สวัสดีครับ ก่อนหน้านี้ผมก็ได้อ่านแต่ปัญหาชีวิตของหลายๆคนในพันทิปแต่วันนี้ผมอยากลองมาพูดปัญหาชีวิตของผมบ้างยังไงก็ช่วยอ่านหน่อยนะครับ
เรื่องมีอยู่ว่าผมกับแฟนเก่า(ขอตั้งนามสมมุติว่าเอ) ผมกับเอก็ได้รู้จักกันทางในเฟสบุ๊คซึ้งเอเนี่ยเป็นคนที่เข้าหาผมก่อนจีบนั้นแหละครับ จีบผมมาได้สักระยะเอก็ได้ขอผมเป็นแฟนแต่ผมก็คิดว่าเอคงยังไม่ใช่เพราะตอนนั้นผมก็คุยหลายคนแต่รู้สึกที่จะสนิทกับเอมากกว่าแต่ไม่เข้าใจว่าทำไมเอมาขอผมเป็นแฟนหลายครั้งหลายคราวผมก็ยังไม่ตกลงที่จะเป็นแฟนกับเอสักที(อารมณ์ตอนนั้นคือเผื่อใจมั้งครับกลัวอะไรหลายๆอย่างด้วยอายุของเราต่างกันมากด้วยแต่ขอไม่พูดอายุนะครับ)แต่พอเราได้มานัดเจอกันวันแรกตั้งแต่คุยกันมาเกือบปีพึ่งจะได้เจอกับเอเป็นครั้งแรกผมก็ดีใจครับที่เราได้เจอกันสักที เอเขาเป็นคนอัธยาศัยดีครับเฟรนลี่ชอบเล่นอะไรมุ้งมิ้งซึ้งผมได้เห็นเอครั้งแรกก็ได้รู้เลยว่าคนนี้แหละสเป็คเลยเพราะคุยกันมาดูแต่ในรูปผมก็ไม่สามารถที่จะมองรูปร่างที่แท้จริงของเอ ออกสักเท่าไหร่แต่พอได้มาเจอตัวจริงผมกล้าพูดเลยว่าคนนี้แหละใช่ใช่จริงๆเราก็เลยไปเดทกันในคืนนั้นเอก็ได้ถามผมอีกครั้งว่า "เป็นแฟนกันมั้ย" วินาทีนั้นตัวผมลอยคือดีใจมากไม่เคยโดนคนขอเป็นแฟนกับปากแบบนี้หลังจากนั้นก็บอกเอไปว่าโอเคตกลง เอก็จับมือผมแล้วพูดว่าดีใจด้วยนะต่อจากนี้เราจะได้คบกันแบบจริงจังและเปิดเผยสักที(เขินมาก >///<)
เอก็ไปส่งผมอยู่บ้านแล้วก็บอกว่าเดี๋ยวโทรหานะ แรกๆก็ดีครับเราคุยกันเข้าใจกันในแทบจะทุกเรื่องแต่พอมาช่วงที่เดือดสุดๆ เราไม่ค่อยมีเวลาให้กันผมก็มีงานหลายอย่างติดเพื่อนมากกว่าแฟนทำให้ไม่ค่อยได้เจอกันเอเขาก็อยู่กับเพื่อนด้วยแต่เอก็ไม่เคยที่จะไม่โทรหาผมผมก็ได้อธิบายให้เอฟังไปหลายรอบเอก็เข้าใจแต่เขาคงจะอึดอัดมากมายครั้งสุดท้ายที่อธิบายไปต่างคนต่างเดือดก็เถียงกันเอเลยบอกว่าพอเงียบได้ล่ะ เขาก็วางสายไปผมก็นั่งสงบสติอารมณ์ไปสักพักมีแชทเด้งขึ้นมาคือข้อความของเอเขาบอกกับผมว่า "เลิกกันเถอะ" ผมก็น้ำตาไหลเลยครับทำอะไรไม่ถูกผมก็ขอโทษเขาไปหลายรอบแต่เอคงจะเบื่อคำขอโทษของผมแล้วล่ะเลยตัดปัญหาแบบนี้เอบอกว่าเขารักผมแต่เขาเหนื่อยแล้วเหนื่อยที่จะตามผมแล้ว ผมก็ชาไปหมดไม่รู้จะพูดยังไงก็ขอเงียบไปช่วงแรกก็ยอมรับไม่ได้หรอกนะครับเพราะถึงเลิกกันไปเอก็ยังโทรมาหาผมมาหาผมอยู่แต่ตอนนั้นคือเจ็บครับเขาบอกเลิกผมแล้วยังมาหามาโน้นนี้กับผมอยู่ผมก็งงไปหมดผมก็เลยคิดว่าถ้าเขารักเราจริงแล้วทำไมเอถึงบอกเลิกผมเข้าใจนะว่าเหนื่อยแต่ผมก็หาคำตอบในใจเอไม่ได้เลยจนผมก็ออกห่างมาได้หลายเดือนช่วงออกห่างมาแรกเอเขาก็ทักก็ตามมาอยู่แต่ผมก็เย็นชาใส่เขาไปด้วยเหตุผลหลายๆอย่างของผมและเอก็ได้เลิกตามผม
พอ4 5 เดือนผ่านมาเอได้ทักผมมาเหมือนประมาณว่าจะขอคืนดีเขาบอกมาว่าเขาแค่ลองใจผมว่าถ้าเอบอกเลิกแล้วผมจะทำยังไง(ลองใจแรงไปนะ)แต่ผมก็คิดว่าพอแล้วล่ะไม่เอาแล้วผมไม่รู้คำตอบในตัวเขาว่าต้องการอะไรจากผมอีกเพราะตอนคบกันผมก็ไม่ได้สนใจเขาเลยแต่รักนะครับแต่เนื่องในหลายเหตุผลแล้วเอก็หายไป จนมาถึงทุกวันนี้ผมได้กลับไปนั่งอ่านข้อความที่เราคุยกันแรกๆคือเข้าใจว่าทำไมเอถึงตามเราถึงตื้อเราจนกว่าเราจะเป็นแฟนและรู้แล้วว่าที่เอบอกเลิกผมไปเพราะว่านิสัยของผมผมติดเพื่อนผมคุยกับใครหลายๆคนแต่ก็บอกว่ามีแฟนแล้วนะ ซึ้งในตัวเอพยายามที่จะทำให้ผมมีเขาคนเดียวแต่ด้วยความที่ผมยังเด็กยังคิดว่าเรื่องรักไม่ตายก็หาใหม่ได้ผมจึงสนุกอยู่กับการเล่นแต่มาตอนนี้ผมอยากให้เขากลับมาไม่รู้ว่าจะมีวิธีไหนทางไหนให้เอกลับมาหาผมผมได้อันเฟรนเขาไปแต่ก็เข้าไปส่องอยู่ทุกวันดูความเคลื่อนไหวแต่ผมก็ไม่กล้าที่จะแอดเขากลับไปคืนผมไม่รู้ว่าเอยังจะมีความรู้สึกดีให้ผมอยู่รึเปล่าเอจะคุยกับใครอยู่รึเปล่าผมไม่กล้าแต่เขาทำให้ผมรู้แล้วว่าเอรักผมมากและผมก็รักเอมากๆ แต่ก็ไม่รู้ว่าตอนนี้เอรู้สึกยังไงกับผมเขาคงจะหมดใจกับผมไปแล้วแต่ผมอยากให้เอกลับมาครับไม่รู้จะทำยังไงเพื่อนก็บอกให้ทำตามใจตัวเองแต่ก็ไม่กล้าทำครับมันติดอยู่แค่คำว่าไม่กล้าคำเดียว ท้อครับเคยคิดถอยแล้วแต่ก็ถอยไม่ได้ผมอยากกลับไปทำหน้าที่ของแฟนที่ดีกับเขาไม่ก็ขอให้ผมเข้าไปดูแลเขาแบบพี่น้องก็ได้แต่ขอให้ได้ดูแลเขาจนกว่าผมจะรู้สึกว่าผมทำหน้าที่ของแฟนที่ดีแล้วนะ T^T
* ขอบคุณทุกคนที่มาอ่านกันนะครับเพราะผมไม่รู้จะไประบายและพูดกับใครที่ไหนแล้ว ใครพอมีวิธีช่วยก็คอมเม้นมาหน่อยนะครับ
อยากให้แฟนกลับมาครับ (ชช)
เรื่องมีอยู่ว่าผมกับแฟนเก่า(ขอตั้งนามสมมุติว่าเอ) ผมกับเอก็ได้รู้จักกันทางในเฟสบุ๊คซึ้งเอเนี่ยเป็นคนที่เข้าหาผมก่อนจีบนั้นแหละครับ จีบผมมาได้สักระยะเอก็ได้ขอผมเป็นแฟนแต่ผมก็คิดว่าเอคงยังไม่ใช่เพราะตอนนั้นผมก็คุยหลายคนแต่รู้สึกที่จะสนิทกับเอมากกว่าแต่ไม่เข้าใจว่าทำไมเอมาขอผมเป็นแฟนหลายครั้งหลายคราวผมก็ยังไม่ตกลงที่จะเป็นแฟนกับเอสักที(อารมณ์ตอนนั้นคือเผื่อใจมั้งครับกลัวอะไรหลายๆอย่างด้วยอายุของเราต่างกันมากด้วยแต่ขอไม่พูดอายุนะครับ)แต่พอเราได้มานัดเจอกันวันแรกตั้งแต่คุยกันมาเกือบปีพึ่งจะได้เจอกับเอเป็นครั้งแรกผมก็ดีใจครับที่เราได้เจอกันสักที เอเขาเป็นคนอัธยาศัยดีครับเฟรนลี่ชอบเล่นอะไรมุ้งมิ้งซึ้งผมได้เห็นเอครั้งแรกก็ได้รู้เลยว่าคนนี้แหละสเป็คเลยเพราะคุยกันมาดูแต่ในรูปผมก็ไม่สามารถที่จะมองรูปร่างที่แท้จริงของเอ ออกสักเท่าไหร่แต่พอได้มาเจอตัวจริงผมกล้าพูดเลยว่าคนนี้แหละใช่ใช่จริงๆเราก็เลยไปเดทกันในคืนนั้นเอก็ได้ถามผมอีกครั้งว่า "เป็นแฟนกันมั้ย" วินาทีนั้นตัวผมลอยคือดีใจมากไม่เคยโดนคนขอเป็นแฟนกับปากแบบนี้หลังจากนั้นก็บอกเอไปว่าโอเคตกลง เอก็จับมือผมแล้วพูดว่าดีใจด้วยนะต่อจากนี้เราจะได้คบกันแบบจริงจังและเปิดเผยสักที(เขินมาก >///<)
เอก็ไปส่งผมอยู่บ้านแล้วก็บอกว่าเดี๋ยวโทรหานะ แรกๆก็ดีครับเราคุยกันเข้าใจกันในแทบจะทุกเรื่องแต่พอมาช่วงที่เดือดสุดๆ เราไม่ค่อยมีเวลาให้กันผมก็มีงานหลายอย่างติดเพื่อนมากกว่าแฟนทำให้ไม่ค่อยได้เจอกันเอเขาก็อยู่กับเพื่อนด้วยแต่เอก็ไม่เคยที่จะไม่โทรหาผมผมก็ได้อธิบายให้เอฟังไปหลายรอบเอก็เข้าใจแต่เขาคงจะอึดอัดมากมายครั้งสุดท้ายที่อธิบายไปต่างคนต่างเดือดก็เถียงกันเอเลยบอกว่าพอเงียบได้ล่ะ เขาก็วางสายไปผมก็นั่งสงบสติอารมณ์ไปสักพักมีแชทเด้งขึ้นมาคือข้อความของเอเขาบอกกับผมว่า "เลิกกันเถอะ" ผมก็น้ำตาไหลเลยครับทำอะไรไม่ถูกผมก็ขอโทษเขาไปหลายรอบแต่เอคงจะเบื่อคำขอโทษของผมแล้วล่ะเลยตัดปัญหาแบบนี้เอบอกว่าเขารักผมแต่เขาเหนื่อยแล้วเหนื่อยที่จะตามผมแล้ว ผมก็ชาไปหมดไม่รู้จะพูดยังไงก็ขอเงียบไปช่วงแรกก็ยอมรับไม่ได้หรอกนะครับเพราะถึงเลิกกันไปเอก็ยังโทรมาหาผมมาหาผมอยู่แต่ตอนนั้นคือเจ็บครับเขาบอกเลิกผมแล้วยังมาหามาโน้นนี้กับผมอยู่ผมก็งงไปหมดผมก็เลยคิดว่าถ้าเขารักเราจริงแล้วทำไมเอถึงบอกเลิกผมเข้าใจนะว่าเหนื่อยแต่ผมก็หาคำตอบในใจเอไม่ได้เลยจนผมก็ออกห่างมาได้หลายเดือนช่วงออกห่างมาแรกเอเขาก็ทักก็ตามมาอยู่แต่ผมก็เย็นชาใส่เขาไปด้วยเหตุผลหลายๆอย่างของผมและเอก็ได้เลิกตามผม
พอ4 5 เดือนผ่านมาเอได้ทักผมมาเหมือนประมาณว่าจะขอคืนดีเขาบอกมาว่าเขาแค่ลองใจผมว่าถ้าเอบอกเลิกแล้วผมจะทำยังไง(ลองใจแรงไปนะ)แต่ผมก็คิดว่าพอแล้วล่ะไม่เอาแล้วผมไม่รู้คำตอบในตัวเขาว่าต้องการอะไรจากผมอีกเพราะตอนคบกันผมก็ไม่ได้สนใจเขาเลยแต่รักนะครับแต่เนื่องในหลายเหตุผลแล้วเอก็หายไป จนมาถึงทุกวันนี้ผมได้กลับไปนั่งอ่านข้อความที่เราคุยกันแรกๆคือเข้าใจว่าทำไมเอถึงตามเราถึงตื้อเราจนกว่าเราจะเป็นแฟนและรู้แล้วว่าที่เอบอกเลิกผมไปเพราะว่านิสัยของผมผมติดเพื่อนผมคุยกับใครหลายๆคนแต่ก็บอกว่ามีแฟนแล้วนะ ซึ้งในตัวเอพยายามที่จะทำให้ผมมีเขาคนเดียวแต่ด้วยความที่ผมยังเด็กยังคิดว่าเรื่องรักไม่ตายก็หาใหม่ได้ผมจึงสนุกอยู่กับการเล่นแต่มาตอนนี้ผมอยากให้เขากลับมาไม่รู้ว่าจะมีวิธีไหนทางไหนให้เอกลับมาหาผมผมได้อันเฟรนเขาไปแต่ก็เข้าไปส่องอยู่ทุกวันดูความเคลื่อนไหวแต่ผมก็ไม่กล้าที่จะแอดเขากลับไปคืนผมไม่รู้ว่าเอยังจะมีความรู้สึกดีให้ผมอยู่รึเปล่าเอจะคุยกับใครอยู่รึเปล่าผมไม่กล้าแต่เขาทำให้ผมรู้แล้วว่าเอรักผมมากและผมก็รักเอมากๆ แต่ก็ไม่รู้ว่าตอนนี้เอรู้สึกยังไงกับผมเขาคงจะหมดใจกับผมไปแล้วแต่ผมอยากให้เอกลับมาครับไม่รู้จะทำยังไงเพื่อนก็บอกให้ทำตามใจตัวเองแต่ก็ไม่กล้าทำครับมันติดอยู่แค่คำว่าไม่กล้าคำเดียว ท้อครับเคยคิดถอยแล้วแต่ก็ถอยไม่ได้ผมอยากกลับไปทำหน้าที่ของแฟนที่ดีกับเขาไม่ก็ขอให้ผมเข้าไปดูแลเขาแบบพี่น้องก็ได้แต่ขอให้ได้ดูแลเขาจนกว่าผมจะรู้สึกว่าผมทำหน้าที่ของแฟนที่ดีแล้วนะ T^T
* ขอบคุณทุกคนที่มาอ่านกันนะครับเพราะผมไม่รู้จะไประบายและพูดกับใครที่ไหนแล้ว ใครพอมีวิธีช่วยก็คอมเม้นมาหน่อยนะครับ