ทั้งหมดเกิดขึ้นวันที่ 23 ตุลาคม ที่ผ่านมา จขกท. ได้ไปกทม. เป็นแบบไปเช้ากลับดึก โดยให้เพื่อนเป็นไกด์นำเที่ยว (จขกท.เรียนอยู่ต่างจังหวัด แต่เพื่อนอยู่ที่กทม. พอดี) พอถึงปุบก็ไปงานหมกรรมหนังสือทันที (เจอพี่เบนซ์ ธนชาติและลุงเนลสันแบบใกล้ชิดด้วย) เสร็จจากเดินงานหนังสือประมาณบ่ายสามนิดๆ เลยหาอะไรกินจนเกือบสี่โมงแล้วก็ไปวัดพระแก้วต่อ หลังจากนั้นก็ขอให้เพื่อนพาไปอีกทีคือสะพานพระรามแปด และเหตุการณ์นั้นก็เกิดขึ้นที่นั่น
ตอนนั้นเป็นช่วงห้าโมงเย็น พระอาทิตย์กำลังจะตก (เราอยู่ใต้สะพานทางฝั่งพระนคร) เดินดูบริเวณใต้สะพานก่อนแล้วก็ค่อยเดินขึ้นไปบนสะพาน แต่ก็อยู่ได้แปบเดียว เพราะทหารและตำรวจขอให้ลงจากตรงนั้น เรากะเพื่อนก็เลยลงมาที่เดิม ถ่ายรูปเฮฮากันไปเรื่อยเปื่อย สักครู่ก็มีกลุ่มวัยรุ่นทั้งชายหญิงเกือบๆ 10 คน (กลุ่มนักศึกษานะ) มาหาวิวถ่ายรูปตรงที่เรากะเพื่อนอยู่พอดี แต่เพื่อนเราสะกิดให้ดูใครคนนึงในกลุ่ม เราก็หันไปมอง ... โอ้ว พระเจ้า พอได้เห็นหน้าเท่านั้นแหละ มือไม้มันสั่นไปหมด (ตอนพิมพ์นี่ก็ยังสั่น แต่ไม่หันสี่นะ อิอิ) ... เป็นน้องผู้ชาย (อายุเค้าอ่อนกว่าเราชัวร์ คอนเฟิร์ม -_- ) ตัวสูง หุ่นดี หล่อ เท่ สมาร์ท คือโอเคมากๆ มายืนดูวิวและถ่ายรูปกับเพื่อนๆ ของเขา ไอ้เรากะเพื่อนก็มองตากันและก็ส่งซิกกันไปมาอย่างตื่นเต้น (บ้าผู้ชายเนาะ ฮาๆๆ) แต่ยอมรับว่าน้องเค้าดูดีมากจริงๆ เราจึงตีเนียน แอ๊บว่าจะถ่ายรูปให้เพื่อน แต่อันที่จริงจะซูมถ่ายน้องคนนั้น แต่น้องไม่หันมา ระหว่างนั้นเพื่อนๆ ของน้องก็เฮฮากันไป เรากะเพื่อนก็ยิ้มไปด้วย (คือมันตลกจริงๆ นะ เอิ้กๆ) จนกระทั่งเพื่อนๆ ของน้องเริ่มทยอยกันขึ้นไปบนสะพาน แต่น้องมัวมองอะไรไม่รู้ เลยไปช้ากว่าเพื่อน เราก็ตัดสินใจกระซิบบอกเพื่อนเราว่า เราอยากถ่ายรูปกับน้องคนนี้ ... ณ ช่วงเวลานั้นเอง น้องหันมา และกำลังจะเดินไปสมทบกับเพื่อน แต่... แต่... น้องหันมาส่งยิ้มให้ (อันนี้มโนว่าส่งยิ้มมาหาเราด้วย ไม่ได้ส่งแค่เพื่อนเราคนเดียว) โอ้ย จะแดดิ้นกลิ้งเกลือกซะตรงนั้น พอตั้งตัวได้ เพื่อนก็พยายามจะเรียกและโบกมือให้ แต่น้องเค้าไม่ได้ยิน เรากะเพื่อนก็คิดว่าอดแล้วล่ะ
หากแต่ว่า ... เรางอแงกะเพื่อนว่าเอาไงดี เพราะใจนึงก็จะได้เวลากลับแล้ว อีกใจก็อยากขอถ่ายรูป อิดๆ ออดๆ อยู่สิบนาที เพื่อนเลยบอกว่า ไปเร็ว ไหนก็ไหนๆ แล้ว จะกลับอยู่แล้ว มัวรออะไร เท่านั้นแหละ เรามีแรงฮึดเลย (แต่ก่อนจะขึ้นเดากันว่า น้องเค้ากะเพื่อนขึ้นทางด้านซ้ายหรือขวา เรากะเพื่อนเลือกขวา ปรากฏว่า น้องเค้ากะเพื่อนอยู่อีกฝั่งซ้ายของสะพาน) พอขึ้นไปคราวนี้เหมือนอะไรหลายๆ อย่างเป็นใจ น้องเค้าเดินเล่นอยู่คนเดียว กำลังจะเดินข้ามไปทางฝั่งธน เรากะเพื่อนรีบซอยเท้าทันที (ถ้าน้องยังอยู่กะกลุ่มเพื่อน เราจิเขินมากอ่ะ >.< ) พอไปถึงอีกฝั่ง เพื่อนก็ถามว่าน้องไปไหนแล้ว (คือน้องเดินไวใช้ได้เลย ฮาๆๆ) เราซอยเท้าเร็วกว่าเพื่อนจึงเห็นว่าน้องลงไปซื้อของกินด้านล่าง ซึ่งมีเพื่อนน้องอยู่ด้วยอีก 2 คน เรากะเพื่อนก็เดินเนียนๆ ลงไปหา ถ่วงเวลานิดหน่อยเพื่อให้น้องอยู่คนเดียวอีกรอบ (แผนเยอะเนาะ >.< )
แล้วโชคอันน้อยนิดก็เข้าข้าง น้องอยู่คนเดียว เพื่อนเราเลยเข้าไปถามน้องทันที (เราเขินสุดพลังเลยไม่กล้าถามเอง นางเป็นแม่พระมากๆ กราบ _/\_ ) คิดว่าน้องคงงง แต่น้องก็บอกมาว่า “ได้ครับ ตรงไหนดีครับ” (โอย เสียงน้องหล่อมากเลย) เราก็เลยยื่นมือถือให้เพื่อน น้องเค้าก็คงจะงง อ้าว คนไหนจะถ่ายรูปด้วยเนี่ย แต่เรากะเพื่อนก็ได้ถ่ายรูปคู่กะน้องเค้า โอ๊ย ฟินเฟอร์ (ได้คนละ 2 รูป) ตอนที่เราถ่ายให้เพื่อนเรา บอกเลยว่า มือ สั่น มาก กลัวน้องจะเห็นว่าเรามือสั่นอีกต่างหาก (และเพื่อนของน้องอีก 2 คนก็ยังอยู่แถวๆ นั้น และคนที่เหลือก็ตามมาพอดี) เพื่อนผู้เป็นแม่พระชั้นดี ก็ถามน้องไปว่าเรียนที่ไหนหรอ น้องก็ตอบด้วยนะ ไม่ถือตัวเลย (แถวบางเขน ไม่ใช่ KU) จากนั้นเรากะเพื่อนก็ขอบคุณน้องเค้า และเดินทางกลับไป MRT หัวลำโพง (ณ ตอนนั้นเพิ่งรู้ตัวว่าเพื่อนของน้อง 2 คนนั้นยืนมองอยู่ แหะๆ >.<) ตอนกลับเราคุยกันสนุกมาก เพื่อนก็แซวเราตลอดทาง จนกระทั่งเรากะเพื่อนร่ำลาและแยกย้ายกลับบ้านใครบ้านมัน ฮาๆๆ
ว่าแต่ ... ที่พล่ามมาทั้งหมดนี่คืออะไร เหอๆๆ ก็ไม่ใช่อะไรหรอก เราก็รู้สึกดีจริงๆ นะ ก่อนหน้านี้ถ้าตัดสินใจไปเซนฯ ลาดพร้าว คงไม่ได้เจอกับน้องเค้าแน่นอน (เซนซ์ดีจริงๆ) แต่เนื่องด้วยรายละเอียดที่เรามีคือสถานที่เรียนของน้องเค้าเพียงอย่างเดียว เราก็เลยไปต่อไม่ได้ (ลากกระเป๋าออกจากบ้าน AF เดี๋ยวๆๆ ไม่ใช่ละ) เราหมดทางจริงๆ เลยลองเข้ามาโพสต์ในพันทิปดู เผื่อบางทีน้องเค้าหรือเพื่อนที่ไปกับน้องวันนั้นได้มาเห็นกระทู้นี้ และทำให้เรากะน้องได้ทำความรู้จักกันอีกสักหน่อย หวังว่าเราจะมีโชคบ้างนะ (ตอนนี้ได้แต่หวัง)
ที่เราเล่ามาทั้งหมดนี้คือความจริง ไม่ได้เสริมอะไรที่เกินจริงเลย และคงไม่ทำให้รกพื้นที่ในพันทิปนะ เราอยากจะรู้จักกับน้องคนนี้จริงๆ
ปล.1 เราต้องขอบคุณเพื่อนเรามากๆ ที่ลงทุนทำเพื่อเราหลายๆ อย่าง ขอบคุณมากๆ
ปล.2 น้องคงไม่รังเกียจกันนะ พี่หวังว่าเราจะได้คุยกันเล็กๆ น้อย
ปล.3 ถ้าแท็กห้องมั่ว ก็ขออภัยด้วยนะ มือใหม่จริงๆ
ปล.4 เพื่อนเราที่ไปเป็นผู้หญิง ส่วนเรา จขทก. เป็นผู้ชาย (ไม่โกรธกันนะ _/\_ )
ขอบคุณครับ ...
ไม่รู้จักกัน แต่รู้สึกดี ... ตามหาน้องน่ารักคนนึง
ตอนนั้นเป็นช่วงห้าโมงเย็น พระอาทิตย์กำลังจะตก (เราอยู่ใต้สะพานทางฝั่งพระนคร) เดินดูบริเวณใต้สะพานก่อนแล้วก็ค่อยเดินขึ้นไปบนสะพาน แต่ก็อยู่ได้แปบเดียว เพราะทหารและตำรวจขอให้ลงจากตรงนั้น เรากะเพื่อนก็เลยลงมาที่เดิม ถ่ายรูปเฮฮากันไปเรื่อยเปื่อย สักครู่ก็มีกลุ่มวัยรุ่นทั้งชายหญิงเกือบๆ 10 คน (กลุ่มนักศึกษานะ) มาหาวิวถ่ายรูปตรงที่เรากะเพื่อนอยู่พอดี แต่เพื่อนเราสะกิดให้ดูใครคนนึงในกลุ่ม เราก็หันไปมอง ... โอ้ว พระเจ้า พอได้เห็นหน้าเท่านั้นแหละ มือไม้มันสั่นไปหมด (ตอนพิมพ์นี่ก็ยังสั่น แต่ไม่หันสี่นะ อิอิ) ... เป็นน้องผู้ชาย (อายุเค้าอ่อนกว่าเราชัวร์ คอนเฟิร์ม -_- ) ตัวสูง หุ่นดี หล่อ เท่ สมาร์ท คือโอเคมากๆ มายืนดูวิวและถ่ายรูปกับเพื่อนๆ ของเขา ไอ้เรากะเพื่อนก็มองตากันและก็ส่งซิกกันไปมาอย่างตื่นเต้น (บ้าผู้ชายเนาะ ฮาๆๆ) แต่ยอมรับว่าน้องเค้าดูดีมากจริงๆ เราจึงตีเนียน แอ๊บว่าจะถ่ายรูปให้เพื่อน แต่อันที่จริงจะซูมถ่ายน้องคนนั้น แต่น้องไม่หันมา ระหว่างนั้นเพื่อนๆ ของน้องก็เฮฮากันไป เรากะเพื่อนก็ยิ้มไปด้วย (คือมันตลกจริงๆ นะ เอิ้กๆ) จนกระทั่งเพื่อนๆ ของน้องเริ่มทยอยกันขึ้นไปบนสะพาน แต่น้องมัวมองอะไรไม่รู้ เลยไปช้ากว่าเพื่อน เราก็ตัดสินใจกระซิบบอกเพื่อนเราว่า เราอยากถ่ายรูปกับน้องคนนี้ ... ณ ช่วงเวลานั้นเอง น้องหันมา และกำลังจะเดินไปสมทบกับเพื่อน แต่... แต่... น้องหันมาส่งยิ้มให้ (อันนี้มโนว่าส่งยิ้มมาหาเราด้วย ไม่ได้ส่งแค่เพื่อนเราคนเดียว) โอ้ย จะแดดิ้นกลิ้งเกลือกซะตรงนั้น พอตั้งตัวได้ เพื่อนก็พยายามจะเรียกและโบกมือให้ แต่น้องเค้าไม่ได้ยิน เรากะเพื่อนก็คิดว่าอดแล้วล่ะ
หากแต่ว่า ... เรางอแงกะเพื่อนว่าเอาไงดี เพราะใจนึงก็จะได้เวลากลับแล้ว อีกใจก็อยากขอถ่ายรูป อิดๆ ออดๆ อยู่สิบนาที เพื่อนเลยบอกว่า ไปเร็ว ไหนก็ไหนๆ แล้ว จะกลับอยู่แล้ว มัวรออะไร เท่านั้นแหละ เรามีแรงฮึดเลย (แต่ก่อนจะขึ้นเดากันว่า น้องเค้ากะเพื่อนขึ้นทางด้านซ้ายหรือขวา เรากะเพื่อนเลือกขวา ปรากฏว่า น้องเค้ากะเพื่อนอยู่อีกฝั่งซ้ายของสะพาน) พอขึ้นไปคราวนี้เหมือนอะไรหลายๆ อย่างเป็นใจ น้องเค้าเดินเล่นอยู่คนเดียว กำลังจะเดินข้ามไปทางฝั่งธน เรากะเพื่อนรีบซอยเท้าทันที (ถ้าน้องยังอยู่กะกลุ่มเพื่อน เราจิเขินมากอ่ะ >.< ) พอไปถึงอีกฝั่ง เพื่อนก็ถามว่าน้องไปไหนแล้ว (คือน้องเดินไวใช้ได้เลย ฮาๆๆ) เราซอยเท้าเร็วกว่าเพื่อนจึงเห็นว่าน้องลงไปซื้อของกินด้านล่าง ซึ่งมีเพื่อนน้องอยู่ด้วยอีก 2 คน เรากะเพื่อนก็เดินเนียนๆ ลงไปหา ถ่วงเวลานิดหน่อยเพื่อให้น้องอยู่คนเดียวอีกรอบ (แผนเยอะเนาะ >.< )
แล้วโชคอันน้อยนิดก็เข้าข้าง น้องอยู่คนเดียว เพื่อนเราเลยเข้าไปถามน้องทันที (เราเขินสุดพลังเลยไม่กล้าถามเอง นางเป็นแม่พระมากๆ กราบ _/\_ ) คิดว่าน้องคงงง แต่น้องก็บอกมาว่า “ได้ครับ ตรงไหนดีครับ” (โอย เสียงน้องหล่อมากเลย) เราก็เลยยื่นมือถือให้เพื่อน น้องเค้าก็คงจะงง อ้าว คนไหนจะถ่ายรูปด้วยเนี่ย แต่เรากะเพื่อนก็ได้ถ่ายรูปคู่กะน้องเค้า โอ๊ย ฟินเฟอร์ (ได้คนละ 2 รูป) ตอนที่เราถ่ายให้เพื่อนเรา บอกเลยว่า มือ สั่น มาก กลัวน้องจะเห็นว่าเรามือสั่นอีกต่างหาก (และเพื่อนของน้องอีก 2 คนก็ยังอยู่แถวๆ นั้น และคนที่เหลือก็ตามมาพอดี) เพื่อนผู้เป็นแม่พระชั้นดี ก็ถามน้องไปว่าเรียนที่ไหนหรอ น้องก็ตอบด้วยนะ ไม่ถือตัวเลย (แถวบางเขน ไม่ใช่ KU) จากนั้นเรากะเพื่อนก็ขอบคุณน้องเค้า และเดินทางกลับไป MRT หัวลำโพง (ณ ตอนนั้นเพิ่งรู้ตัวว่าเพื่อนของน้อง 2 คนนั้นยืนมองอยู่ แหะๆ >.<) ตอนกลับเราคุยกันสนุกมาก เพื่อนก็แซวเราตลอดทาง จนกระทั่งเรากะเพื่อนร่ำลาและแยกย้ายกลับบ้านใครบ้านมัน ฮาๆๆ
ว่าแต่ ... ที่พล่ามมาทั้งหมดนี่คืออะไร เหอๆๆ ก็ไม่ใช่อะไรหรอก เราก็รู้สึกดีจริงๆ นะ ก่อนหน้านี้ถ้าตัดสินใจไปเซนฯ ลาดพร้าว คงไม่ได้เจอกับน้องเค้าแน่นอน (เซนซ์ดีจริงๆ) แต่เนื่องด้วยรายละเอียดที่เรามีคือสถานที่เรียนของน้องเค้าเพียงอย่างเดียว เราก็เลยไปต่อไม่ได้ (ลากกระเป๋าออกจากบ้าน AF เดี๋ยวๆๆ ไม่ใช่ละ) เราหมดทางจริงๆ เลยลองเข้ามาโพสต์ในพันทิปดู เผื่อบางทีน้องเค้าหรือเพื่อนที่ไปกับน้องวันนั้นได้มาเห็นกระทู้นี้ และทำให้เรากะน้องได้ทำความรู้จักกันอีกสักหน่อย หวังว่าเราจะมีโชคบ้างนะ (ตอนนี้ได้แต่หวัง)
ที่เราเล่ามาทั้งหมดนี้คือความจริง ไม่ได้เสริมอะไรที่เกินจริงเลย และคงไม่ทำให้รกพื้นที่ในพันทิปนะ เราอยากจะรู้จักกับน้องคนนี้จริงๆ
ปล.1 เราต้องขอบคุณเพื่อนเรามากๆ ที่ลงทุนทำเพื่อเราหลายๆ อย่าง ขอบคุณมากๆ
ปล.2 น้องคงไม่รังเกียจกันนะ พี่หวังว่าเราจะได้คุยกันเล็กๆ น้อย
ปล.3 ถ้าแท็กห้องมั่ว ก็ขออภัยด้วยนะ มือใหม่จริงๆ
ปล.4 เพื่อนเราที่ไปเป็นผู้หญิง ส่วนเรา จขทก. เป็นผู้ชาย (ไม่โกรธกันนะ _/\_ )
ขอบคุณครับ ...