ี่แอบชอบเพื่อนสนิท ไม่บอกก็อึดอัด บอกไปก็กลัวจะไม่เหมือนเดิม ควรทำไงดี TT

คือเราแอบชอบเพื่อนตัวเองอ่ะ เป็นเพื่อนที่จบมาจากโรงเรียนเดียวกัน แล้วได้มาเรียนมหาลัยเดียวกัน เพิ่งจะมาเริ่มสนิทกันตอนเรียนมหาลัยนี่แหล่ะ เจอหน้ากันทุกวัน ไปกินข้าวด้วยกันทุกวัน  แต่ไม่ได้ไปกันสองคนนะไปกันเป็นกลุ่ม กลุ่มเพื่อนที่สนิทกันนั่นแหล่ะ ตอนนี้เราว่าเราสนิทกับเค้ามากขึ้นในระดับนึงแล้วแหล่ะ คุยไลน์กันแทบทุกวัน ทั้งที่อยู่หอเดียวกัน เจอหน้ากันทุกวัน มีอะไรเล่าให้กันฟังตลอด ชอบแหย่ ชอบแกล้งกันบ่อยๆ  ชอบคนนั้น จีบคนนี้ยังมาเล่าให้ฟัง แล้วก็โดนผู้หยิงคนนั้นปฏิเสธ (หลังจากนั้นเค้าก็ไม่ได้คุยกับใครอีกเลย) จนบางทีเพื่อนในกลุ่มก็แซวๆบ้าง เค้าก็ไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไรนะ (ก็เค้าไม่ได้คิดอะไรนี่เนอะ) แต่ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไร จนมาช่วงหลังๆเพื่อนคนอื่นไม่ค่อยว่างไปกินข้าวด้วย เรากับเค้าเลยต้องไปกินข้าวกันสองคนบ่อยขึ้น เพราะเรากับเค้าคุยกันค่อนข้างบ่อยก็เลยรู้ว่าอีกคนทำอะไรอยู่ที่ไหน เวลาเพื่อนคนอื่นถามเลยตอบได้ว่าอีกคนทำอะไร อยู่ไหน เพื่อนเลยแซวบ่อยมากขึ้น หลังๆนี่พอโดนแซวก็เขินๆนะ ใจหวิวๆ บอกไม่ถูก ตอนนี้เราว่าเรารู้สึกกับเค้ามากกว่าคำว่าเพื่อนแล้วแหล่ะ เราก็ไม่รู้เหมือนกัยว่าเราเผลอใจไปชอบเค้าตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่มารู้ตัวอีกทีเราก็คิดถึงแต่เค้า อยากคุยกับเค้า อยากอยู่ใกล้ๆเค้า พออยู่ใกล้ใจมันก็หวิวๆ ในขณะที่เรารู้สึกชอบเค้ามากขึ้นทุกวัน เรากลับรู้สึกว่าเค้าพยายามย้ำความสัมพันว่าเป็นเพื่อนกัน เราเลยพยายามถอยออกมา พยายามห้ามความรู้สึกตัวเอง แต่บางการกระทำของเค้ามันก็ทำให้เราคิดเข้าข้างตัวเองอยู่บ่อยๆ เช่น มีวันนึงอาจารย์นัดสอนเพิ่ม เราต้องเลิกเรียนดึก เราเลยไลน์ไปบอกเพื่อนว่าให้ไปกินข้าวก่อนเลย ไม่ต้องรอ ในขณะเรียนเราก็คุยไลน์กับเค้านะ แล้วอาจารย์ให้ทำแบบฝึกหัดเลยไม่ได้ตอบเค้าสักพัก เค้าก็โทรมาบอกว่าจะรอกินข้าวนะ อยากกินสเต๊ก เราเลยบอกไปว่าวันนี้เลิกสามทุ่มครึ่งไปกินก่อนเลยมันดึกเดี๋ยวหิว เค้าก็ยืนยันว่าไม่เป็นไร รอได้ โอ้โหหห พอได้ยินคำว่า ไม่เป็นไร รอได้ นี่หัวใจพองโตเลยค่า เรานี่อยากให้อาจารย์รีบปล่อยตอนนั้นเลย สรุปหลังเลิกเรียนก็ไปกินสเต๊กกัน แล้วอีกอย่างคือ เค้าบอกรหัสโทรศัพท์เรา โดยที่เรายังไม่ได้ถามเลย (บอกทำไม) ให้เราตอบไลน์ ตอบเฟสให้โดยไม่ปิดบัง (เค้าคงไม่ได้คิดอะไร) หลายๆเรื่องเค้าทำให้ความพยายามที่จะถอยออกมาสูญเปล่า เพราะการคิดเข้าข้างตัวเองอยู่เรื่อยแบบนี้
เหมือนเค้าขีดเส้นขึ้นมาขั้นระหว่างเรา แล้วบอกเราว่าเธอห้ามข้ามเส้นนี้มานะ แต่เค้ากลับเป็นคนข้ามมาเอง แล้วย้ำกับเราว่าเธออย่าข้ามมานะ
บางครั้งเราก็รู้สึกว่าตัวเองแสดงออกมากไป กลัวเค้าจะรู่ตัวแล้วเปลี่ยนไป ก็ต้องพยายามถอยออกมาอีกก้าว แล้วเราชอบไปเพ้อถึงเค้าในทวิตเตอร์ เค้าคงเห็นแหล่ะแต่คงไม่คิดว่าเป็นตัวเอง เพราะเค้าก็มาถามเรานะว่าเพ้ออะไร เพ้อถึงใคร เราก็ได้แต่แถๆไป บอกเพ้อไปเรื่อยไม่มีไรหรอก หลังจากที่เรารู้ตัวว่ากำลังคิดไม่ซื่อกับเพื่อนตัวเอง เราก็พยายามถอยออกมา พยายามห้ามใจตัวเองไม่ให้รู้สึกกับเค้า พยายามคุยกันให้น้อยลง เราเริ่มเพ้อบ่อยขึ้น เหมือนตอนนี้เค้าจะเดาออกแหล่ะว่าคนที่เราเพ้อถึงคือเค้า ตอนนี้เรารู้สึกเหมือนเค้าเปลี่ยนไปอ่ะ จากที่คุยกันทุกวัน พูดหวานๆ หยอดมุขเสี่ยวใส่กันโดยไม่เขินอาย ตอนนี้ไม่มีแล้ว คุยกันน้อยลง ไม่ค่อยทัก
คือเราก็ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้ ถ้าเลือกได้ก็ไม่ได้อยากรู้สึกแบบนี้ เราพยายามห้ามใจตัวเอง พยายามฝืนความรู้สึกตัวเองแล้ว แต่ไม่เคยทำได้เลย ปรึกษาเพื่อนหลายคนเพื่อนบอกให้สารภาพไปตรงๆเลย แต่เราคิดว่าเค้าค่อนข้างชัดเจนว่ายังไงก็แค่เพื่อน เราเลยไม่กล้าบอก เราไม่อยากเสียเพื่อยดีๆแบบเค้าไป ตอนนี้เราไม่รู้ว่าเราควรจัดการกับความรู้สึกของตัวเองยังไงแล้ว ไม่บอกก็อึดอัด บอกไปก็กลัวจะไม่เหมือนเดิม