อรหันต์

เคยอ่านมา ถ้าจำไม่ผิดในพระไตรปิฎกท่านว่า พระอรหันต์ประเภทปฏิสัมภิปัตโต  มีเหตุจากการปฏิบัติและการตั้งจิตอธิษฐานตั้งแต่ในอดีตชาติครับ มีเหตุจากการปฏิบัติที่มีความละเอียดของสมาธิ และความละเอียดของปัญญาด้วย  พระอรหันต์ประเภทนี้จะมีน้อยกว่าประเภทอื่น  ความหมายน่าจะว่าเมื่อบรรลุอรหัตผลแล้ว  ความแตกฉานด้านปฏิสัมภิทาก็มาพร้อมกันเลย  อาจจะดูตัวอย่างพระจุลฬปันถก เป็นตัวอย่าง ตอนแรกท่านมืดทึบ อั้นตู้ ทำสมาธิเพียงบทสั้นๆ ที่พระมหาปัณถกพี่ชายสอนยังไม่ได้เลย มืดไปหมด  เป็นเพราะกรรมเก่าท่าน  พระบรมศาสดาทรงเล็งญาณทราบแล้วว่าควรจะโปรดพระจุฬปัณถกด้วยบทใด บาทใด ท่านก็เสด็จมาโปรดธรรมที่ถูกกับจริตพระจุลฬปันถก จิตท่านก็สว่างไสวขึ้น เป็นสมาธิ และดำเนินวิปัสสนาเลยในขณะนั้น พอถึงอรหัตผล ความรอบรู้ทั้งหลายของท่านก็มาพร้อมเลย

หากดูตามความหมายพระอรหันต์ประเภทนี้ท่านจะแตกฉานในอรรถ  แตกฉานในธรรม  แตกฉานในนิรุต  และแตกฉานในปฏิภาณ  ท่านจึงสอนสัตว์โลกได้มากกว่าพระอรหันต์ประเภทอื่น   แต่โดยเนื้อแท้แล้วจิตพระอรหันต์ทุกพระองค์มีความบริสุทธิ์เท่าเทียมกันหมด