ว่างงานมา 5 เดือนแล้วคะ
อยู่บ้านเฉยๆทุกวัน เกาะที่บ้านกินไปวันๆ
แฟนต้องเลี้ยงข้าวเย็นทุกวัน
รู้สึกแย่กับตัวเองมากค่ะ
เครียดมาก
แต่ก็ยอมรับค่ะว่าเลือกงาน
และกลัวการเริ่มต้นใหม่ค่ะ
เลยยิ่งทำให้หางานยากขนาดนี้
และด้วยเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเองเลยค่ะ
อ้วน หาเสื้อผ้าไปทำงานก็ลำบาก อยากได้ที่ๆมีชุดฟอร์มให้
ภาษาก็ไม่ได้ คอมโอเคหน่อย
แต่ก็กลายเป็นความสามารถพื้นฐานที่ใครๆก็ทำได่ไปแล้ว
ตั้งแต่เรียนจบมา เปลี่ยนงานมา 3 งานละคะ
1.ทำแบงค์สำนักงานใหญ่ (ได้ปีนึงคะ)
2.เป็น ผจก. ร้านเค้กในห้าง (เดือนเดียวคะ ไม่น่าเรียกทำงาน)
3.เป็นเซลขายรถค่ะ (ทำได้ปีกว่าค่ะ)
4.เป็นแม่ค้าขายของคะ
คิดว่าการเป็นแม่ค้าโอเคกับตัวเองสุดแล้วคะ
เลยตัดสินใจลาออกจากการขายรถมาเป็นแม่ค่าเต็มตัว
แต่เคราะห์ซ้ำ กรรมเยอะค่ะ ขายดีได้ไม่กี่เดือน
ตลาดต้องปิดค่ะ เนื่องจาก คสช. จัดระบบบ้านเมืองคะ
(** เราขายของตลาดเย็นถึงกลางคืนนะคะ)
พอตลาดปิด ไปขายที่อื่นก็ลำบาก เราตัวคนเดียว
แบกแค่ของขายขึ่นแท็กซี่ไปขายของกึโอเค
แต่ตลาดอื่นต้อง แบกตระแกรง โต็ะ ร่ม เก้าอี้ ไฟ ไปเองหมด
นั้นแหสะคือปัญหา ที่เราไม่ได้มีเงินมากพอจะซื้อ
และไม่สามารถขนไปขายได้
(** ของที่เราขายราคาถูกคะ ลงทุนน้อยคะ ขายจากลงทุนตอนแรกแค่ 3,500 บาทคะ
จนขายได้กำไร กึเอากำไรไปลงทุนเพิ่มคะ เพราะไม่มีเงินเก็บ หรือเงินลงทุนจากทางไหนคะ)
(** ตลาดกลางคืนที่เคยขาย กึมีโต็ะให้เช่า ร่มให้เช่า ไม่ต้องแบกอะไรไปเองเลยคะนอกจากของขาย)
เลยกลายเป็นคนว่างงานมา 5เดือนค่ะ ทุกครั้งที่นั่งหางานผ่านเนต จะเครียดมาก
ประสบการณ์ก็แทบไม่มี
ไม่รู้จะสมัครตำแหน่งอะไร
กล้าๆ กลัวๆ คิดมากไปหมดเลย
จนยิ้มไม่ออก หัวเราะไม่ออก ไม่มีความสุขเลย
ชุดทำงานที่เคยมีก็ขายหมดแล้วตอนตัดสินใจลาออก
ใครมีปัญหาคล้ายกัน มาระบายให้กันฟังได้นะคะ
หรือ ถ้าปัญหาของเรา หลายคนมาอ่าน ก็อยากให้ตัดสินใจอะไรดีๆก่อนคะ
จะลาออกก็ต้องมีเงินเก็บสักก้อนสำรองนะคะ
หรือจะทำคู่กับงานประจำก็น่าจะดีกว่าค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกคนนะคะ
ใครที่เหนื่อยกับงานก็ สู้ๆนะคะ มีงานทำดีกว่า ว่างงานอยู่บ้านเฉยๆคะ รับประกันได้ค่ะ
ว่างงานมา 5 เดือนแล้ว 😭😭 เครียดมาก
อยู่บ้านเฉยๆทุกวัน เกาะที่บ้านกินไปวันๆ
แฟนต้องเลี้ยงข้าวเย็นทุกวัน
รู้สึกแย่กับตัวเองมากค่ะ
เครียดมาก
แต่ก็ยอมรับค่ะว่าเลือกงาน
และกลัวการเริ่มต้นใหม่ค่ะ
เลยยิ่งทำให้หางานยากขนาดนี้
และด้วยเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเองเลยค่ะ
อ้วน หาเสื้อผ้าไปทำงานก็ลำบาก อยากได้ที่ๆมีชุดฟอร์มให้
ภาษาก็ไม่ได้ คอมโอเคหน่อย
แต่ก็กลายเป็นความสามารถพื้นฐานที่ใครๆก็ทำได่ไปแล้ว
ตั้งแต่เรียนจบมา เปลี่ยนงานมา 3 งานละคะ
1.ทำแบงค์สำนักงานใหญ่ (ได้ปีนึงคะ)
2.เป็น ผจก. ร้านเค้กในห้าง (เดือนเดียวคะ ไม่น่าเรียกทำงาน)
3.เป็นเซลขายรถค่ะ (ทำได้ปีกว่าค่ะ)
4.เป็นแม่ค้าขายของคะ
คิดว่าการเป็นแม่ค้าโอเคกับตัวเองสุดแล้วคะ
เลยตัดสินใจลาออกจากการขายรถมาเป็นแม่ค่าเต็มตัว
แต่เคราะห์ซ้ำ กรรมเยอะค่ะ ขายดีได้ไม่กี่เดือน
ตลาดต้องปิดค่ะ เนื่องจาก คสช. จัดระบบบ้านเมืองคะ
(** เราขายของตลาดเย็นถึงกลางคืนนะคะ)
พอตลาดปิด ไปขายที่อื่นก็ลำบาก เราตัวคนเดียว
แบกแค่ของขายขึ่นแท็กซี่ไปขายของกึโอเค
แต่ตลาดอื่นต้อง แบกตระแกรง โต็ะ ร่ม เก้าอี้ ไฟ ไปเองหมด
นั้นแหสะคือปัญหา ที่เราไม่ได้มีเงินมากพอจะซื้อ
และไม่สามารถขนไปขายได้
(** ของที่เราขายราคาถูกคะ ลงทุนน้อยคะ ขายจากลงทุนตอนแรกแค่ 3,500 บาทคะ
จนขายได้กำไร กึเอากำไรไปลงทุนเพิ่มคะ เพราะไม่มีเงินเก็บ หรือเงินลงทุนจากทางไหนคะ)
(** ตลาดกลางคืนที่เคยขาย กึมีโต็ะให้เช่า ร่มให้เช่า ไม่ต้องแบกอะไรไปเองเลยคะนอกจากของขาย)
เลยกลายเป็นคนว่างงานมา 5เดือนค่ะ ทุกครั้งที่นั่งหางานผ่านเนต จะเครียดมาก
ประสบการณ์ก็แทบไม่มี
ไม่รู้จะสมัครตำแหน่งอะไร
กล้าๆ กลัวๆ คิดมากไปหมดเลย
จนยิ้มไม่ออก หัวเราะไม่ออก ไม่มีความสุขเลย
ชุดทำงานที่เคยมีก็ขายหมดแล้วตอนตัดสินใจลาออก
ใครมีปัญหาคล้ายกัน มาระบายให้กันฟังได้นะคะ
หรือ ถ้าปัญหาของเรา หลายคนมาอ่าน ก็อยากให้ตัดสินใจอะไรดีๆก่อนคะ
จะลาออกก็ต้องมีเงินเก็บสักก้อนสำรองนะคะ
หรือจะทำคู่กับงานประจำก็น่าจะดีกว่าค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกคนนะคะ
ใครที่เหนื่อยกับงานก็ สู้ๆนะคะ มีงานทำดีกว่า ว่างงานอยู่บ้านเฉยๆคะ รับประกันได้ค่ะ