เล่าประวัตินิดนึง
ผมเป็นเด็กที่ถูกเลี้ยงแบบปล่อยๆ อยากเรียนอะไรก็เรียน อยากทำอะไรก็ทำพ่อแม่ไม่เคยถามว่าไปไหนทำอะไร กลับบ้านดึกๆก็ไม่ว่า
(คือพ่อแม่ผมเลิกกัน ต่างคนต่างมีครอบครัวใหม่ไปนานแล้วครับ)
ด้วยเหตุนี้ทำให้ผมไม่เคยได้รับการสนับสนุนๆหรือได้รับคำแนะนำอะไรจากครอบครัวเลย พูดง่ายๆคือขาดความอบอุ่นแหละครับ
ค่าเทอมมหาวิทยาลัยผมก็ขอทุนเอา ส่วนค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันก็ต้องทำงานพิเศษเเลก พอใช้เดือนต่อเดือน
จะมีก็แค่บ้านไว้เป็นที่ซุกหัวนอนเท่านั้นแหละครับ 555 (ผมเป็นคนบอกพ่อแม่ผมเองแหละว่าผมจะไม่ขออะไรจากพ่อแม่อีก)
แต่ผมก็ใช้ชีวิตได้ปกตินะครับ ไม่รู้สึกว่าลำบากอะไร แต่ก็มีน้อยใจบ้างที่เราไม่มีครอบครัวที่คอยสนับสนุนเรา คอยให้กำลังใจเราอย่างคนอื่นเค้า
ไม่คิดว่าตัวเองเป็นเด็กมีปัญหานะ ไม่เคยใช้ชีวิตไร้สาระ เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ ไม่เที่ยวกลางคืน
ตอนนี้เรียนจบแล้ว ทำงานแล้ว เงินเดือน 20000 กว่า (แต่ใช้จริงแค่เดือนละ 5000 ที่เหลือไม่ออมก็ลงทุนในหุ้นครับ)
พอเริ่มมีเงินเดือน ก็เริ่มคิดแล้วว่าถ้าในอนาคตเรามีครอบครัวหรือมีลูก เราไม่อยากให้ลูกเราต้องโตมาแบบเรา
อยากให้เค้ามีทางเลือก มีอิสระ และที่สำคัญคือเราต้องมีกำลังมากพอที่จะสนุบสนุนเค้า ส่งให้เค้าไปให้ถึงฝัน
คิดไปแล้วว่าถ้ามีลูกสาวจะเลี้ยงยังไง ถ้ามีลูกชายจะเลี้ยงยังไง มีอะไรที่เราต้องสอนเค้าบ้าง
ผมคิดไปไกลขนาดนั้น ทั้งๆที่ผมยังไม่มีแฟน 555 เพื่อนๆคิดว่าผมคิดมากไปหรือเปล่าครับ
หรือจริงๆผมไม่ควรคิดมากขนาดนั้น ควรใช้ชีวิตตอนนี้ให้เต็มที่ เติมเต็มความฝันตัวเองก่อนเรื่องอนาคตค่อยว่ากัน
เพราะไม่แน่ผมอาจจะไม่ได้แต่งงานเลยก็ได้
ปล.อันนี้เป็นกระทู้แรกของผมนะ ก็เลยไม่รู้ว่าต้องแทกห้องไหนเรื่องอะไรบ้าง ขอโทษด้วยนะครับ
มีใครที่วางแผนอนาคตครอบครัว ทั้งที่ยังไม่มีแฟนบ้างครับ
ผมเป็นเด็กที่ถูกเลี้ยงแบบปล่อยๆ อยากเรียนอะไรก็เรียน อยากทำอะไรก็ทำพ่อแม่ไม่เคยถามว่าไปไหนทำอะไร กลับบ้านดึกๆก็ไม่ว่า
(คือพ่อแม่ผมเลิกกัน ต่างคนต่างมีครอบครัวใหม่ไปนานแล้วครับ)
ด้วยเหตุนี้ทำให้ผมไม่เคยได้รับการสนับสนุนๆหรือได้รับคำแนะนำอะไรจากครอบครัวเลย พูดง่ายๆคือขาดความอบอุ่นแหละครับ
ค่าเทอมมหาวิทยาลัยผมก็ขอทุนเอา ส่วนค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันก็ต้องทำงานพิเศษเเลก พอใช้เดือนต่อเดือน
จะมีก็แค่บ้านไว้เป็นที่ซุกหัวนอนเท่านั้นแหละครับ 555 (ผมเป็นคนบอกพ่อแม่ผมเองแหละว่าผมจะไม่ขออะไรจากพ่อแม่อีก)
แต่ผมก็ใช้ชีวิตได้ปกตินะครับ ไม่รู้สึกว่าลำบากอะไร แต่ก็มีน้อยใจบ้างที่เราไม่มีครอบครัวที่คอยสนับสนุนเรา คอยให้กำลังใจเราอย่างคนอื่นเค้า
ไม่คิดว่าตัวเองเป็นเด็กมีปัญหานะ ไม่เคยใช้ชีวิตไร้สาระ เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ ไม่เที่ยวกลางคืน
ตอนนี้เรียนจบแล้ว ทำงานแล้ว เงินเดือน 20000 กว่า (แต่ใช้จริงแค่เดือนละ 5000 ที่เหลือไม่ออมก็ลงทุนในหุ้นครับ)
พอเริ่มมีเงินเดือน ก็เริ่มคิดแล้วว่าถ้าในอนาคตเรามีครอบครัวหรือมีลูก เราไม่อยากให้ลูกเราต้องโตมาแบบเรา
อยากให้เค้ามีทางเลือก มีอิสระ และที่สำคัญคือเราต้องมีกำลังมากพอที่จะสนุบสนุนเค้า ส่งให้เค้าไปให้ถึงฝัน
คิดไปแล้วว่าถ้ามีลูกสาวจะเลี้ยงยังไง ถ้ามีลูกชายจะเลี้ยงยังไง มีอะไรที่เราต้องสอนเค้าบ้าง
ผมคิดไปไกลขนาดนั้น ทั้งๆที่ผมยังไม่มีแฟน 555 เพื่อนๆคิดว่าผมคิดมากไปหรือเปล่าครับ
หรือจริงๆผมไม่ควรคิดมากขนาดนั้น ควรใช้ชีวิตตอนนี้ให้เต็มที่ เติมเต็มความฝันตัวเองก่อนเรื่องอนาคตค่อยว่ากัน
เพราะไม่แน่ผมอาจจะไม่ได้แต่งงานเลยก็ได้
ปล.อันนี้เป็นกระทู้แรกของผมนะ ก็เลยไม่รู้ว่าต้องแทกห้องไหนเรื่องอะไรบ้าง ขอโทษด้วยนะครับ