สวัสดีคับ เพื่อนๆ ขอเล่าเลยนะฮะ ......
ตอนนั้น ผมกำลังขึ้น ม.4 คับ ก่อน ทาง รร จะให้รุ่นพี่ มาแนะแนวน้องๆ พูดบลาๆ ให้น้องๆ ฟัง เเละให้ น้องๆ แนะนำตัว ห้องของผม มี 40 กว่าคนคับ พวกเราก็ นั่งกันเป็นกลุ่ม ฟังพี่แนะเเนว ผมเอง ก็ไม่ค่อยได้ฟังอะไรเท่าไหร่ จนผมหันหน้าไปทางซ้าย ผมเห็น ผู้ ญ คนนึงดั้งแหมบๆ ตัวขาวๆ ซึ่งนั่งถัด จากผมไป 3 แถว ในใจตอนนั้น คิดว่า ทำไม น่ารักจัง อยากรู้จัก อยากถามชื่อ พอฟัง พี่ๆ เสร็จก็แยกย้าย กลับบ้าน แต่ด้วยส่วนตัวเเล้ว ผมเป็นคนขี้อายไม่ค่อยถนัด เรื่องแบบนี้ เลยไม่ได้เข้าไปคุยกับ เขา ในวันนั้น 1 อาทิตย์ต่อมา รร เปิดเทอม ผมก็มาเข้าแถวปกติ ยังไม่ค่อยรู้จักใครเลยคับ มายืนในแถวมึนๆ ยืนไปซักพัก รู้สึกว่า มีเสียงคนคุยกัน งุ้งงิ้งๆ ข้างหลังผม แต่ผมก็ไม่ได้หันไป ยืน หน้านิ่งของผมต่อไป ขณะที่ผมยืนอยู่ตอนนั้น ก็มี คนมากระแทก ที่หลังของผม ผมก็หันไป เป็นเธอเอง เธอรีบพูดว่า ขอโทดคะ (เทอไม่ได้อยากจะโดนตัวผมนะคับ เด่วเพื่อนๆเข้าใจผิดเพื่อนอีกคนผลักเธอมา) พอเข้าแถวเคารพธงชาติ เสร็จ ก็เดินขึ้นห้องเรียน คับ ณ ตอนนั้น ต่าง คนก็หาที่นั่ง ผมก็หาที่นั่งของผมแต่ประเด็นคือ รร ปิดเทอมนาน จน โต๊ะเรียนเปื้อนฝุ่น เครอะไปหมด ผมก็ยืน งง ว่าทำไงดีไม่รุ้จะเอาอะไร เช็ด แล้วตอนนั้น ก็มี มือพร้อมกับ กระดาษทิชชู่ ยื่นมาให้ผม แต่เธอไม่ได้พูดอะไร ผมเลย อมยิ้ม เเล้วบอกเธอไปว่า ขอบคุณคับ ในใจผมตอนนั้น รู้สึกเขิลมากกกกก คนที่ ผมชอบ มาทำแบบนี้ให้ ผมรู้สึก ว่า อยากรู้จัก เธอขึ้นมาจริงๆ แต่ไม่กล้าคุยด้วยไม่กล้าเข้าไปถาม ตรงๆ ตอนนั้น ผมนั่งติดกับ เพื่อนผู้ ญ คนนึง คับ ซึ่งก็เป็นโอกาสที่ดีที่ผมจะถามเรื่องของเธอ (เพื่อนๆ อาจจะงงว่าทำไมกล้าคุยกับ ผู้หญิงแล้วไหนบอก ขี้อายถูกไหมคับ พวกเราจะอายหรือเขิลก็เฉพาะกับคนที่เราชอบจริงๆ)ผมบอกเพื่อนที่นั่งข้างๆว่า คนนั้นชื่ออะไรหรอ เพื่อนเลยถามว่า คนไหน ผมเลย ชี้ไป แบบแอบๆ เพื่อนก็บอกว่า อ่อออ ชื่อ มด แต่ผมรู้ชื่อ ผมก็ คลั่ง เเล้ว ผ่านไปประมาณ 2 อาทิตย์ที่ผมยังไม่ได้คุยกับ เธอ แต่รู้มาตลอดว่า เธอชื่อ มด โต๊ะเรียนของผมนั่ง อยู่ข้างหลังเธอ ระหว่างเรียน ผมก็นั่งถามเพื่อนข้างๆไปเรื่อยเกี่ยวกับ มด จนกระทั่ง เพื่อน เเซว มดว่า ผม ชอบ เพื่อนๆ เรียก มดๆ แล้วชี้มาที่ผม แล้วบอกว่า ผมชอบ ผมรู้สึกเขิลมากที่ เทอ จะหันหน้ากลับ มาผมรีบก้มหน้า ไม่กล้ามองตรงไป แต่พอผมเงยหน้าขึ้นไปนิดๆ คนที่หันมา กลับไม่ใช่ เธอคนนั้น เป็น คนที่นั่งรองลง มา ผมเลยงงว่าทำไม เธอไม่หันมา เลยถามเพื่อนว่า คนไหน ชื่อ มด เพื่อนบอกว่า ก็คนนี้ไงที่แกบอกว่า ชอบ คนที่หัน หน้ามา ผมรู้สึกเงิบ มาก ในใจ คือว่า เพื่อน ของผมมันเข้าใจผิด เห็น อีกคนเป็นอีกคน 5555555 รู้สึกมึน แทนเพื่อนนิดนึงพอ รู้ว่า เธอไม่ได้ชื่อ มด พอ ผมเคลียกับเพื่อนที่นั่งข้างๆ ว่า เห้ยไม่ใช่นะ เรา หมายถึงคนนั้น ก็ ชี้ๆไป เพื่อนเลยบอกว่า อ่อออ คนนั้น ชื่อ เอ (นามสมมุตินะ) คราวนี้ละชัววว ผ่านไปซักพัก รร ของเราเริ่มเข้า กีฬาสี เวลาเรียนจะ น้อยลง เพราะ เอาเวลาไปซ้อมกีฬามากขึ้น เวลาเลิกเรียน เอ จะ ไปซ้อมเต้นแทบทุกเย็น (เขาเป็นหรีด หนะ,ส่วนผมเป็นนักวิ่ง) ผม นะชอบชวนเพื่อนไปเข้าห้องน้ำ เพราะ ห้องที่ เธอซ้อม เต้นจะติดกับ ห้องน้ำชาย เวลาจะไปเข้าห้องน้ำ ก้จะแอบๆ มองตลอด แต่ผมไม่ได้บอกเพื่อน ผู้ ชายนะว่า ผมชอบ เธอ
พอตกเย็นของวัน ผมก็ นั่งรถกลับบ้าน ระหว่างที่อยู่ บนรถ กำลังเหม่อ โทรศัพท์ผมก็มีข้อความเข้า มาเปิดอ่าน ดู ข้อความเขียน ว่า นี่เบอร์ เอ นะ ผมกรี๊ดดดดดดดด แตก รีบกดเบอร์นั้น แล้วโทรหาเธอใจเต้นตุ๊บๆ.....ฮัลโหล เอ หรอ : ) ? นี่คือครั้งเเรกที่เราได้คุยกัน อย่างจริงจัง ต่อมาพอตกเย็นผมเริ่มไปไหนมาไหนกับเธอบ่อยขึ้น ผมรู้สึกมีความสุขกับ คนที่ผมชอบ แต่ผมยังไม่เคยบอกเลยว่า ผม ชอบเธอ ตอนเย็นของวันต่อ มาวันนั้น ผมไปล้างหน้าที่ห้องน้ำ เพราะว่า อากาศร้อน มาก ล้างเสร็จก็ ออกมาหาเธอที่ใต้ตึกเรียน พอเห็นหน้า เทอ ก็ หาของในกระเป๋าของเธอ เธอหยิบทิชชู่อออกมา แล้ว ก็มาเช็ดที่หน้าผม มือตกใจและจับมือเธอไว้ แล้ว เธอก็ พูด ว่าทำไมไม่เช็ดหน้า ในใจผมตอนนั้นใจเต้นเเรงมาก ไม่เคยมีผู้ ญ จับหน้าผมมาก่อน ในใจรู้สึกดีใจ แต่อีกด้านนึงรู้สึกแปลกๆ หรืออาจจะเป็นเพราะผมไม่เคย โดนผู้ ญ จับหน้าจับตา 5555 ต่อมา ความสัมพันธ์ของเรา ก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ ผมรู้สึกว่า นี่เป็นความรู้สึกที่ผมไม่เคยมี มาก่อน เเละ อยากให้มีความรู้สึกแบบนี้ ตลอดไป ต่อมา ณ วันรับน้อง พวกเราก็ทำกิจกรรมกันปกติของวันรับน้อง พอเสร็จกิจกรรมสุดท้าย ออกมาจากห้อง ผมกำลังคุยกับ เอ อยุ่ และก็มีรุ่นพี่คนนึงถามว่า น้องกับ น้อง เอ เป็นแฟนกันหรอ ผมรีบตอบกลับไปว่า ป่าวคับ เป็นเพื่อนกัน พอผมพูดเสร็จ ผมมานึกขึ้นได้ว่า แต่ผมไม่ได้คิดกับเอ แบบเพื่อน แต่ความรุ้สึกผมไม่ต้องการให้คนอื่นรู้ว่า ผมกับ เอ เป็นอะไร กัน ผมไม่เข้าใจว่าทำไม ผมมีความรู้สึกแบบนี้ ผมกลัวว่า ถ้าบอกว่าถ้าบอกไป จะไม่มี ผู้ ญ เข้ามาคุยกับผม จำได้ว่า สีหน้าเอ ตอนนั้น นิ่งและเปลี่ยนมาก หลังจากนั้น เราก็ได้ไปนั่งคุยกันที่ โรงอาหารเหมือนกับ ทุกวัน เธอนั่งตรงข้ามผม และถามผมว่า คิดยังไงกับเอ หรอ ? ผมตอบไปว่า เค้าชอบเอ นะ ต่อตอนนั้น ผมยังชอบเอ อยู่ แต่เหมือนจะมีบางอย่างมาทำให้ผมรู้สึกโลเล และไม่แน่ใจ...
ทำไมต้องเป็นอีกคนที่เข้ามา แทรกระหว่างความสุขของเรา
ตอนนั้น ผมกำลังขึ้น ม.4 คับ ก่อน ทาง รร จะให้รุ่นพี่ มาแนะแนวน้องๆ พูดบลาๆ ให้น้องๆ ฟัง เเละให้ น้องๆ แนะนำตัว ห้องของผม มี 40 กว่าคนคับ พวกเราก็ นั่งกันเป็นกลุ่ม ฟังพี่แนะเเนว ผมเอง ก็ไม่ค่อยได้ฟังอะไรเท่าไหร่ จนผมหันหน้าไปทางซ้าย ผมเห็น ผู้ ญ คนนึงดั้งแหมบๆ ตัวขาวๆ ซึ่งนั่งถัด จากผมไป 3 แถว ในใจตอนนั้น คิดว่า ทำไม น่ารักจัง อยากรู้จัก อยากถามชื่อ พอฟัง พี่ๆ เสร็จก็แยกย้าย กลับบ้าน แต่ด้วยส่วนตัวเเล้ว ผมเป็นคนขี้อายไม่ค่อยถนัด เรื่องแบบนี้ เลยไม่ได้เข้าไปคุยกับ เขา ในวันนั้น 1 อาทิตย์ต่อมา รร เปิดเทอม ผมก็มาเข้าแถวปกติ ยังไม่ค่อยรู้จักใครเลยคับ มายืนในแถวมึนๆ ยืนไปซักพัก รู้สึกว่า มีเสียงคนคุยกัน งุ้งงิ้งๆ ข้างหลังผม แต่ผมก็ไม่ได้หันไป ยืน หน้านิ่งของผมต่อไป ขณะที่ผมยืนอยู่ตอนนั้น ก็มี คนมากระแทก ที่หลังของผม ผมก็หันไป เป็นเธอเอง เธอรีบพูดว่า ขอโทดคะ (เทอไม่ได้อยากจะโดนตัวผมนะคับ เด่วเพื่อนๆเข้าใจผิดเพื่อนอีกคนผลักเธอมา) พอเข้าแถวเคารพธงชาติ เสร็จ ก็เดินขึ้นห้องเรียน คับ ณ ตอนนั้น ต่าง คนก็หาที่นั่ง ผมก็หาที่นั่งของผมแต่ประเด็นคือ รร ปิดเทอมนาน จน โต๊ะเรียนเปื้อนฝุ่น เครอะไปหมด ผมก็ยืน งง ว่าทำไงดีไม่รุ้จะเอาอะไร เช็ด แล้วตอนนั้น ก็มี มือพร้อมกับ กระดาษทิชชู่ ยื่นมาให้ผม แต่เธอไม่ได้พูดอะไร ผมเลย อมยิ้ม เเล้วบอกเธอไปว่า ขอบคุณคับ ในใจผมตอนนั้น รู้สึกเขิลมากกกกก คนที่ ผมชอบ มาทำแบบนี้ให้ ผมรู้สึก ว่า อยากรู้จัก เธอขึ้นมาจริงๆ แต่ไม่กล้าคุยด้วยไม่กล้าเข้าไปถาม ตรงๆ ตอนนั้น ผมนั่งติดกับ เพื่อนผู้ ญ คนนึง คับ ซึ่งก็เป็นโอกาสที่ดีที่ผมจะถามเรื่องของเธอ (เพื่อนๆ อาจจะงงว่าทำไมกล้าคุยกับ ผู้หญิงแล้วไหนบอก ขี้อายถูกไหมคับ พวกเราจะอายหรือเขิลก็เฉพาะกับคนที่เราชอบจริงๆ)ผมบอกเพื่อนที่นั่งข้างๆว่า คนนั้นชื่ออะไรหรอ เพื่อนเลยถามว่า คนไหน ผมเลย ชี้ไป แบบแอบๆ เพื่อนก็บอกว่า อ่อออ ชื่อ มด แต่ผมรู้ชื่อ ผมก็ คลั่ง เเล้ว ผ่านไปประมาณ 2 อาทิตย์ที่ผมยังไม่ได้คุยกับ เธอ แต่รู้มาตลอดว่า เธอชื่อ มด โต๊ะเรียนของผมนั่ง อยู่ข้างหลังเธอ ระหว่างเรียน ผมก็นั่งถามเพื่อนข้างๆไปเรื่อยเกี่ยวกับ มด จนกระทั่ง เพื่อน เเซว มดว่า ผม ชอบ เพื่อนๆ เรียก มดๆ แล้วชี้มาที่ผม แล้วบอกว่า ผมชอบ ผมรู้สึกเขิลมากที่ เทอ จะหันหน้ากลับ มาผมรีบก้มหน้า ไม่กล้ามองตรงไป แต่พอผมเงยหน้าขึ้นไปนิดๆ คนที่หันมา กลับไม่ใช่ เธอคนนั้น เป็น คนที่นั่งรองลง มา ผมเลยงงว่าทำไม เธอไม่หันมา เลยถามเพื่อนว่า คนไหน ชื่อ มด เพื่อนบอกว่า ก็คนนี้ไงที่แกบอกว่า ชอบ คนที่หัน หน้ามา ผมรู้สึกเงิบ มาก ในใจ คือว่า เพื่อน ของผมมันเข้าใจผิด เห็น อีกคนเป็นอีกคน 5555555 รู้สึกมึน แทนเพื่อนนิดนึงพอ รู้ว่า เธอไม่ได้ชื่อ มด พอ ผมเคลียกับเพื่อนที่นั่งข้างๆ ว่า เห้ยไม่ใช่นะ เรา หมายถึงคนนั้น ก็ ชี้ๆไป เพื่อนเลยบอกว่า อ่อออ คนนั้น ชื่อ เอ (นามสมมุตินะ) คราวนี้ละชัววว ผ่านไปซักพัก รร ของเราเริ่มเข้า กีฬาสี เวลาเรียนจะ น้อยลง เพราะ เอาเวลาไปซ้อมกีฬามากขึ้น เวลาเลิกเรียน เอ จะ ไปซ้อมเต้นแทบทุกเย็น (เขาเป็นหรีด หนะ,ส่วนผมเป็นนักวิ่ง) ผม นะชอบชวนเพื่อนไปเข้าห้องน้ำ เพราะ ห้องที่ เธอซ้อม เต้นจะติดกับ ห้องน้ำชาย เวลาจะไปเข้าห้องน้ำ ก้จะแอบๆ มองตลอด แต่ผมไม่ได้บอกเพื่อน ผู้ ชายนะว่า ผมชอบ เธอ
พอตกเย็นของวัน ผมก็ นั่งรถกลับบ้าน ระหว่างที่อยู่ บนรถ กำลังเหม่อ โทรศัพท์ผมก็มีข้อความเข้า มาเปิดอ่าน ดู ข้อความเขียน ว่า นี่เบอร์ เอ นะ ผมกรี๊ดดดดดดดด แตก รีบกดเบอร์นั้น แล้วโทรหาเธอใจเต้นตุ๊บๆ.....ฮัลโหล เอ หรอ : ) ? นี่คือครั้งเเรกที่เราได้คุยกัน อย่างจริงจัง ต่อมาพอตกเย็นผมเริ่มไปไหนมาไหนกับเธอบ่อยขึ้น ผมรู้สึกมีความสุขกับ คนที่ผมชอบ แต่ผมยังไม่เคยบอกเลยว่า ผม ชอบเธอ ตอนเย็นของวันต่อ มาวันนั้น ผมไปล้างหน้าที่ห้องน้ำ เพราะว่า อากาศร้อน มาก ล้างเสร็จก็ ออกมาหาเธอที่ใต้ตึกเรียน พอเห็นหน้า เทอ ก็ หาของในกระเป๋าของเธอ เธอหยิบทิชชู่อออกมา แล้ว ก็มาเช็ดที่หน้าผม มือตกใจและจับมือเธอไว้ แล้ว เธอก็ พูด ว่าทำไมไม่เช็ดหน้า ในใจผมตอนนั้นใจเต้นเเรงมาก ไม่เคยมีผู้ ญ จับหน้าผมมาก่อน ในใจรู้สึกดีใจ แต่อีกด้านนึงรู้สึกแปลกๆ หรืออาจจะเป็นเพราะผมไม่เคย โดนผู้ ญ จับหน้าจับตา 5555 ต่อมา ความสัมพันธ์ของเรา ก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ ผมรู้สึกว่า นี่เป็นความรู้สึกที่ผมไม่เคยมี มาก่อน เเละ อยากให้มีความรู้สึกแบบนี้ ตลอดไป ต่อมา ณ วันรับน้อง พวกเราก็ทำกิจกรรมกันปกติของวันรับน้อง พอเสร็จกิจกรรมสุดท้าย ออกมาจากห้อง ผมกำลังคุยกับ เอ อยุ่ และก็มีรุ่นพี่คนนึงถามว่า น้องกับ น้อง เอ เป็นแฟนกันหรอ ผมรีบตอบกลับไปว่า ป่าวคับ เป็นเพื่อนกัน พอผมพูดเสร็จ ผมมานึกขึ้นได้ว่า แต่ผมไม่ได้คิดกับเอ แบบเพื่อน แต่ความรุ้สึกผมไม่ต้องการให้คนอื่นรู้ว่า ผมกับ เอ เป็นอะไร กัน ผมไม่เข้าใจว่าทำไม ผมมีความรู้สึกแบบนี้ ผมกลัวว่า ถ้าบอกว่าถ้าบอกไป จะไม่มี ผู้ ญ เข้ามาคุยกับผม จำได้ว่า สีหน้าเอ ตอนนั้น นิ่งและเปลี่ยนมาก หลังจากนั้น เราก็ได้ไปนั่งคุยกันที่ โรงอาหารเหมือนกับ ทุกวัน เธอนั่งตรงข้ามผม และถามผมว่า คิดยังไงกับเอ หรอ ? ผมตอบไปว่า เค้าชอบเอ นะ ต่อตอนนั้น ผมยังชอบเอ อยู่ แต่เหมือนจะมีบางอย่างมาทำให้ผมรู้สึกโลเล และไม่แน่ใจ...