือนกันแต่ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมบอกค่ะไอ้เราก็อายกลัวไม่กล้าบอก เอก็เหมือนกันค่ะ และเราเป็นคนแบบว่าเราค้อฃให้เค้าบิกเราเท่านั้นเพราะเอเป็นผู้ชายต้องทำสิ คิดอย่างนี้แหละค่ะ55555
วันนึงค่ะเราไม่สบายเดินแล้วหน้ามืดค่ะตอนนั้นช่วงเย็นๆแล้ว เราก็ไม้รู้ว่าจะทำไงเราเลยทักแชทเค้าไปค่ะกะว่าจะให้เค้าเอายามาให้เราสักหน่อยแต่เค้าไม่ยอมตอบเราค่ะ ตอนนั้นเราเฟลมากเราเลยต้องกลับบ้านมาทั้งๆที่ตัวเองแทบตาย พอเราถึงย้านปุ๊บอยู่ๆเค้าก็ตอบมาว่าเค้ากำลังตะกลับบ้านค่ะ
เอ :: กำลังกลับอ่ะ
เรา :: ไม่มีไรแล้ว
เอ :: มีไรป่าว
เรา :: ก็กูไม่สบายนึกว่าอยู่โรงเรียนจะให้เอายามาให้ (คำหยายขออภัย)
เอ :: เป็นไรอ่ะ กินยายัง
เรา :: ยังไม่ได้กินข้าวเลยเนี่ย (ในใจแอบกรี๊ดค่ะเพราะรู้สึกเค้าเป็นห่วงเรา)
เอ :: ทำไมไม่กินเล่า ไปกินเลย กินยาดิวยนะห้ามนอนดึก
เรา :: รู้แล้วว. ไปหาไรกินก่อนนะแปปนึง
-- ครึ่งชั่วโมงผ่านไป --
เรา :: เสร็จแล้ว. นอนยัง
เอ :: ยังเลย เพิ่งทำโจทย์คณิตเสร็จ
เรา :: บลาๆๆๆๆๆๆๆ (คุยกันไปเรื่อยๆค่ะจรไม่มีไรจะถามแล้ว)
เรา :: ง่วงแล้วอ่ะ นอนแล้วนะ
เอ :: ดีเลย หัดนอนเร็วบ้าง
เรา :: ที่ง่วงนี่กินยาไปนะเนี่ย ถ้าไม่กินอีกยาวอ่ะ
เอ :: ถ้าไม่กินนอนตีไรล่ะ
เรา :: ตีสองตีสาม
เอ :: โห่ๆๆ ดึกไป
เรา :: เคๆ นอนแล้วๆ ก็ไปนอนได้แล้ว
เอ :: กูรู้หรอก เดี๋ยวก็ไม่นอนอีก
เรา :: อะไร บ้า (ในใจแอบคิดว่ารู้ได้ฟ้ะ)
เอ :: รู้หรอกน่า ชอบเพ้อตอนดึกๆนะ
เรา :: เออๆ นอนได้แล้วบาย~
-- จบบทสนทนา --
เรายังไม่นอนค่ะ เราชอบแชร์คำคมโดนหรือไม่ก็ภาพอะไรในเฟสค่ะ และเค้าตั้งเราเป็นเพื่อนสนิทเลยจะรู้ว่าเราแชร์อะไรบ้าง เราก็แบบว่าได้ใจค่ะ แชร์แบบเต็มที่เลยเผื่อว่าเค้าตะทักเรามา มันได้ผลค่ัเค้าทักเรามาเลย
เอ :: ทำไมยังไม่นอน
เรา :: มันไม่ง่วงแล้วอ่ะ
เอ :: นอนได้แล้วดึกแล้วเนี่ย
เรา :: โอเครร นอนๆ.
เรา :: ที่จริงนอนอยู่นะเนี่ยแค่ยังไม่หลับตาไง 5555
เอ :: นอนเลย ไม่สบายแล้วยังซ่าอีก
เรา :: เคๆ นอนๆ
-- จบบทสนทนา --
** เดี๋ยวมาเล่าต่อนะคะ ตอนนี้ต้องขอตังไปกินข้าวก่อนค่ะ **
แอบชอบเพื่อนมาได้สักพักและเค้าก็ชอบเราเหมือนกัน ควรทำไงดี
เข้าเรื่องเลยนะคะ คือเราคุยกับเอมาสักพักแล้วค่ะตอนแรกคุยๆไปแบบธรรมดาค่ะ ยังไม่รู้สึกอะไร สักพักเริ่มคุยกันทุกวันผ่านทางไลน์ค่ะเราก็เริ่มหงั่นไหวสักนิดแต่บอกก่อนนะคะว่าตอนนั้นเราแอบชอบรุ่นพี่คนนึงอยู่ค่ะเค้าอยู่บ้านใกล้ๆเราเลยและก็ไปโรงเรียนก็ขึ้นรถคันเดียวกันค่ะมันธรรมดาที่จะหวั่นไหว แต่มันเริ่มเปลี่ยนไปตอนที่เราคุยกับเอค่ะ เราสองคนคุยกันทุกวันแบบเพื่อนนะคะ ค่อนข้างคุยกีนแบบแรงพูดคำหยาบเยอะเลย พักหลังๆช่วงปิดเทอมค่ะ เค้าต้องไปเรียนกวดวิชาและต้องไปอยู่ที่นั่นเลยเราก็รู้นะว่าต้องคุยกันน้อยลงแต่เราเข้าใจค่ะว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลยไม่คิดอะไร ช่วงนั้นห่างกันค่ะแต่เราเฉยๆเพราะชอบมากและไว้ใจเขา และช่วงที่คุยกันน้อยลงนั้นรุ่นพี่ที่เราแอบชอบอยู่ๆเค้าก็ทักมาค่ะแบบประมาณม่อเราเลยแต่เราแบบคิดว่ามันนานแล่วอ่ะเพราะเรากำลังชอบคนใหม่ก็เลยไม่ได้คุยอะไรมากมายกับรุ่นพี่คนนั้น
เปิดเทอมค่ะ เราไม่กล้าคุยกับเค้าเลยคุยแต่ในแชทค่ะแต่ยไม่ได้บอกนะว่าชอบเค้าและเราให้เพื่อนเราไปแอบสืบมาค่ะสรุปว่าเอก็ชอบเราเหมือนกันแต่ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมบอกค่ะไอ้เราก็อายกลัวไม่กล้าบอก เอก็เหมือนกันค่ะ และเราเป็นคนแบบว่าเราค้อฃให้เค้าบิกเราเท่านั้นเพราะเอเป็นผู้ชายต้องทำสิ คิดอย่างนี้แหละค่ะ55555
วันนึงค่ะเราไม่สบายเดินแล้วหน้ามืดค่ะตอนนั้นช่วงเย็นๆแล้ว เราก็ไม้รู้ว่าจะทำไงเราเลยทักแชทเค้าไปค่ะกะว่าจะให้เค้าเอายามาให้เราสักหน่อยแต่เค้าไม่ยอมตอบเราค่ะ ตอนนั้นเราเฟลมากเราเลยต้องกลับบ้านมาทั้งๆที่ตัวเองแทบตาย พอเราถึงย้านปุ๊บอยู่ๆเค้าก็ตอบมาว่าเค้ากำลังตะกลับบ้านค่ะ
เอ :: กำลังกลับอ่ะ
เรา :: ไม่มีไรแล้ว
เอ :: มีไรป่าว
เรา :: ก็กูไม่สบายนึกว่าอยู่โรงเรียนจะให้เอายามาให้ (คำหยายขออภัย)
เอ :: เป็นไรอ่ะ กินยายัง
เรา :: ยังไม่ได้กินข้าวเลยเนี่ย (ในใจแอบกรี๊ดค่ะเพราะรู้สึกเค้าเป็นห่วงเรา)
เอ :: ทำไมไม่กินเล่า ไปกินเลย กินยาดิวยนะห้ามนอนดึก
เรา :: รู้แล้วว. ไปหาไรกินก่อนนะแปปนึง
-- ครึ่งชั่วโมงผ่านไป --
เรา :: เสร็จแล้ว. นอนยัง
เอ :: ยังเลย เพิ่งทำโจทย์คณิตเสร็จ
เรา :: บลาๆๆๆๆๆๆๆ (คุยกันไปเรื่อยๆค่ะจรไม่มีไรจะถามแล้ว)
เรา :: ง่วงแล้วอ่ะ นอนแล้วนะ
เอ :: ดีเลย หัดนอนเร็วบ้าง
เรา :: ที่ง่วงนี่กินยาไปนะเนี่ย ถ้าไม่กินอีกยาวอ่ะ
เอ :: ถ้าไม่กินนอนตีไรล่ะ
เรา :: ตีสองตีสาม
เอ :: โห่ๆๆ ดึกไป
เรา :: เคๆ นอนแล้วๆ ก็ไปนอนได้แล้ว
เอ :: กูรู้หรอก เดี๋ยวก็ไม่นอนอีก
เรา :: อะไร บ้า (ในใจแอบคิดว่ารู้ได้ฟ้ะ)
เอ :: รู้หรอกน่า ชอบเพ้อตอนดึกๆนะ
เรา :: เออๆ นอนได้แล้วบาย~
-- จบบทสนทนา --
เรายังไม่นอนค่ะ เราชอบแชร์คำคมโดนหรือไม่ก็ภาพอะไรในเฟสค่ะ และเค้าตั้งเราเป็นเพื่อนสนิทเลยจะรู้ว่าเราแชร์อะไรบ้าง เราก็แบบว่าได้ใจค่ะ แชร์แบบเต็มที่เลยเผื่อว่าเค้าตะทักเรามา มันได้ผลค่ัเค้าทักเรามาเลย
เอ :: ทำไมยังไม่นอน
เรา :: มันไม่ง่วงแล้วอ่ะ
เอ :: นอนได้แล้วดึกแล้วเนี่ย
เรา :: โอเครร นอนๆ.
เรา :: ที่จริงนอนอยู่นะเนี่ยแค่ยังไม่หลับตาไง 5555
เอ :: นอนเลย ไม่สบายแล้วยังซ่าอีก
เรา :: เคๆ นอนๆ
-- จบบทสนทนา --
** เดี๋ยวมาเล่าต่อนะคะ ตอนนี้ต้องขอตังไปกินข้าวก่อนค่ะ **