*** มีเพื่อนชาวต่างชาติที่สนิทมั้ยคะ มาเมาท์มอยถึงเขาด้วยความรักกันค่ะ ***

คืนนี้ว่างๆเนาะเลยลองตั้งกระทู้น่ารักๆดูค่ะ เราเชื่อว่าหนุ่มสาวยุคใหม่หลายๆคนน่าจะมีเพื่อนต่างชาติที่สนิทบ้างสักคนละน่า ไม่ว่าคุณจะเรียนอินเตอร์ ไม่ว่าจะไปเรียนต่อนอก หรือไปทำงานและตั้งรกรากอยู่ต่างประเทศมาช้านาน แม้แต่อยู่เมืองไทยมีชาวต่างชาติมาทำงานร่วมกันในแผนก ก็จะต้องมีเพื่อนต่างชาติที่สนิทที่สุดสักคนเป็นอย่างน้อยแหละจริงมั้ย อิอิ ดังนั้นเราจะขอเชิญชวนมาเมาท์มอยขำๆเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนต่างชาติสุดเลิฟกันค่ะ เลือกมาคนนึงที่คิดว่าสนิทกันที่สุด รู้ใจและเข้าขากันดีเป็นที่สุด เล่ามาพอสังเขปว่าไปรู้จักกันได้ยังไงและเมาท์มอยถึงเขาด้วยความรักตามสบายเลยค่า

สำหรับเพื่อนชาวต่างชาติที่สนิทที่สุดของเราเป็นหนุ่มร่างเล็กชาวอินโดนีเซียค่ะ ฮีชื่อว่า Sonny ตอนนี้อายุเพิ่ง 23 เอง (แต่หลายคนบอกว่าฮีดูรุ่นเราคืออีกไม่ถึงปีจะ 30 ฮ่าๆ) เรารู้จักกันจากการเล่นเวบหาเพื่อนแห่งนึงเมื่อกลางปีที่แล้วนี่เองค่ะ ด้วยความที่เราเองชอบฟังเพลงจากนักร้องของประเทศเขาและกำลังเรียนภาษาอยู่ก็เลยทำให้สนิทกันง่ายค่ะ เริ่มแรกฮีเป็นคนส่งข้อความมาทักทายก่อนค่ะ จากนั้นถึงย้ายไปคุยกันในสไกป์ เวลาที่คุยกันฮีมักจะคุยด้วยเสียงส่วนมากค่ะ ไม่ค่อยพิมพ์ เพราะฮีทำงานอื่นไปด้วยตลอด รู้จักกันแค่ 2 วีคนิดๆ ฮีบอกว่าเพิ่งจองตั๋วมาเที่ยวกทม.นะ ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะเจอกัน กินข้าวกันสักมื้อนึง เราก็ไม่ได้ตอบรับอะไรไปนะ เพราะคิดว่าเพิ่งรู้จักกันเองนะอินี่ สติดีป่าววะ แต่พอคุยกันทุกวันๆแล้วมันคลิกอะค่ะ ชอบอะไรคล้ายกันหลายอย่างทั้งหนังและเพลง ชอบแลกเปลี่ยนความคิดเกี่ยวกับประเด็นระดับโลก การเมืองเอย ศาสนา ปรัชญา ฮ่าๆๆ คุยแต่ประเด็นอ่อนไหวทั้งนั้นแต่กลับไม่เคยตีกันเลยสักทีค่ะ แต่มาตีกันเวลาที่คุยเรื่องการจีบสาวของมันเนี่ยแหละ เพราะมันเวิ่นเว้อม๊ากมากละ ที่ฮาอีกอย่างคือเราทั้งคู่พยายามจะให้อีกคนสอนภาษาประจำชาติให้ แต่ก็ไม่เคยได้ถึงไหนซักที คุยด้วยอังกฤษเป็นหลัก อินโดฯเราก็ไม่กระดิก ไทยของฮีก็ไม่ขยับ จากวันนั้นถึงวันนี้ค่ะ

พักเรื่องจีบสาวไว้ก่อน มาเรื่องที่ฮีมาเที่ยวกทม.ดีกว่าค่ะ ถ้าจำไม่ผิดครั้งแรกฮีมาช่วงมิถุนาค่ะ จากตอนแรกที่ตั้งใจว่าจะเจอกันแค่กินอาหารมื้อเดียว กลายเป็นเจอกันทุกวันตั้งแต่เจ็ดโมงเช้ายันสี่ทุ่ม ตะลอนกันไปรอบกรุงเทพเลยค่ะ เลยจนปวดทรีนไปหมด ฮีจะตื่นเต้นมากๆเวลามีกะเทยสวยๆมาเดินใกล้ๆ แล้วจะต้องคอยกระซิบถามเราว่า "มินนี่ๆ คนนี้เป็นป่าวอะ" มีหนนึงมันถามยังไม่ทันขาดคำ กะเทยที่เดินข้างหน้าเหมือนมีตาหลังเห็นเพื่อนสาวนางเดินมาข้างหลังเราอีกทีหรือไงแหละ นางก็หันมาทักเพื่อนด้วยเสียงวี้ดว้าย อี Sonny เลยตกใจจนหัวเราะก๊ากออกมา เราต้องรีบลากมันไปหลบเลยอะค่ะ กลัวกะเทยมารุมตบ ฮ่าๆ แล้วฮีก็มาอีกหนตอนสิงหาค่ะ พอดีเจอตั๋วโปรฯเลยตัดสินใจจองมาอีกครั้ง เพราะฮีคิดถึงกรุงเทพฯและเรามากกกกกก

แล้วฮีชอบแต่สาวไทยอะ ไม่รู้เป็นยังไง ชอบไปส่องเฟซสาวแล้วก็อปสเตตัสมาให้เราแปล เราก็แปลจนแอบรำคาญนะ แอบบ่นกับเพื่อนคนไทยตั้งหลายหนว่าชั้นรำคาญแระ จะทำไงกะหมอนี่ดี แต่สุดท้ายก็ใจอ่อนแปลให้ทุกหนค่ะ แถมล่าสุดวีคก่อนให้เราแปลไทยไปคอมเมนท์ IG ดาราไทยคนที่ฮีชอบด้วยนะ พอดาราตอบกลับมาก็แคปหน้าจอมาอวดด้วย ฮ่าๆ เพ้อมากเพื่อนชั้น แล้วที่สำคัญนะคือชอบคนไหนเขาก็ไม่เคยชอบมันตอบเล้ยยยยยพับเผื่อยเถอะ คุยเหมือนจะหยอดๆใส่ฮี สุดท้ายก็ไม่คบด้วย หักอกฮีอย่างแรง ส่วนบางคนห่างๆกันไปเอง มีแต่เรานี่ละที่เป็นคนไทยที่ฮีสนิทสุดในชีวิตโลกแล้ว ฮีบอกอย่างงั้นค่ะ เราเองมีเพื่อนต่างชาติที่สนิทพอสมควรก็เยอะนะ เกิน 10 หน่วย แต่คนที่สนิทที่สุดและเปิดใจที่สุดก็หนีไม่พ้นฮีละค่ะ

นี่ก็รู้จักกันมาปีนิดๆแล้วค่ะ ถึงจะมีแอบรำคาญเวลาฮีเวิ่นเว้อและเพ้อหาสาวบ้าง แอบหงุดหงิดที่ชอบเรียกเราว่า "pee shaw" (พี่สาว) บ้าง แต่เราก็ติดต่อกันตลอดอยู่ทุกวันค่ะ ไลน์หากันทุกวัน สไกป์หากันบ่อยๆ ไปไหนแล้วเจออะไรน่าสนใจก็ถ่ายรูปส่งหากันตลอด มีอะไรกลุ้มใจ ไม่ว่าจะเรื่องงาน เรื่องหัวใจ เรื่องสุขภาพ ร้อนใน ตาปลา กรดไหลย้อน ผดผื่นคัน อะไรๆปรึกษากันได้หมด ครั้งแรกที่ฮีมาไทยหลายๆคนรอบตัวทางไทยตกใจกันนะ ว่าอะไรกัน ไม่เคยเจอหน้าค่าตา ไม่เจอตัวจริงด้วย แล้วอยู่ๆบินมาเที่ยว จะออกไปหา มันอะไรกัน น่ากลัวออกน่าอันตรายออก แต่เราเป็นพวกบ้าบิ่นและชอบเที่ยวเลยไม่กลัวแม้แต่น้อย หนำซ้ำนั่งวางแผน walking tour ให้มันยันเช้า ออกไปเดินทั้งวันยันสี่ทุ่มโดยไม่ได้นอน อาศัยแอบหลับที่ร้านกาแฟตรงสยามมิวเซียมเอา สุดท้ายนี้อยากจะบอกว่า ...