เริ่มเลยละกันน่ะค่ะ เรื่องมีอยู่ว่าเรากับแฟนคบกันมาก็หลายปีมากแล้ว เรากับแฟนเจอกันช่วงที่เราเรียนอยู่ม.6แต่ตอนนี้จบมหาลัยแล้วค่ะ เราคิดนานมากที่จะมาลงกระทู้ให้ทุกคนได้อ่าน เราแค่อยากรู้ว่าควรที่จะคบต่อไปมั้ยแค่นั้น แฟนเราเป็นคนที่ประหยัดค่ะไม่ค่อยซื้ออะไรที่จุ๊กจิ๊กนอกจากอยากได้จริงๆค่ะ เค้ามีพี่สาวคนเดียวเพราะเค้าเป็นน้องค่ะ เค้ามีกันอยู่2คน แฟนเราเค้าเป็นคนที่กลัวพี่มากค่ะ ทำอะไรต้องรอคำสั่งจากพี่เสมอก็เข้าใจน่ะค่ะว่าเค้ามีกันอยู่แค่พี่น้อง แต่ว่าแฟนเรานั้นอายุก็24แล้วน่ะน่าจะทำอะไรโดยกาีตัดสินใจเองได้แล้ว ส่วนมากน่ะค่ะพี่เค้าจะบงการชีวิตซะมากกว่าตลอดเวลาที่คบกันมา5ปีกว่านี้ช่วงเทศกาลน้อยครั้งค่ะที่เราจะได้อยู่ด้วยกันเพราะว่าพี่สาวเค้าก็จะบอกว่าให้กลับบ้าน ไปอยู่กับพ่อแม่ตลอดเราก็แอบน้อยใจค่ะแต่ทำอะไรไม่ได้ ช่วงที่เค้าเรียนเราไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหนค่ะ เพราะแฟนเราเค้าจะบอกว่าไม่มีตังฉะนั้นการจะไปไหนแต่ละทียากค่ะบอกเลย ต้องรอเก็บเงินค่ะถึงจะได้ไป เราก็เข้าใจว่าเรียนน่ะ แต่ณ . ตอนนี้แฟนมาทำงานกับที่บ้านเราค่ะเพราะเค้ายังไม่ได้เกณฑ์ทหารเลยยังทำงานตรงกับสายงานที่จบไม่ได้ก็เลยมาช่วยงานที่บ้านเราค่ะ เค้าได้เงินเดือนแค่1หมื่นแต่เค้าต้องส่งให้แม่เค้าถึง3000 นี้ยังไม่ได้ทำงานประจำน่ะค่ะแค่รับจ้างเราไม่ได้ว่าอะไรหรอกค่ะเพราะเป็นลูกก็ต้องให้แม่เป็นธรรมดา แต่หลังๆแฟนเราก็อยากได้ทองค่ะ แต่ก็ต้องส่งให้แม่ทุกเดือน เราเลยถามว่าต้องให้ทุกเดือนหรอแฟนเราบอกว่าอืม เราก็ไม่รู้จะพูดยังงัย เราก็ได้แต่คิดว่าถ้าทำงานได้จริงๆจังๆสงสัยคงต้องให้แมามากกว่านี้ เท่าที่รู้มาน่ะค่ะพี่สาวเค้าบอกให้ส่งให้แม่ทุกเดือนค่ะ อารมณ์ประมาณบังคับค่ะ แฟนเราก็ดีกับเราน่ะค่ะ แต่เรื่องเงินนั้นส่วนมากเค้าจะไม่ค่อยเสนอหรอกค่ะ เวลาไปไหนกับที่บ้านเราแม่เราก็จะเป็นคนออกค่ะ เงินเดือนที่ได้จากแม่เราก็เหลือเต็มๆน่ะค่ะ เค้าเลยส่งให้แม่ค่ะ เข้าใจในจุดนี้แต่เวลาที่ตัวเองอยากได้อะไรก็ต้องรอเดือนถัดไปแล้วค่อยซื้อค่ะ เรานัดกันว่าจะไปเที่ยวก่อนแฟนเรียนจบสรุปไม่ได้ไปค่ะ เพราะแฟนติดทำโปรเจ็ค การจะไปไหนแต่ละที่บอกเลยค่ะ นัดทีไรเป็นอันล่มตลอด ที่น้อยใจสุดๆน่ะค่ะสงการที่ผ่านมาเราขอให้เค้าอยู่ด้วยอยากไปเที่ยวด้วยกันเค้าบอกว่าพี่บอกให้กลับบ้านเราก็ได้แค่น้อยใจค่ะ ก็ทะเลาะกันมาตลอดเรื่องที่ไม่ค่อยไปไหนช่วงเทศกาลค่ะ แล้วมากกว่านั้นเค้ากลัวเราจะเลิกเค้าเลยบอกว่าปีใหม่ปีนี้เด๋วไปกับที่บ้านเราบ้างเพราะทุกปีเค้าไม่เคยมากับที่บ้านเราเลย เค้าเลยขอพี่สาวเค้าได้ประโยคกลับมาว่า"โตๆกันแล้วรู้จักคิดไม่คิดจะกลับบ้านไปหาพ่อกับแม่บ้างเลยหรือไง อยู่บ้านเค้าตลอดๆๆ"ทั้งๆที่แฟนเราก็บอกแล้วน่ะว่าจะกลับบ้านไปก่อนแล้วค่อยกลับลงมาใกล้ๆปีใหม่เพื่อจะไปทำบุญต่างจังหวัดกับเรา อารมณ์แบบพี่สาวเค้าอยากให้น้องเค้ากลับไปอยู่บ้านช่วงปีใหม่ด้วยอะค่ะ ไม่อยากให้มากับเรา พี่แฟนเลยมีข้อเสนอว่าไปได้น่ะแต่ต้องให้ทางบ้านเราแวะมาส่งน้องเค้าที่บ้านที่ต่างจังหวัดเพราะจะออกรถจะให้แฟนเราขับรถมากรุงเทพ มันสมควรมั้ยเนี้ยเข้าใจน่ะว่าห่างไม่กี่จังหวัดแต่ก็ใช้เวลาจากที่เราจะไปทำบุญกับบ้านแฟนก็3-4ชั่วโมงเราเลยทะเลาะกันอีกค่ะ จากนั้นเราเลยบอกว่าปัญหาเยอะเทอก็กลับบ้านไปเถอะอย่าไปกับเราเลย เพราะพี่เค้าขับรถไม่แข็งค่ะแต่เค้าจะถอยรถใหม่เพื่อเอาลงมาใช้ไปทำงานเลยต้องอาศัยน้องเค้าค่ะ เราก็ไม่รู้จะพูดยังงัย ได้แค่น้อยใจ ทั้งๆที่นัดกันแล้ว ที่ผ่านๆมาเข้าใจน่ะค่ะว่าความรักมันต้องมีอุปสรรค แต่เราคิดว่ามันมากไป เพราะก่อนหน้านี้เมื่อประมาณต้นปีเราได้มีโอกาสไปเที่ยวกับพี่เค้า2คนค่ะจะไปซื้อของ เราเลยนั่งรถเมย์ไปพี่สาวเค้าพูดกับเราว่าถ้าแฟนเราเรียนจบเค้าจะจัดการเรื่องเงินให้เอง ว่าควรใช้เท่าไหร่ ฝากเท่าไหร่ ให้พ่อแม่เท่าไหร่ แล้วจัดสรรการทำประกัน พี่เค้าพูดมาเราถึงกับอึ้งเลยค่ะ ไปไม่ถูก เราก็คิดมานับตั้งแต่นั้น แล้วเราเลยขอเลิกแฟนค่ะ แฟนจึงบอกว่าขอเหตุผลเราจึงเล่าที่พี่เค้าพูด แฟนเราบอกว่าไม่มีใครมาบงการชีวิตได้หรอกแล้วเค้าก็เปลี่ยนเรื่องค่ะ ทุกวันนี้เค้าคิดน่ะว่าถ้าแต่งงานกันไปเราคงไม่มีความสุขหรอกเพราะพี่เค้าก็ต้องบงการชีวิตเค้าแน่นอน ลืมบอกว่าตอนนี้พี่เค้ายังไม่ได้แต่งงานน่ะอายุก็30ต้นๆละเพราะเค้าคุยกับคนต่างชาติอยู่ เราเคยเห็นเค้าคุย lineกับแฟนเราว่าถ้าในอนาคตพี่เค้าไม่ได้แต่งงานแฟนเราจะเลี้ยงเค้ามั้ย แฟนเราก็ตอบไปว่าอืมมม เราเลยคิดว่าเราจะเลิกแล้วจริวๆ
อยากรู้ว่าควรอยู่หรือคบต่อไปมั้ย 😥