++รังกระต่าย [B.A.P] ยึดครองพื้นที่ #402 "ถึงแม้ฉันไม่เข้าใจว่าอะไรเกิดขึ้นจริงๆ จะก็อยู่ข้างๆเธอไปจนกว่าเธอจะบอกว่าไหว"

กระทู้สนทนา

ไม่รู้เลยใช่ไหม? ตรงนี้นั้นยังมีใครอีก(หลาย)คน เค้าห่วงใย อยากเห็นเธอยิ้มได้สักที
ก็ไม่รู้ทำอย่างไร ปล่อยเธอไว้คนเดียวคงไม่ดี สงสัยว่าอะไรทำเธอกังวลจนเป็นอย่างนี้

วันที่เศร้าเศร้าซึมซึมในหัวใจ
วันที่รอยยิ้มเธอนั้นได้หายไป
วันที่อะไรก็ดูเหมือนว่ามันกำลังจะไม่ไหว

เธอยังมีฉันเมื่อไรก็ตาม ที่เธอนั้นไม่มีใคร
เธอยังมีฉันไม่ว่าเมื่อไร ถึงใครเขาไม่สน
ไม่ต้องหงอยและไม่ต้องเหงา ก็ยังมีฉันทั้งคน ยังไงฉันก็อยู่ข้างเธอ

อย่างน้อย แค่ตอนนี้ จะรับฟังเรื่องราวเธอทุกอย่าง
อย่างตั้งใจ ก็คงทำได้เพียงเท่านี้
เพราะว่าไม่รู้ มันแค่ไหน บาดแผลที่จิตใจเธอนั้นมี
และมันคงไม่จริง ถ้าให้พูดไปที ว่าฉันเข้าใจ

และจะมีฉันเมื่อไรก็ตาม ที่เธอนั้นมีน้ำตา
จะอยู่ข้างๆ เธอไปจนกว่า เธอจะบอกว่าไหว
จะเป็นเพื่อนร่วมสุขและทุกข์ จะเดินเคียงข้างกันไป ยังไงฉันก็อยู่ข้างเธอ

ถ้าเธอยังไม่รู้ก็อยากให้รู้อีกครั้ง ว่ายังมีคนๆนี้อยากให้เธอยิ้ม ไม่ต้องกลัวนะ ไม่ต้องกังวลนะ
ถึงแม้ฉันไม่เข้าใจว่าอะไรเกิดขึ้นจริงๆ ฉันคนนี้ก็ยังเป็นเหมือนเดิมเสมอ คือจะยืนอยู่ข้างๆร่วมทางไปพร้อมกับเธอ
เศร้าให้เต็มที่ ร้องไห้ให้เต็มที่ เพียงเธอหันมาตรงนี้เธอจะพบว่าฉันยืนอยู่ตรงนี้ทุกๆครั้งไป