เเค่อยากจะระบาย T^T

ผมเป็นโสดมาประมาณ 20 ปี เเล้วมีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตมากมายเเต่คนที่ มาเป็นห่วงเเละก็ชอบไปเที่ยวหรือพูดคุยก็มีอีกหลายคน เเต่ผมคิดว่าก็พอมีที่ผมรู้สึกดีด้วยก็มี คนเเรกก็น้องคนหนึ่งคุยกันมาประมาณ2-3 ปี ตอนนั้นของเค้ามีแฟนเเล้วชอบมาปรึกษาเรื่องแฟนของเค้ากับผม เเเต่พอเลิกกันเเล้วของเค้าก็มาคุยกับผมมีอะไรก็ห่วงกันผม ก็รู้สึกดีนะ เเต่ไม่ได้รักเเต่พอมาวันนหนึ่งเค้ากันไม่คุยหรือผมทักไปเขาก็ตอบเหมือนไม่สนใจหรือรู้อะไรเกี่ยวกับผมจนทำให้เขาไม่อยากจะคุยกับผมก็ไม่รู้ผมก็แอบห่วงว่าทำไมเขาไม่กลับมาคุยกับผมเเบบเดิมเเต่เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะ เพราะผมไม่ได้คิดเรื่องการเป็น แฟน

  แต่กลับอีกคนก็ชอบไปเที่ยวด้วยกันคุยด้วยกันสนุกๆ เพลินเเต่เขามีแฟนเเล้วละเเต่เค้าชอบมาคุยกับผมบ่อยๆ ปรึกษาหรือมาระบายกับผมจนทำให้ผมรู้สึกสงสารเเต่ก็ทำไรไม่ได้นอกจากให้กำลังใจเค้า เเต่ก็แปลกเราทำไมเป็นเดือดเป็นร้องเเทนเค้าตลอด เเละก็ชอบไม่พูดเวลาไม่พอใจในสิ่งที่เขาล้อหรือเเกล้งผมมากๆ เเต่ผมก็ชอบเเกล้งเค้าบ่อยๆ แต่ถามว่ารู้สึกดีก็ดีนะเเต่เค้ามีแฟนไปเเล้วละผมก็คิดได้เเค่เพียงที่ปรึกษาให้เค้าไปเท่านั้นเเหละ

ผมคิดเสมอว่าสงสัยจะไม่มีแฟนละมั่ง ก็เจอผู้หญิงคนไหนเขาก็มาให้ผมเป็นที่ปรึกษาตลอดจนทำให้ผมเริ่มท้อกับเรื่องนี้เเละทำให้ผมไม่กล้าที่จะรักหรือชอบใครเลยหรือชอบก็ชอบแบบเดียวเเล้วก็หายไป ผมอยากรู้ว่าถ้าสักวันหนึ่งมีคนที่กล้ามาพูดเเล้วบอกผมว่า ชอบหรือ รัก วันั้นคงเป็นอะไรที่ดีมากเลย บางคนคิดว่ารักกันต้องดูที่หน้าตา เเต่สำหรับผมเเล้วถ้ารู้จักกันเเล้วหน้าตาอาจจะไม่เกี่ยวเลยก็ได้เพราะผมใช่ความรู้สึกในการที่จะชอบใครสักคน

สุดท้ายก็อยากจะระบายให้หายเศ้ราเท่านั้นเเหละ T^T