เมื่อมีความรู้สึกว่าตัวเองไม่นับถือพุทธแล้วเราควรจะจัดการกับตัวเองและคนรอบข้างยังไงดีครับ

ช่วงชีวิตที่ผ่านมาเกือบ1/4ของชีวิตพบเจออะไรมาก็มากทัศนคติแนวคิดทางสังคมและศาสนาของตัวเองมีการเปลี่ยนแปลง
อาจจะเพราะในวัยเด็กได้สัมผัสกับศาสนาอื่นๆ(เรียนโรงเรียนคริสต์)มีเพื่อนอิสลามหลายคน
ส่วนตัวเองเป็นพุทธในสำเนาทะเบียนบ้านโดยไม่ได้เลือกเอง ทำให้ได้รู้หลักและคำสอนของศาสนาต่างๆ
ทั้งจากการเข้าไปศึกษาเองพูดคุยหรือเรียนในบทเรียนบวกกับชีวิตที่ผ่านอะไรมาก็มากจนตอนนี้รู้สึกว่า
"เชื่อ"ในตัวตนของตัวเองมากกว่าสิ่งยึดเหนี่ยวอื่นใดเข้าวัดก็มีบ้างตามที่คนในครอบครัวชวน
แต่หากให้สวดมนต์หรือกราบไหว้อะไรแบบนั้นจะรู้สึกเบื่อเอาเสียดื้อๆด้วยความที่ไม่ชอบภาษาบาลีที่รู้สึกว่า
บางทีเราสวดก็ควรจะรู้ความหมายของมันด้วยแต่ถ้าเราไม่รู้ความหมายจะสวดไปทำไม
บวกกับอะไรหลายๆอย่างที่เรารู้สึกได้ถึงความงมงาย(คหสต.)ของศาสนา
ที่ผ่านการเดินทางมาหลายพันปีที่ทำให้คำสอนบิดพริ้วไปตามปัจจัยหลายๆอย่าง

จนป่านนี้นี้ยังไม่บวชให้ที่บ้านเลย รู้สึกผิดเหมือนกันนะแต่ใจเราไม่นับถือแล้วเอาตรงๆว่าจะบวชก็ได้นะ
แต่ทำก็คงเหมือนขอไปทีเท่านั้นมันจะไม่โอเครึเปล่า อยากทราบว่ามีเพื่อนๆที่เป็นเหมือนเราบ้างมั้ย
ที่รู้สึกว่าตอนนี้เราเป็นพุทธแค่ในบัตรเท่านั้นแล้วเราจะจัดการกับตัวเองและครอบครัวอย่างไรดี...