ขอปรึกษาพี่ๆเพื่อนๆทุกท่าน
เรามีแฟนที่คบด้วยกันมาประมาณสี่ปีแล้ว ก็รักกันดี นิสัยเข้ากันได้ทุกอย่าง วางแผนแล้วว่าจะแต่งงานกัน
เค้าช่วยกิจการครอบครัวอยู่ต่างจังหวัด แหล่งรายได้หลักคือเงินเดือนจากกงสี
ตอนแรกคุยกันว่าพออายุถึง คุณแม่จะแบ่งกิจการแล้วให้ลูกๆแยกย้ายไปมีครอบครัวของตัวเอง
เราเองก็โอเคที่จะย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดช่วยเค้าดูแลกิจการ เพราะงานที่ทำเป็น WFH 100% อยู่ที่ไหนก็ได้อยู่แล้ว
เรารายได้มั่นคง กำลังทรัพย์พอประมาณ และไม่มีภาระอะไร ตอนนั้นรอเรื่องอายุกับเวลาพิสูจน์ใจเท่านั้น
ปัญหาคือตอนนี้ถึงอายุที่ตกลงกันไว้แล้ว แต่เราไม่รู้สึกว่าจุดหมายในชีวิตของเราตรงกันอีกแล้ว
นิสัยของแฟนไม่ได้เปลี่ยนไป เสมอต้นเสมอปลายและรักเราดีมาก
แอบยอมรับว่าระยะทางที่ไกล เจอกัน 2 เดือนครั้งทำให้เราเหงาพอสมควร แต่เรา introvert หน่อยก็อยู่ได้
ประเด็นคือ!! คุณแม่แฟนไม่มีท่าทีจะแบ่งกิจการเลย เราก็ปรึกษากับแฟนว่าเรื่องนี้ไม่ตรงกับที่คุยกันตอนแรกเราไม่พอใจนะ
เพราะเรามองว่าถ้าจะมีครอบครัวอย่างน้อยต้องเริ่มจากการมีอำนาจตัดสินใจเรื่องสำคัญในชีวิตด้วยตัวเองให้ได้ก่อน
คือยุคทุนนิยมแบบนี้แล้วก็ต้องยอมรับกันว่าการจะมีครอบครัวต้องเริ่มจากการมีเงิน แต่เงินเดือนกงสีน้อยมากก(ไม่ถึง 20% ของเงินเดือนเรา)
จะทำอะไรที่ต้องใช้เงิน เช่นซื้อบ้านอยู่ด้วยกัน ก็อยากหารกันเพราะมันคือครอบครัวของ“เรา”
ตัวเราก็ไม่อยากจะมีคู่แล้วมานั่งแบกภาระคนเดียว เกิดวันนึงเค้ามีปัญหาที่บ้าน แม่ตัดเงินเดือน ภาระจะตกอยู่ที่เราทั้งหมดแน่นอน
สถานการณ์ปัจจุบันคือแฟนไม่ได้มีเงินเก็บมากนัก และไม่สามารถทำอาชีพอื่นได้ถ้าไม่พึ่งพาครอบครัว
เราที่อายุมากขึ้นทุกวัน ก็ไม่อยากแต่งงานในสภาพนี้ จะไปอยู่บ้านเขาทำงานจะไปอยู่บ้านทำงานของเราคนเดียวคงไม่ได้แน่ๆ
ต้องกลายเป็นส่วนหนึ่งของกงสี ปรึกษาเพื่อน เพื่อนถึงขั้นพูดว่าถ้าแต่งคงต้องรอจนกว่าที่บ้านเค้าจะตาย ถึงจะได้มีครอบครัวเป็นของตัวเอง
อยากขอคำแนะนำจากทุกท่านหน่อย ถ้าเป็นท่านเองจะตัดสินใจยังไง ???
เราลังเลมากเลย ใจก็มองว่าคนนี้เป็นคนที่เหมาะกับชีวิตคู่มากๆด้านของนิสัย และความเข้าใจกัน
แต่เรื่องอนาคตครอบครัวไม่เป็นอย่างที่หวัง ก็ยอมรับว่าทำใจไม่ได้ ไม่อยากไปอยู่บ้านแล้วมองสีหน้าแม่ กับครอบครัว เค้าตลอดเวลา
** ขอความกรุณาแนะนำด้วยความสุภาพอย่าทำร้ายจิตใจกันเลยนะ
นิสัยเข้ากันกับแฟนดีแต่เส้นทางในอนาคตไม่ตรงกัน ดูยังไงว่าควรปล่อยมือมั้ย
เรามีแฟนที่คบด้วยกันมาประมาณสี่ปีแล้ว ก็รักกันดี นิสัยเข้ากันได้ทุกอย่าง วางแผนแล้วว่าจะแต่งงานกัน
เค้าช่วยกิจการครอบครัวอยู่ต่างจังหวัด แหล่งรายได้หลักคือเงินเดือนจากกงสี
ตอนแรกคุยกันว่าพออายุถึง คุณแม่จะแบ่งกิจการแล้วให้ลูกๆแยกย้ายไปมีครอบครัวของตัวเอง
เราเองก็โอเคที่จะย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดช่วยเค้าดูแลกิจการ เพราะงานที่ทำเป็น WFH 100% อยู่ที่ไหนก็ได้อยู่แล้ว
เรารายได้มั่นคง กำลังทรัพย์พอประมาณ และไม่มีภาระอะไร ตอนนั้นรอเรื่องอายุกับเวลาพิสูจน์ใจเท่านั้น
ปัญหาคือตอนนี้ถึงอายุที่ตกลงกันไว้แล้ว แต่เราไม่รู้สึกว่าจุดหมายในชีวิตของเราตรงกันอีกแล้ว
นิสัยของแฟนไม่ได้เปลี่ยนไป เสมอต้นเสมอปลายและรักเราดีมาก
แอบยอมรับว่าระยะทางที่ไกล เจอกัน 2 เดือนครั้งทำให้เราเหงาพอสมควร แต่เรา introvert หน่อยก็อยู่ได้
ประเด็นคือ!! คุณแม่แฟนไม่มีท่าทีจะแบ่งกิจการเลย เราก็ปรึกษากับแฟนว่าเรื่องนี้ไม่ตรงกับที่คุยกันตอนแรกเราไม่พอใจนะ
เพราะเรามองว่าถ้าจะมีครอบครัวอย่างน้อยต้องเริ่มจากการมีอำนาจตัดสินใจเรื่องสำคัญในชีวิตด้วยตัวเองให้ได้ก่อน
คือยุคทุนนิยมแบบนี้แล้วก็ต้องยอมรับกันว่าการจะมีครอบครัวต้องเริ่มจากการมีเงิน แต่เงินเดือนกงสีน้อยมากก(ไม่ถึง 20% ของเงินเดือนเรา)
จะทำอะไรที่ต้องใช้เงิน เช่นซื้อบ้านอยู่ด้วยกัน ก็อยากหารกันเพราะมันคือครอบครัวของ“เรา”
ตัวเราก็ไม่อยากจะมีคู่แล้วมานั่งแบกภาระคนเดียว เกิดวันนึงเค้ามีปัญหาที่บ้าน แม่ตัดเงินเดือน ภาระจะตกอยู่ที่เราทั้งหมดแน่นอน
สถานการณ์ปัจจุบันคือแฟนไม่ได้มีเงินเก็บมากนัก และไม่สามารถทำอาชีพอื่นได้ถ้าไม่พึ่งพาครอบครัว
เราที่อายุมากขึ้นทุกวัน ก็ไม่อยากแต่งงานในสภาพนี้ จะไปอยู่บ้านเขาทำงานจะไปอยู่บ้านทำงานของเราคนเดียวคงไม่ได้แน่ๆ
ต้องกลายเป็นส่วนหนึ่งของกงสี ปรึกษาเพื่อน เพื่อนถึงขั้นพูดว่าถ้าแต่งคงต้องรอจนกว่าที่บ้านเค้าจะตาย ถึงจะได้มีครอบครัวเป็นของตัวเอง
อยากขอคำแนะนำจากทุกท่านหน่อย ถ้าเป็นท่านเองจะตัดสินใจยังไง ???
เราลังเลมากเลย ใจก็มองว่าคนนี้เป็นคนที่เหมาะกับชีวิตคู่มากๆด้านของนิสัย และความเข้าใจกัน
แต่เรื่องอนาคตครอบครัวไม่เป็นอย่างที่หวัง ก็ยอมรับว่าทำใจไม่ได้ ไม่อยากไปอยู่บ้านแล้วมองสีหน้าแม่ กับครอบครัว เค้าตลอดเวลา
** ขอความกรุณาแนะนำด้วยความสุภาพอย่าทำร้ายจิตใจกันเลยนะ