Lucy สวยและเก่งเว่อร์

ช่วงแรกที่ดูเกือบจะชอบแล้วเชียว เพราะถูกใจวิธีการนำเสนอที่ใช้ภาพเคลื่อนไหวจากสารคดีสัตว์โลกหรือภาพวิวธรรมชาติตัดสลับกับเหตุการณ์ในหนังประหนึ่งว่าเป็นการอธิบายเชิงเปรียบเทียบให้คนดูเห็นภาพได้ชัดเจนขึ้นซึ่งมันแปลกดี และฉากแอ็คชั่นก็ถือว่าทำได้สนุกพอใช้ได้เลย แต่พอเข้ากลางเรื่องแล้วนี่สิ เรื่องราวชักจะเลยเถิดไปไกลจนเกินกว่าที่จะรับได้ ไม่ชอบเลยที่เลือกเล่นประเด็นที่ใหญ่โตอลังการแบบนี้ รับไม่ได้...

Scarlet Johanson ยังคงเลือกเล่นหนังที่จัดว่าดีเสมอมา แม้ว่าเรื่องนี้อาจจะพูดได้เต็มปากว่า ไม่ แต่ก็ไม่ถึงขั้นขี้ริ้วขี้เหร่อะไร คือ เธอก็ทำหน้าที่ในส่วนของตัวเองอย่างเต็มที่ที่สุดแล้ว ที่เหลือมันก็เป็นหน้าที่ของ Buc Besson ผกก ว่าจะให้หนังไปทางไหน เล่นประเด็นอะไร อย่างไร

ถ้าเป็นไปได้อยากเปลี่ยนให้เรื่องราวให้หยุดอยู่แค่ว่า นางเอกสามารถใช้สมองทำงานได้อย่างเต็มที่ ในระดับที่ไม่เรียกว่าเกินจริงนัก เอาพอรับได้หรือทำใจได้มากกว่านี้ประมาณว่า เออ มันก็พอเป็นไปได้นะว่า คนที่สามารถใช้งานสมองได้อย่างเต็มประสิทธิภาพนั้นจะสามารถทำอะไรได้ดีกว่าคนทั่วไป รวดเร็วกว่า คล่องแคล่วกว่า เป็นต้น แล้วก็ปรับในส่วนฉากแอ็คชั่นให้สนุกแบบไม่เว่อร์เกินจริงจนเกินไป เพราะช่วงท้ายของหนัง นางเอกจะเก่งเว่อร์จนถึงขั้นเรียกว่า ไม่มีใครสู้ได้แน่นอน เพราะฉะนั้นก็เป็นอันรู้กันว่า ไม่ว่าเจอใครก็เอาเจ้แกไม่อยู่แล้ว ถึงแม้ว่าตัวละครกลุ่มมาเฟียเกาหลีจะมีมาดน่าเกรงขามเพียงใดก็ตามเถอะ

ส่วนถ้าใครจะมองว่ามันเป็นปรัชญาลึกซึ้งซับซ้อนว่าด้วยเรื่อง อัตตา การมีตัวตน รูปลักษณ์ นั้น ก็ถือว่าเป็นประเด็นที่ดีแต่นำมาสมานมาในหนังได้อย่างไม่ลงตัว ไม่ประทับใจ ไม่ใช่เลย

#Lucy #ScarlettJohansson #LucBesson #สวยแล้วต้องฉลาดด้วย #ฉลาดเกินไปก็ใช่ว่าดี