ลาออกจากงานเพราะไม่มีความสุขเรื่องเพื่อนร่วมงาน เพื่อนๆคิดว่าสมควรมั้ยคะ?

เรื่องนี้เป็นเรื่องเมื่อสามเดือนก่อนนะคะ
ในที่ทำงานเก่าค่ะ(ตอนนี้ลาออกแล้ว)

ที่ทำงานมีแต่ต่างชาติค่ะ
และเราต้องทำงานร่วมกันเป็นทีม
พอดีโต๊ะข้างๆทีมเดียวกันเป็นเพื่อนผู้หญิงชาวอินโด
ด้วยนิสัยปกติส่วนมากของคนอินโด(ที่ดิฉันพบเจอมานะคะ) คือชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านมากค่ะ
ไม่ว่าดิฉันจะทำอะไรก็ตาม เขาจะต้องเข้ามามีส่วนร่วมเสมอ
อย่างเวลาดิฉันนั่ง ชอบนั่งพิงพนัก เขาก็จะมอง
แล้วก็ก็ขยับๆเข้ามาทำเป็นกระซิบกระซาบ บอกว่าทำอย่างนั้นไม่ดีเลยนะ จริงๆหัวหน้าไม่ชอบคนนั่งแบบนี้นะ นี่ฉันเป็นห่วงเธอเลยบอก
ดิฉันก็ตอบรับไป.. แต่ก็นั่งแบบเดิมเพราะความเคยชิน เธอคนนั้นก็เข้ามาเซ้าซี้ไม่เลิก
เวลาดิฉันพิมย์งาน,เล่นคอมหรือไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม
คุณเธอก็จะขยับๆเข้ามาดู แล้วก็พูดวิจารณ์ว่า ทำอย่างนั้นทำไม ทำไมไม่ทำอย่างนี้ ทำแบนี้สิ แบบนี้สิ...
ซึ่งในความคิดของดิฉันคิดว่าวิธีของตัวเองมันดีและรวดเร็วกว่าวิธีแบบเก่าของคุณเธอ(หมายถึงในเรื่องงานในความรับผิดชอบของดิฉัน)
ก็ตอบๆไปว่าอื่มๆเพื่อไม่ให้เรื่องยืดเยื่อ แต่ดิฉันก็ยังทำแบบที่ดิฉันคิดว่าดีต่อไป
อีกอย่างที่ไม่ชอบคือ ชอบมานินทาเรื่องคนนั้นคนนี้ให้ฟัง... [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ซึ่งดิฉันก็คิดว่าเขามานินทาคนอื่นให้เราฟัง คงไม่แคล้วที่เขาจะเอาเราไปนินทาให้คนอื่นฟัง...
และอีกหลายเรื่องมากที่ผู้หญิงคนนี้ชอบสอดมือเข้ามายุ่ง... กระทั้งเรื่องในชีวิตประจำวัน= =

หัวหน้าทีมก็เป็นคนอินโด - -
มีครั้งหนึ่ง เจ้หัวหน้าแกโทรมาในขณะที่ดิฉันกำลังนั่งทำงานอย่างสบายใจ
พอรับสายปั๊บ คุณเจ้แกก็เริ่มด่าๆเรื่องพฤติกรรมไม่เหมาะสม (อ้าว... งง เลย ไม่เคยรู้เลยว่าไปทำอะไรตอนไหน)
แล้วก็บอกว่าทำไมดิฉันถึงเข้ากับคนในที่ทำงานไม่ได้... บลาๆๆ
ตอนนั้นอึ้งค่ะ ที่ด่ามานั้นไม่มีเหตุผลเลยสักอย่าง
/คือดิฉันไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นเลย อย่างเพื่อนร่วมงานก็เข้ากันได้ดีทุกคน ไม่ว่าจะชาติไหนๆ แฮปปี้หมด
เออ... ยกเว้นผู้หญิงอินโดข้างๆ ดิฉันพยายามเลี่ยงที่จะพูดคุยกับเขาให้มาก... (เพราะเจ้แกเกินไป..)
สุดท้าย เจ้แกเลยถามว่ามีอะไรจะแก้ตัวมั้ย
ดิฉันเลยถามไปอย่างมั่นใจว่า... อินโดข้างๆ(จริงๆเรียกชื่อคุณเธอ)เป็นคนพูดว่าฉันเป็นแบบนี้ใช่มั้ย?[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ยอมรับว่าข้อเสียเป็นคนที่ตรงไปหน่อย
เจ้หัวหน้าเงียบไปสักพัก แล้วก็ตอบว่า..'เขาไม่ใช่คนอย่างนั้น ที่พูดนี่คือฉันเป็นคนเห็นเองแหล่ะ
เธอทำตัวดีๆหน่อยนะ ไม่งั้นฉันจะแจ้งฝ่ายHRให้หักเงินเธอเรื่องพฤติกรรมไม่เหมาะสมแบบนี้' แล้วก็วางสาย (เอิ่ม...)
ตอนนั้นผู้หญิงอินโดโต๊ะข้างๆได้ยินที่ดิฉันพูด(ว่าคุณเธอเป็นคนแจ้นไปฟ้องใช่มั้ย) คุณเธอรีบลุกเดินมาหาดิฉันเลย
แล้วบอกว่า ฉันแค่เป็นห่วงพฤติกรรมของเธอเฉยๆ เลยบอกให้หัวหน้าช่วยเตือน (... คืออึ้งหลายครั้งมากตั้งแต่รู้จักกับผู้หญิงคนนี้)

หลังจากนั้นดิฉันทนอยู่กับ(ความชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน)ของผู้หญิงอินโดคนนั้น และความคิดประหลาดของเจ้หัวหน้าได้หนึ่งเดือนก็ลาออกค่ะ
ตอนนั้นไม่มีความรู้สึกลังเลเลยแม้แต่น้อย
เพราะคิดว่าไปทำงานทุกวันโดยใช้ชีวิตอย่างไม่มีความสุขหลายๆชั่วโมงในที่ทำงาน
มันเสียสุขภาพจิตเปล่าๆ
เลยตัดสินใจลาออก (ส่วนตัวหางานได้ง่ายอยู่แล้วเลยไม่มีปัญหาเรื่องงานใหม่)

พอลาออกก็สบายใจค่ะ
ตอนนี้มีความสุขกว่าเดิมเยอะ
แต่ว่างๆก็แอบคิดไม่ได้ว่าเราเป็นคนหนักไม่เอาเบาไม่สู้หรือเปล่า?
เพื่อนๆคิดว่ายังไงคะ? เราสมควรหรือไม่สมควรลาออกเพราะเรื่องแบบนี้?
(เพราะหากเจอแบบนี้อีกในคราวหน้าจะได้แก้ไขได้ดีกว่าเดิมค่ะ/ แต่ก็หวังว่าจะไม่เจอกับอะไรแบบนี้อีก...)


ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ


ปล.ไม่แน่ใจว่าจะแท็คอะไรดีค่ะ
/แก้คำผิดค่ะ