นิราศ รถไฟฟ้า..(3) ตอนจบ *@*@*

นิราศรถไฟฟ้า ถือกำเนิด..(นี่ยิ่งกว่าX-MEN เลยเหรอเนี่ย!)..จากเรื่องราวของตัวผู้เขียนที่ใช้ชีวิตเดินทางในกรุงเทพด้วยรถไฟฟ้าเป็นหลักมาระยะหนึ่งและขาดช่วงไป แล้วกลับไปใช้อีกในช่วงหลังกับงานพาร์ทไทม์
   แต่สุดท้าย..ต้องจากไปจริงๆ เนื่องด้วยย้ายงานไปภูมิลำเนาเดิม(อยู่ดูแลคนที่เรารักมากที่สุด)
   จึงเป็นที่มา..ให้หยิบยกนำมาร้อยเรียงเป็น นิราศ ที่พรรณนาถึงสิ่งที่เคยได้พบประสบมาและยังคงคิดถึง (ออกแนวเพ้อนั่นเองค่ะ55+)

   ความเดิมจากตอนที่แล้ว : ตอนแรก http://pantip.com/topic/32455651    และ
                                         ตอนที่สอง http://pantip.com/topic/32476269

มาต่อกันเลยนะคะ ...

..ปกติ เป็นประจำ ที่ทำอยู่
พอเช้าตรู่ เลิกงาน พาลตาตี่
แม้ง่วงเหงา หาวหวอด อิดออดมี
แต่ต้องตี หน้าชื่น และตื่นตัว

รีบจ้ำเท้า ก้าวพลัน ทันเวลา
เพื่อนทักมา ไม่อาบน้ำ เหม็นลามทั่ว
ใช่จะรก สกปรกกาย จึงได้กลัว
แต่หากมัว อาบน้ำ สายตามมา

ภาวนา คาถาด้วย ช่วยได้เชียว
คนเทียวเดียว กับฉัน อย่าหันหา
กลิ่นตุตุ จากไหน ลอยไปมา
คงเป็นข้า นี่เอง สุดเกรงใจ

เลิกงานบ่าย จากที่อื่น ยืนแทบล้ม
หัวอยากจม ลงหมอน พุ่งนอนใส่
แต่หน้าที่ มีต่อ มิรอใคร
นั่งกลับไป รถไฟฟ้า พาหนะเดิม

ช่วงตอนบ่าย คนน้อย ยืนผล็อยหลับ
ไม่ว่างนับ หนุ่มหล่อ ขอฝันเคลิ้ม
ไม่ภาวนา ลดกลิ่น คุ้นชินเดิม
ของีบเสริม เติมแรง อย่าแกล้งกัน

กาลเวลา ล่วงผ่าน  นานสองปี
จึ่งได้มี แรงใจ ให้เหหัน
กลับคืนเย้า เฝ้าห่วงใย ให้สำคัญ
คือแม่ฉัน ที่รักมาก จากดวงใจ

เรื่องทั้งมวล กวนผสม ขาดกลมกล่อม
ไม่ละม่อม ขอน้อมรับ ปรับแก้ไข
หวังคนอ่าน สำราญรื่น พลอยชื่นใจ
นิราศรถไฟ(ฟ้า) จบแล้วค่ะ .. นะนิดนึง!.. 555+

ผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
Based on True Story
(เรื่องจริง นักแสดงจริง ไม่ใช่แสตนด์อินเลยนะคะ 55+)

**ปล.
ไม่อยากจบ  หรอกนะ จะบอกให้
ขอกล่าวไว้ เป็นกลอน อ้อนทั่วถึง
ท่านผู้อ่าน ผ่านแวะ แนะนำซึ้ง
หรือบวกหนึ่ง ให้กัน ฉันขอบคุณ

อาจไม่เห็น ใครบวกให้ อย่าได้โกรธ
ขอเพียงโปรด กดลงชื่อ คือสนับสนุน
จะกดทึ่ง ซึ่ง-ถูกใจ หลงใหลคุณ
หรือสยอง ขำกลิ้งหลุน ก็ปลื้มใจ..

THE END **