คือเราทำงานบริษัทแห่งหนึ่ง
ไปทำงาน9โมงเลิก19.00บางวันก็ไป8.30แต่เลิก19.00ไม่ได้โอที
ซึ่งโอเคเราก็ไม่คิดอะไรคิดว่าเป็นน้ำใจช่วยบริษัทเพราะบริษัทเรามีเราเป็นพนักงานคนเดียว คือเป็นกิจการเล็กๆแต่กำไรเดือนนึง4-5แสนต่อเดือน แต่เวลาผ่านไปมันเริ่มหนักเข้าจนบ้างเวลาเลิกลามไปถึง19.30-20.30และเงินเดือนเราาได้แค่13,000ค่ะไม่เพิ่ม แต่มันใกล้ช่วงสงกรานเขาจะให้หยุดแต่จะไม่ได้หยุดชดเชยแทนตามที่รัฐประกาศซึ่งเราเลือกหยุดวันสงกรานเพราะมันล้ามาหลายวัน เลยอยากพักผ่อน ทีนี้โดนเจ้านายตำหนิว่าทำให้งานเสียบ้าง เขาต้องทำงานคนเดียวไม่มีคนช่วยบ้าง แต่ทำไมเวลาเรายกของขึ้นชั้น2จัดของคนเดียวเขาไม่เห็นมีแก่ใจช่วยเรา
เราทั้งล้างจาน เก็บขี้แมว ตากผ้าให้เขา ซักถุงเท้าลูกเค้า ทำกับข้าวให้ลูกเขาทาน กวาดถู เช็ดโต๊ะ เช็ดกระจก ทิ้งขยะ เป็นน้ำอ่างบัว และอื่นๆ
คือจะถามว่าเราควรลาออกเลยดีไหม แต่สภาวะแบบนี้ควรทำยังไงดีคะ
เบื่อชีวิตวัยทำงาน
ไปทำงาน9โมงเลิก19.00บางวันก็ไป8.30แต่เลิก19.00ไม่ได้โอที
ซึ่งโอเคเราก็ไม่คิดอะไรคิดว่าเป็นน้ำใจช่วยบริษัทเพราะบริษัทเรามีเราเป็นพนักงานคนเดียว คือเป็นกิจการเล็กๆแต่กำไรเดือนนึง4-5แสนต่อเดือน แต่เวลาผ่านไปมันเริ่มหนักเข้าจนบ้างเวลาเลิกลามไปถึง19.30-20.30และเงินเดือนเราาได้แค่13,000ค่ะไม่เพิ่ม แต่มันใกล้ช่วงสงกรานเขาจะให้หยุดแต่จะไม่ได้หยุดชดเชยแทนตามที่รัฐประกาศซึ่งเราเลือกหยุดวันสงกรานเพราะมันล้ามาหลายวัน เลยอยากพักผ่อน ทีนี้โดนเจ้านายตำหนิว่าทำให้งานเสียบ้าง เขาต้องทำงานคนเดียวไม่มีคนช่วยบ้าง แต่ทำไมเวลาเรายกของขึ้นชั้น2จัดของคนเดียวเขาไม่เห็นมีแก่ใจช่วยเรา
เราทั้งล้างจาน เก็บขี้แมว ตากผ้าให้เขา ซักถุงเท้าลูกเค้า ทำกับข้าวให้ลูกเขาทาน กวาดถู เช็ดโต๊ะ เช็ดกระจก ทิ้งขยะ เป็นน้ำอ่างบัว และอื่นๆ
คือจะถามว่าเราควรลาออกเลยดีไหม แต่สภาวะแบบนี้ควรทำยังไงดีคะ