วันนี้เราไปทานแมคที่ตึกอัมรินทร์ตอนเที่ยง ระหว่างทานก็มีผู้หญิงคนหนึ่งบอกน้องพนักงานผู้ชายว่าช่วยเช็ดโต๊ะให้หน่อย
จะไปซื้ออาหารเดี๋ยวมานั่ง เราได้ยินน้องผู้ชายตอบอือ แบบไม่ค่อยชัด..
สักพักเราสังเกต เอ๊ะ..ทำไมเค้าไม่ไปเช็ดโต๊ะนั้นล่ะ แต่เค้าก็เช็ดโต๊ะอื่นเก็บถาดตามปกติ
พอผู้หญิงคนนั้นกลับมาเค้าชะงักไปนิดนึงค่ะ แต่ไม่ได้ว่าอะไร นั่งต่อปกติ...
ทีนี้เราทานไม่หมดจะห่อกลับ เผอิญน้องผู้ชายคนนั้นยืนอยู่ใกล้ๆ พอดี เลยเรียกเค้าว่าช่วยห่อให้หน่อย
พอน้องเค้าพูดมาเราก็ถึงบางอ้อเลยค่ะ...
น้องเค้าพูดไม่ชัดค่ะ ออกเสียงได้ อือ อา อ้อ อะไรแบบนี้ค่ะ เราไม่แน่ใจว่าเค้าเป็นออทิสติกหรือพูดไม่ชัด(ใช้คำนี้ละกันนะคะ)
แต่เค้าเข้าใจที่เราพูดนะคะ ตอนแรกเค้าชี้มือไปทางเคาท์เตอร์ค่ะ เราก็เข้าใจว่าเค้าอาจจะไม่สะดวกบอกพนักงานคนอื่น
เราเลยจะยกไปเอง (จริงๆว่าจะยกเองแต่แรกแต่สัมภาระของเราเยอะมากค่ะ หนักด้วย
) แต่น้องเค้าทำมือว่าไม่ต้อง
แล้วเค้าก็เข้าไปข้างในไปหยิบถุงมาให้ พอเราจะใส่เองเค้าก็หยิบไปใส่ให้ แถมก่อนใส่ยังเปิดถุงให้ดูว่าในถุงมีซอสพร้อม...
เราก็ขอบคุณเค้า พร้อมแอบมองป้ายชื่อ แต่จำไม่ค่อยได้ รู้สึกว่าน่าจะชื่อมานพอะไรนี่แหล่ะค่ะ
(ส่วนเรื่องเช็ดโต๊ะของผู้หญิงคนนั้น เราไม่แน่ใจว่าน้องเค้าไม่ได้ยินหรือว่าฟังไม่ทันหรืออะไรนะคะ)
ใครที่เคยแวะไปสาขาอัมรินทร์อาจเคยได้เจอน้องคนนี้แล้วก็ได้ค่ะ น้องเค้าใส่แว่นหนาๆ ออกแนวเนิร์ดๆ อึนๆ งงๆ (เอ๊ะ..ยังไง555)
พอเรียบร้อยเราก็ขอบคุณออกมาพร้อมความรู้สึกดี ฟิวกู๊ด มีไฟเพิ่มขึ้นยังไงบอกไม่ถูกค่ะ
ทั้งที่ตอนนั้นข้างนอกอากาศร้อนมาก ของก็หนักด้วย.......
คือแบบเราก็เคยเห็นข่าวที่ร้านอาหารต่างๆ เค้ายินดีรับพนักงานพิเศษเข้ามาทำงาน แต่ไม่เคยเจอกับตัวเอง
พอมาเจอเราก็รู้สึกดีนะคะ ที่ทางร้านให้โอกาสคนพิเศษได้ทำงานเหมือนกัน ถ้าคราวหน้ามีโอกาสได้แวะไปสาขาอัมรินทร์อีก
ก็หวังว่าน้องเค้าจะทำงานอยู่นะคะ......
วันนี้ไปทานแมคที่ตึกอัมรินทร์ แล้วพบกับน้องคนนี้...
จะไปซื้ออาหารเดี๋ยวมานั่ง เราได้ยินน้องผู้ชายตอบอือ แบบไม่ค่อยชัด..
สักพักเราสังเกต เอ๊ะ..ทำไมเค้าไม่ไปเช็ดโต๊ะนั้นล่ะ แต่เค้าก็เช็ดโต๊ะอื่นเก็บถาดตามปกติ
พอผู้หญิงคนนั้นกลับมาเค้าชะงักไปนิดนึงค่ะ แต่ไม่ได้ว่าอะไร นั่งต่อปกติ...
ทีนี้เราทานไม่หมดจะห่อกลับ เผอิญน้องผู้ชายคนนั้นยืนอยู่ใกล้ๆ พอดี เลยเรียกเค้าว่าช่วยห่อให้หน่อย
พอน้องเค้าพูดมาเราก็ถึงบางอ้อเลยค่ะ...
น้องเค้าพูดไม่ชัดค่ะ ออกเสียงได้ อือ อา อ้อ อะไรแบบนี้ค่ะ เราไม่แน่ใจว่าเค้าเป็นออทิสติกหรือพูดไม่ชัด(ใช้คำนี้ละกันนะคะ)
แต่เค้าเข้าใจที่เราพูดนะคะ ตอนแรกเค้าชี้มือไปทางเคาท์เตอร์ค่ะ เราก็เข้าใจว่าเค้าอาจจะไม่สะดวกบอกพนักงานคนอื่น
เราเลยจะยกไปเอง (จริงๆว่าจะยกเองแต่แรกแต่สัมภาระของเราเยอะมากค่ะ หนักด้วย
แล้วเค้าก็เข้าไปข้างในไปหยิบถุงมาให้ พอเราจะใส่เองเค้าก็หยิบไปใส่ให้ แถมก่อนใส่ยังเปิดถุงให้ดูว่าในถุงมีซอสพร้อม...
เราก็ขอบคุณเค้า พร้อมแอบมองป้ายชื่อ แต่จำไม่ค่อยได้ รู้สึกว่าน่าจะชื่อมานพอะไรนี่แหล่ะค่ะ
(ส่วนเรื่องเช็ดโต๊ะของผู้หญิงคนนั้น เราไม่แน่ใจว่าน้องเค้าไม่ได้ยินหรือว่าฟังไม่ทันหรืออะไรนะคะ)
ใครที่เคยแวะไปสาขาอัมรินทร์อาจเคยได้เจอน้องคนนี้แล้วก็ได้ค่ะ น้องเค้าใส่แว่นหนาๆ ออกแนวเนิร์ดๆ อึนๆ งงๆ (เอ๊ะ..ยังไง555)
พอเรียบร้อยเราก็ขอบคุณออกมาพร้อมความรู้สึกดี ฟิวกู๊ด มีไฟเพิ่มขึ้นยังไงบอกไม่ถูกค่ะ
ทั้งที่ตอนนั้นข้างนอกอากาศร้อนมาก ของก็หนักด้วย.......
คือแบบเราก็เคยเห็นข่าวที่ร้านอาหารต่างๆ เค้ายินดีรับพนักงานพิเศษเข้ามาทำงาน แต่ไม่เคยเจอกับตัวเอง
พอมาเจอเราก็รู้สึกดีนะคะ ที่ทางร้านให้โอกาสคนพิเศษได้ทำงานเหมือนกัน ถ้าคราวหน้ามีโอกาสได้แวะไปสาขาอัมรินทร์อีก
ก็หวังว่าน้องเค้าจะทำงานอยู่นะคะ......