ชอบท่อนนี้ในเพลง แค่นั้น - ปู พงษ์สิทธิ์ จังเลย

กรุ่นอายอวลยวนถวิลมิสิ้นสร่างกลีบบอบบางบานแย้มแต้มหยาดใสน้ำค้างพราววาววับจับกลางใจ-เกสรไล้ชโลมต้องละอองนวล รำเพยลมฉมรื่นชื่นนาสาแทรกอุราเร้ารึงคะนึงหวนแนบจุมพิตชิดพร้อมถนอมนวลมิลามลวนรุกเร่งเกรงช้ำรอย

แสงสุรีย์ สาดส่อง ต้องไอหมอก ดอกไม้งอก งามชื่น ระรื่นไหว ลมอ่อนพัด พาพร่าง ละอองไพร กลิ่นหอมไกล โรยรื่น ชื่นอารมณ์ ยามตะวัน ทาบฟ้า สีครามแจ่ม ดอกไม้งาม แซมโลก สวยสุขสม รอยยิ้มแย้ม แต้มผ่าน ม่านสายลม

ขอบคุณภาพสวย ๆ จากโลกอออนไลน์.. สองล้อปั่นมา สายตาสอดส่าย กระเป๋าสะพาย สะสมความรู้เต็มใบ กระสอบกระป๋อง และขวดน้ำเมาถุงใหญ่ สะสมความร่ำรวยไว้ ตั้งแต่เยาว์วัย ..ได้มีราคา หวังฝนหล่นพา ชะตาหนูเปลี่ย

🌿 พักใจ...ในจังหวะที่ช้าลง ณ บ้านกลางธรรมชาติ 🏡 แค่ขับรถออกจากกรุงเทพฯไม่นาน เราก็ได้พบกับโลกอีกใบที่ “เรียบง่ายแต่สุขลึก” ไม่มีเสียงรถ ไม่มีตึกสูง มีแค่เสียงลมพัดเบา ๆ กับกลิ่นหอมของดินชุ