เนื่องจากเรานั่งอ่านกระทู้ที่เค้าเล่าเรื่องผี หลายๆกระทู้ ส่วนมาก เวลาที่บอกว่าตัวเองเจอผีหรือสงสัยว่าจะมีผีมาอยู่ใกล้ๆหรือจะมีผีออกมา คนที่เล่าจะบอกว่า หันหลังให้ ไม่กล้ามอง หรือ ข่มตาให้หลับ ....
ส่วนตัวเราเอง เหมือนคนทั่วๆไปที่กลัวผี กลัวผีมากๆ ทั้งๆที่ไม่เคยเจอ ไม่เคยเฉียด ไม่เคยแม้แต่จะเจอแว๊บๆหรือใกล้เคียง แต่ชอบอ่านเรื่องผีๆ อ่านแล้วก็กลัวไปหลายวัน
ทีนี้ เท่าที่เราเคยอ่านเจอ เช่น เคยอ่านเจอบางเรื่อง คนที่คิดว่าเค้าเจอผีหลอกโดยที่เค้านอนอยู่ แล้วผีอยุ่ข้างหลังเค้า เค้าก็จะกลัวจนไม่กล้าหันไปมอง จะนอนหันหลังให้(หันหลังให้ทิศทางที่คิดว่ามีผี) ส่วนตัวเองถ้ากลัว จะไม่หันหลัง แต่จะหันหน้าไปทางที่คิดว่ามีผี แต่ไม่ใช่ว่าอยากเจอหรือท้าทายนะ แต่ว่าเราคิดว่ายิ่งเราหันหลัง มันยิ่งหวาดเสียวอ่ะ สติจะแตกเอาง่ายๆ(ไม่ชอบที่ข้างหลังมันโล่งๆ) เลยหันหน้าไปทิศทางที่กลัวเลย หรือเราจะเอาหลังชนฝาผนัง คือไม่ยอมให้ข้างหลังมันโล่งๆ(มันน่ากลัว) การที่ทำแบบนี้ถูกหรือเปล่า มันจะทำให้กลัวน้อยลงไหม? หรือเราควรหันหลังให้
ใครกลัวผีแล้วเกิดอาการอย่างไรบ้าง..?
ส่วนตัวเราเอง เหมือนคนทั่วๆไปที่กลัวผี กลัวผีมากๆ ทั้งๆที่ไม่เคยเจอ ไม่เคยเฉียด ไม่เคยแม้แต่จะเจอแว๊บๆหรือใกล้เคียง แต่ชอบอ่านเรื่องผีๆ อ่านแล้วก็กลัวไปหลายวัน
ทีนี้ เท่าที่เราเคยอ่านเจอ เช่น เคยอ่านเจอบางเรื่อง คนที่คิดว่าเค้าเจอผีหลอกโดยที่เค้านอนอยู่ แล้วผีอยุ่ข้างหลังเค้า เค้าก็จะกลัวจนไม่กล้าหันไปมอง จะนอนหันหลังให้(หันหลังให้ทิศทางที่คิดว่ามีผี) ส่วนตัวเองถ้ากลัว จะไม่หันหลัง แต่จะหันหน้าไปทางที่คิดว่ามีผี แต่ไม่ใช่ว่าอยากเจอหรือท้าทายนะ แต่ว่าเราคิดว่ายิ่งเราหันหลัง มันยิ่งหวาดเสียวอ่ะ สติจะแตกเอาง่ายๆ(ไม่ชอบที่ข้างหลังมันโล่งๆ) เลยหันหน้าไปทิศทางที่กลัวเลย หรือเราจะเอาหลังชนฝาผนัง คือไม่ยอมให้ข้างหลังมันโล่งๆ(มันน่ากลัว) การที่ทำแบบนี้ถูกหรือเปล่า มันจะทำให้กลัวน้อยลงไหม? หรือเราควรหันหลังให้